inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.627):

Oktober

Teder en jong, als werd het voorjaar
maar licht nog, want zonder vruchtbegin,
met dunne mist tussen de gele blaren
zet stil het herfstgetijde in.

Ik voel alleen, dat ik bemin,
zoals een kind, iets jongs, iets ouds,
eind of begin? Iets zo vertrouwds
en zo van alle strijd ontheven -
niet als een einde van het leven,
maar als de lente van de dood.

De kruinen ijl, de stammen bloot
en dit door stilte en mist omgeven.

-------------------------------------
uit: 'De vogel Phoenix', 1947/1997.

Schrijver: M. Vasalis
Inzender: kdl, 8 oktober 2014


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 12.231

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)