Netgedichten

netgedicht (nr. 15.541):

We eten zo gezellig samen ... (sonnet)

alleen mijn woorden weten niet de weg
langsheen de rijst met ratatouille en worst
ze blijven steken ergens in de borst-
streek, breken stuk bij nader overleg

of eigenlijk verdwijnt al wat ik zeg
in de tomatensaus die wordt gemorst
jouw letters los in de gratin gekorst
bereiken niet mijn brug, mijn overweg

ik leefde nochthans jaren uit je hand
zolang zocht ik een warme binnenkant
maar vond alleen een scherp en droog verstand

nu schrikt de echo van ons spreken - want
mijn tafelrand schreeuwt naar jouw overkant :
het alfabet is in de soep beland.