Alle inzendingen over legale oplichting

liefde schijnt in de schaduw van de nacht het draagt tederheid stilte en donkere passie ook ongrijpbare pracht liefde is aards verward in kluwen van oplichtend verlangen soms puur en enige tellen in ogen te vangen…

De ochtend gloorde boven het land in een oplichtende mist Zij stond stil in een graanveld vol met klaprozen Een vrolijke bries plakte damasten jurk tegen fragiele lichaam Haar zeeblauwe irissen schitterden in het licht van dageraad…

Waar het volk zich Vermaakt met louter Lege spelletjes op De kermis van deze Tweede Pinksterdag Zie ik heldere vonkjes Oplichten in het duister Van dit jaar - vonkjes Die mijn donk're hart Verlichten en een einde Maken aan mijn levenssmart…

Tussen schapen en wolken ontwaar ik het web van oplichtend Parijs. Na hoog gebergte de verschillende leegten van stadse vergezichten. Met een rood en blauwe horizon want de zee is nou eenmaal blauw en rood is niet altijd zo rood als het lijkt.…

Heel veel vrouwen gaan tegenworodig vreemd bij de vleet hebben makkelijk beet ze voelen zich heet maar noemen het 'cool' en het valt volgens hun zeggen onder hun eMANcipatie!…

een kaarsje wit en gebroken ver weg van de mooiste avond klein stukje van de zee die mooie zee van licht nu alleen en gebroken eenzaam in het donker toch zal het ooit weer branden oplichten in het donker en de eenzaamheid verdrijven…

In de langzaam oplichtende ijle morgen wordt de stilte verbroken door zilveren vogel tonen. De nacht lost op en verdwijnt in het steeds helder wordende licht. Een nieuwe dag is geboren. De betovering wijkt. De nu nog jonge dag wordt al alledaags.…

Moge je ziel oplichten in alles wat je doet, in hoe je groet, in hoe je droomt en werkt; Moge je hart vertolken dat je liefde geeft, voor anderen leeft in geduldige trouw; Moge heel je wezen vuur en vlam zijn, balsem bij pijn voor velen die je ontmoet.…

in het oosten kwam ie op doorliep de dag met een glimlach en kust nu de kust gedag gestrand op het strand nog even en de zon is buiten westen, nog even oplichtend kust de zon de kust en is de dag voorbij dag licht…

ik heb scherven geschoond in stromend zwarte regen maar kwam geen enkele weerkaatsing van stukjes licht tegen wel dropen druppels rood langs blote vingers op glas in de plas waar zij oplichtend stevig kleurden in zwart…

hoe het nu verder gaat zal de lucht blauw oplichten na een regen van vallende sterren die duikelen als zonnestralen omdat ze wensen dragen of smeer ik gewoon boterhammen na een slaperige goedemorgen lees de ochtendkrant van gisteren alsof er niks veranderd is -ik stel je een vraag -…

voor mij bent U een diamant met ontelbare lichten en kleuren bent U blauw en dan weer rood lichtgeel donkerviolet bent U in oplichtende ogen zonnestralen bliksem bent U als schittering zo vaak anders dan wij verwachten (uit de bundel tot leven geroepen)…

licht in, licht aan de duisternis valt in daglicht valt weg en de zon kust de zee sissend valt een vlammend betoog mij ten deel, licht uit donkere wolken, oplichtend water de dag gedoofd een verschil van dag en nacht…

de wolk grijst van zwart naar wit in talloze nuances zeilt door de lucht terwijl een stormwind de rafels laat dansen regen daalt in tegenspoed en kleurt met zon een regenboog het oplichten is fel van kermis in de hel genieten de mensen wel…

je houding straalde wijsheid met een warme lach in milde tolerantie omarmde jij gedichten bij het oplichten van gezichten maar ik zag je vinger krullen en je magistrale armzwaai kon de deceptie niet verhullen ik werd naar de hoek gestuurd om te overdenken hoe ik over platitudes een vleugje poëzie kon schenken…

toch blijft die donker winterse waanzin me vreemd door grijze schaduwen die ’t bestaan trachten open te breken met eigenwijze levensdrift raadsels en geheimen als zelfzekere waarheid oplichten lentelicht met zweempjes zomerzicht midden de contouren die ikzelf aangeef…

jij maakt het duister lichter door het op te nemen met je hand je ontsluiert zo het donker doordat het oplicht aan de onderkant daar waar de zon geboren wordt en schemer dauwt in barenswee kus jij zacht mijn gezicht en breekt het licht de nacht en dag in twee…

zo vol, volledig als de cyclus zich rondt en haar glans werpt in neerschijn van de nacht zo duister, volkomen als schaduwen ijlings vluchten en vensters donker oplichten zo stil, volmaakt als het uur der waarheid zich geruisloos terugtrekt en helder zicht weer aanstonds verschijnt…

molshopen bleken stille getuigen die haar vertelden dat hij wederom op haar had gewacht verschijnen deed ze niet in tegenstelling tot flonkerende sterren die zijn nacht oplichtten overdag liet hij haar bespioneren door een uil die de slaap niet had kunnen vatten toch bleef ze verborgen met oog nauwelijks zichtbaar daar de grijsheid…

ik verslind gedichten om hun taal en woorden waar tussen gedachten zweven die ontroerden en bekoorden die het geheel oplichten die iets levenloos weten te verbeelden laten dansen laten leven daarom juist daarom zal ik zo vaak zwichten voor de schoonheid van sommige gedichten…

ik voelde de wind van herinnering zag zon oplichtend wolken kleuren wist dat jij mijn intiemste gedachten ving in kabbelend water kaatsten je ogen een lach ruiste in opschietend riet jij hebt mij toen in de boot genomen voor anker gingen wij nog niet…

zag je hand die zwaaide zoals een vogel draaide voordat hij dook snel opklom naar de hemel en in een verre horizon vervloog maar je vingers wenkten kon je nog eenmaal liefde schenken oplichtend afscheid in de avondzon geen vlucht maar rust zij keren morgen veilig terug…

mag ik vandaag je eerste kus weer zijn na een avond vol met herrie en intiem venijn besloten met een duur festijn van hapjes en champagne jou nam ik mee in laatst oplichten van nieuwe vergezichten de knallers zijn voorbij blijf jij ook dit jaar ondanks alles nog bij mij…

Laat mij je oplichten tot blijvend geluk Je zoontje Lancelot, mede namens Mama…

De gokverslaving groeit en dat moet stoppen, vandaar dat Hirsch Ballin een plan ontvouwt, waarmee hij elke troef in handen houdt, en hij het financieel dus ver kan schoppen. De staatskas is zijn inzet, naar ik vrees, maar dat ontkent hij, met een pokerface.…

De schaaksport is niet meer wat het ooit was, Bedrog wordt er gepleegd door kampioenen. De een had rare knoopjes in zijn schoenen, De ander moest opvallend vaak een plas. Bij Niemann trillen ballen in zijn billen, De darminhoud maakt heden de verschillen.…

voor mij bent U een diamant met ontelbare lichten en kleuren bent U blauw en dan weer rood lichtgeel donkerviolet bent U in oplichtende ogen zonnestralen bliksem bent U als schittering zo vaak anders dan wij verwachten ---------------------------------------------- uit de bundel "tot leven geroepen" uitgave in eigen beheer…

ik zou je door heel vluchtigjes raken langzaam wakker willen maken in warm gedachten strelen de trauma’s van donker willen helen jouw dromen vingerlicht tot schemerpatronen weven in de kleur van de dag naakt de zon geboren zien worden in haar stralenbereik oplichtend als toen in het aards paradijs…

ik verzamel het licht dat de stenen meenemen uit hun leven dat oplicht onder een bepaalde hoek net als een oud boek en open valt waar het de laatste keer door iemand is gelezen in schuren snijden en polijsten probeer ik de mooiste composities te krijgen ik heb een sieraad gekozen met veel plezier het ligt nu voor u op papier…

lief lachten de demonen terug ze spiegelde vaak en als zij vervelend werden toonde zij hen de rug zij was gewend de stemmingsbeelden te bekijken voordat een meerderheid van vormen op herkenning begonnen te lijken dan zweemde rest heel traagjes naar normaal was aanspreekbaar waren reacties volkomen legaal een leven lang was…