Alle inzendingen over letterlijk

waarom hang je de woorden niet over mijn schouders je draait ze toch om je draait mij om vindt me mooier wanneer ik ga neem je rug mee zeg jij de graten al mager weggevreten door het hierna maal ik heb je toe gesproken trouw gediend - veel liefs - heb je nog nooit verzonnen…

alleen mijn woorden weten niet de weg langsheen de rijst met ratatouille en worst ze blijven steken ergens in de borst- streek, breken stuk bij nader overleg of eigenlijk verdwijnt al wat ik zeg in de tomatensaus die wordt gemorst jouw letters los in de gratin gekorst bereiken niet mijn brug, mijn overweg ik leefde nochthans jaren…

haar boek geschreven in een warme golf van liefde hartstocht in elke letter op papier de vraag kwam laat me in je armen slapen zo vol vertrouwen blonk de flonker in haar ogen het tedere in haar stem de pen in haar hand volgde haar hartenklop wees mijn haven vroeg ze dat is de zin van mijn leven de wind fluisterde haar zinnen blad…

kuist, voor mij onleesbaar, kruist haar essentie in de ruimte tussen beider oren, moeite niet te vergeten, wat ik al bezat, bezetenheid mij omsluit, een kans behoedzaam de zinnen in de taal te zoeken, geleefd een stap terzijde doet, wordt het fundament in het verhaal verlegd, het brede spectrum tussen Goethe en moeder gans naar de letter…

Oude zwerver door het land der letteren hoor jij het vuur al knetteren waarin je spinsels hebt gegooid? Voel je je nu berooid of ben je blij? Alles op zij geschoven jouw letteren zijn nu voor de doven.…

in deze doolhof van letters zoek ik naar een gaatje om u een stukje buitenlucht te tonen of een kinderhandje dat hoepelt. ik kan wel schrijven akst mik strlos en bedoelen dat ik niet te spreken ben maar men zal toch binnenkomen ik moet verstaanbaar uw werkelijkheid ontvreemden als een zakkenroller.…

Iedere spartelende letter als vis vaak gevangen in vertroebeld water, het wijze net met wijde mazen bleek te groot, om daarmee nieuwe alinea's in te blazen, ketter tot in de schoot.…

In gedachten zoek ik naar zinnen, het is alsof de tijd mijn letters heeft geroofd. Ik kan de beelden niet stilleggen die dartel spelen door mijn hoofd, ik kan ze niet vatten om vast te leggen ze weergalmen in dat ene woord: 'liefde'.…

Cijfers en letters een uitdrukkelijk gebaar. In universele symbolen betekenen wij iets aan elkaar.…

alfabet vijftiende letter plus elfde letter geeft niet zesentwintg, doch OK…

Met mijn vingers sorteer ik de letters, één voor één. Ongeduldig tast ik om mij heen. Ik haat dit zoeken, moe tot op het bot Toch wil ik horen, iedere letter komt aan bod. Moeizaam vorm ik mijn woorden, maak ze passend aan mijn gevoel. Maar toch ontevreden, verdrietig en stil. Zo vind ik mijn woorden.…

jij 2 letters een wereld om te ontdekken wie ik ben ik 2 letters iets bijzonders om trots op te zijn wij 2 letters iets wat ooit een wens was van iedereen…

Als al mijn letters kussen waren niet één viel doelloos op de grond. Ik gaf je ook mijn laatste letter mijn laatste letter op je mond.…

Het tsarenrijk werd een gebied van staten Zodra het IJzeren Gordijn verdween Werd Sovjet-Unie GOS, maar viel uiteen De poppen dansten in de volle straten Doch streden niet veel later als soldaten In Noord-Ossetië tegen Tsjetsjenen Azerbeidzjan, Nagorno-Karabach In Grozny mattend met Tabasaranen Aguliërs, Koemukken en Avaren En Lezgiërs…

De vloed neemt letters mee het zijn de letters van jouw naam ik schreef ze in het zand ik schrijf ze daar haast elke dag de vloed neemt nu jouw letters mee die ik schreef met onvaste hand.…

geleerd Hoe Letters als in 'Stadswijk' een mensentaal te geven…

Ik leer schrijven door met mijn vinger de vorm van de letters na te voelen, ik ken die letters al, maar wil zo nog wel een keer leren schrijven.…

De klok slaat twaalf, het vuurwerk (illegaal) Penseelt met veel kabaal de mooiste kleuren Wat staat in tweeëntwintig te gebeuren? Herwonnen vrijheid of een nieuw normaal? En komen wij misschien dit nieuwe jaar Weer eindelijk wat dichter bij elkaar?…

Letter maakt ’t woord ’t Woord maakt spoor Echo van ’t woord Ons hoofd ervandoor Robuuste letter zijdezacht De letter zaaien ‘t Woord oogsten Reden omgebracht Dieper de vondst Dieper wij graven Van kei tot klei tot klei geen klei mag zijn Ik lijk het te snappen De letter kent geen graf.…

herlees de letters verwoord woorden en verzin de zinnen zoek de oplossing in een gedicht dat letterlijk jouw zinnen verwoord…

fluisterend vormden je letters woorden tot zinnen stil luisterend vervlogen de letters je woorden, lief in loze zinnen in de wind…

Als een vlijmscherp mes Kunnen letters woorden vormen, Die in een zin gezegd, Iemands ziel zo raken. Als een pleister Kunnen letters woorden vormen, Die de pijn verzachten, Al is de wond er niet mee weg. Met letters die woorden vormen, Die hele zinnen maken, Kan je zeggen wat je wil, Soms schieten woorden tekort….…

Opdat ik, letter na letter, voor een fractie van een seconde op jouw lippen mag uitmonden.…

Elke zin, elk woord en elke letter daar dan in is van onbenul nu je zo naast me ligt. Ik trek de stekker uit de wekker en uit de zinnen en woorden en letters daar dan in want veel te zeggen heb ik niet.…

Rillend in de wind, haast bevroren van de kou groeten sneeuwklokjes. Haiku…

Zo naarstig als ik zoek Ik weet al hoe haar voorkomen is Dat heb ik ooit gelezen in een prachtig boek Hele bladzijden waren volgeschreven over jou Onbedoeld maar overtuigd veranderde ik de woorden Draaiend, hopend, dankbaar voor de geschreven letters Die mij toonden dat jij hier in mijn leven hoorde En elke nieuwe letter spelde mij je naam…

heb de brief met gebroken letters nooit verstuurd het deed teveel pijn om hem te schrijven het adres op de enveloppe te krijgen om woorden in zinnen te zetten zonder dat zwarte wanhoop dwong uit te leggen waar geen enkel begrip voor aanwezig was de luchtigheid is verdwenen maakte plaats voor een vluchtig leren op eigen benen…

Een zwartgekleurd verleden Bekadert mijn bestaan als een donker kaft Van een zwaarlijvig boek Dat stoffig ergens uitrust Erbinnen dansen letters tot een mooi verhaal Illustraties als een meesterdoek Begeleiden klare taal Met gekleurde strepen Het is een feest daar in dat boek Het sprankelt dat het doet Maar elke letter hoewel zo blij…

ik zag de nieuwe boeken in een kleurige vloed van spraakmakende titels aanspoelen uit de wit kuivende zee van literatuur met stevige deining in de heersende westenwind krulden zwarte letters de kletsnatte rug het leven in verhaal van de schrijver terug met boek en broodje in de hand lag men op strand te smullen van kommer…

Schrijf lief praat met de pen schrijf dat wat nooit gezegd kan worden doet praten nog immer pijn lief schreeuw zwart op papier lees mijn lijnen lief van grijs naar oud in huize avondrood lees ik ooit die van jou…