voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 25.023):

Zacht fundament

verwacht nog niet
het grote

ik ben pas
op de ongeboren grond
net omgeploegd
en verlost
van vergeten ouderdom

o ja, omgeven door ringen
van jaren in bomen
en gestapelde bladeren
al rottend
verbindingen leggend
tussen houten torens

zij nemen wind uit zeilen
en scheppen rust voor
bevruchting door zaden

een teder fundament
zal zich openbaren

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/sweijnbergen

Schrijver: julius dreyfsandt, 15 maart 2009

Geplaatst in de categorie: jaargetijden

1
2
3
4
5

3.8 met 12 stemmen

440

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Hilly, 16 jaar geleden

Mooie gekozen woorden, een schitterend geheel om te lezen

Roland Hainje, 16 jaar geleden

Jac van sweijenbergen, ik complimenteer u met dit schitterende resultaat.

Ludy, 16 jaar geleden

Het oude laat in sporen voeding na voor lichaam en geest; opwekkend zoals dit leest.

elze, 16 jaar geleden

Ja Hans, langzaam brokkelen onze fundamenten af, het geeft niet we krijgen er iets geweldigs voor terug, schitterend geschreven.

annabel, 16 jaar geleden

Onmiskenbaar van jouw hand. Heel mooi!

Geef je reactie op deze inzending: