Netgedichten

netgedicht (nr. 69.249):

De kwellende eenzaamheid

Ik weet niet hoe, ik leven moet
Elke dag weer stilstaand bij,
Hetgeen dat mij dwars zet, de voet
Hetgeen wat mij gelukkig maakt en blij.

Ik leef hier nog, in kwellende eenzaamheid
Niemand hier, om mij te verblijden
Denkend aan wat mijn leven leidt
Denkend aan wat mij van anderen zou afscheiden.

Ik kan niet verder gaan, levenloos leven
Er is geen oplossing die mij redden kan,
Mijn leven geef ik terug, die ik heb gekregen
Ik was nooit of te nimmer, een beste vakman.