Alle inzendingen over lente OR voorjaar OR leven

je toonde zwart en wit ik zag de eerste kleuren in het zacht gebeuren van ontluiken in de eerste lente van je leven ook jij hebt mij weer de seizoenen teruggegeven ik oogstte zonder zomer was een stille dromer ieder voorjaar ging aan mij voorbij maar in confrontatie maakte jij mij wakker opende mijn ogen naast zwart en wit kunnen…

mij lente geven…

zal ons voorjaar zijn in een eeuwigdurend samen weten de seizoenen zullen zijn vergeten zoals de pijnen uit een vorig leven…

Al is het op de weerkaart dan al lente Pas nu is heel 't land in wintertooi We zijn nog ver van Pasen, zon en dooi En scholen hebben sneeuwvrij vanaf Drenthe Het voorjaar zal dit alles weer vermoorden Maar voor even geen probleem met witte boorden…

Het nieuwe voorjaar is al aangebroken Een vroege lente in het nieuwe jaar Waarbij het speenkruid en de hazelaar Verwarring zaaien en veel onrust stoken Een tijd, waarvan een mens niet eens wíl dromen Is langzaamaan tot volle bloei gekomen…

Praat me nu van lente, voorjaar vogelzang in ijle bomen Laat me nu van verwachting en belofte in schuchter blauw dromen De zon warm op m'n kalende kruin m'n tuin in eerste tooi.…

Laat de maan en sterren uw zonlicht zijn Laat mij u begroeten licht uit de duisternis zijn Laat mij u verzoeken u die redactie zijt woorden van leven verzoeken bepaald wat geschreven blijft Over deze songtekst: Het is een vertaling van het bekende lied Yerushalayim Shel Zahav.…

Voorjaar ruikt haar kans en springt met knoppen vooruit in de toekomst van het licht dat weerklinkt in de vroege morgen van een nieuwe dag.…

Een week na sneeuw en ijs, tien graden vorst Drong door het bodemrijk uit alle macht, Ontworsteld aan de diepe winternacht Een krokuskoor dat zong uit volle borst Het Lied der aarde, rijm- en woordeloos Heel even maar, toen kreeg ik het te kwaad Door kou bevangen zong het uit de maat Hun paars tapijt zonk terug, voor vorst te broos...…

Nog gehuld in ijzig zwijgen, zie ik de vorst zijn witte rijp over dak en tak verspreiden. Maar spoedig kom ik en ga zwaaien met mijn gouden toverstaf, ik zal de vorst zijn kracht ontnemen, tegen mij legt hij het af. Ik doe opnieuw de knoppen zwellen totdat elk zich mooi ontvouwt; zij zijn de boden die vertellen dat niets mijn komst nog tegenhoudt…

Een jonge zon streelt rode knopjes van kerspruim bloeit helemaal op…

verwacht nog niet het grote ik ben pas op de ongeboren grond net omgeploegd en verlost van vergeten ouderdom o ja, omgeven door ringen van jaren in bomen en gestapelde bladeren al rottend verbindingen leggend tussen houten torens zij nemen wind uit zeilen en scheppen rust voor bevruchting door zaden een teder fundament…

Lente in de lucht Een bijzonder verschijnsel Het raakt me zo diep. Op welke wijze blauw-witte tinten in het hemelgewelf uit hun winterslaap komen, stapsgewijs opklaren tot ze samensmelten tot een mooi en uitgestrekt geheel die helderheid, contrast of scherpte bij het krieken van de dag zullen wijzigen.…

Lichtroze of wit Japanse kersenbloesem Een onthuld geheim.…

Door uitdagende, vernieuwende wind stralen knoppen zoveel kracht uit waarbij elk ongekleed plekje van een tak wordt opgevuld met visueel spektakel van lichtroze, halfgevulde bloemen in hangende trossen die stuk voor stuk de show stelen in het prille voorjaar.…

Een winter voorbij natuur komt weer tot leven Lente is terug. Hoe onverwacht en plots natuur een einde maakt aan haar sinistere winterse verstilling waarbij gefladder en gevlinder de plaats innemen Dagen worden weer langer tegelijk laat de zon zich van haar beste kant zien.…

Op welke wijze fracties blauw en witte tinten in het hemelgewelf tevoorschijn komen, opklaren tot zij samensmelten tot een uniek geheel van openheid en uitgestrekt- heid die helderheid, contrast of scherpte bij het krieken van de dag zullen wijzigen. Tegelijk ontluikt zachte warme schakering van groen die een steentje zal bijdragen aan dynamische…

Een vroege vogel maakt metamorfose door als voorjaarsbode Op welke wijze blauw-witte tinten in het hemelgewelf uit hun winterslaap komen, stapsgewijs opklaren tot ze samensmelten tot een mooi en uitgestrekt geheel die helderheid, contrast of scherpte bij het krieken van de dag zullen wijzigen. Tegelijk ontluikt zachte warme schakering van…

Natuur explodeert met een extreem zachte knal in nieuwe lentes…

gaat Lente zit in de mensen Alsof ze hoopvol willen zeggen Laat eerst het voorjaar en dan de zomer maar komen De lente zit in mijn dromen Ze vertellen met eerlijke beelden De koude dagen zijn zo goed als voorbij De lente zit in jou en ook in mij De lente, de lente zit in de lucht…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

in de vroege ochtend kwam hij mij vertellen dat de zon was opgekomen of ik nu eindelijk mijn gordijnen ging openen en wilde ontwaken uit mijn dromen zodra het voorjaar daar was zou hij 't mij laten weten (middels 't hoogste lied) hoe de lente is gekomen…

Najaarsblad dat Zich uitvouwt Op de stenen Van mijn stoep Om mij hart'lijk Te ontvangen als Ik in de winter Zonder sneeuw en ijs Naar buiten stap, Nerven in schoonheid Gestorven die het Brughoofd naar Mijn lente zijn, Herfst die moeiteloos Zo op het oog het Voorjaar bereikt En de winter overslaat…

nog weef ik sneeuw door bloesems heen is klei te hard om lente te boetseren schilder ik in groen wat blauw om kou te laten passeren maar het ijs dat ik hak smelt te snel onder mijn handen het winters gezicht is samenvloeiend voor het voorjaar gezwicht…

ik wist nog de wuivende takken waar bladergroen de wind volop ving nu jagen vlagen fluitend door kaal hout striemt regen tegen basten als zegen want ook leven verwintert naar lente kant en klaar wachten knoppen op zon en voorjaar nog heel even is ons plechtig beloofd met valentijn zullen de eerste bloemen verschijnen wil melker…

Iets zo vertrouwds en zo van alle strijd ontheven - niet als een einde van het leven, maar als de lente van de dood. De kruinen ijl, de stammen bloot en dit door stilte en mist omgeven. ------------------------------------- uit: 'De vogel Phoenix', 1947/1997.…

Je snakte naar het nieuwe voorjaar, Als dat er maar eenmaal was. Niet wetende dat deze winter De láátste in je leven was. De eerste dag van de lente, De zon was nauwelijks op, Kreeg jij van God die lente. Hij zette je lijden stop. Je bent nu voor altijd geborgen, Geluk heb je in overvloed. Verdwenen zijn je zorgen.…

als het groen uit winterslaap ontwaakt geluid de stilte overstemt het licht de avond intrede doet nog door voorjaars kou beklemd lente trekt de mensen voort in buiten zijn en bezig wezen de stilte van de buurt verstoord door zagende mannen en zingende mezen geen seizoen zo fijn om aan te beginnen als lente met al zijn pril geluk alles…

Nieuw seizoen- klinklankkleurige klokjes luiden het voorjaar in. Vogels zingen luidkeels alsof er geen winter is geweest. Bloesemblaadjes- parfum van een nieuw seizoen. Zomertijd- de zon mag langer opblijven. Lente- waterjuffer serveert eitjes op een blad.…

ik zie lente in je ogen bloemen in je hand je lach is nu al warm als een zomers strand toch sta je nog wat nonchalant te dralen met blonde zonnestralen in je lichtbewolkte haar proeft dan vleugjes warme wind waar in een hoge kinderlach het langverwachte voorjaar klinkt…