Alle inzendingen over leven zoals het is

mij lag het leven als gedreven in de hand ergens in de koestering van macht en pilaar, geen tijd heeft me geraakt slechts de afvaart naar het heden is niet naar wens gemaakt maar wie ben ik die wensen mag in deze wereld waar het bloed aaneen geregen is door deeg en honger geef mij de distel van de nacht en ik voer het leven zoals het smaakt…

Neem het leven, zoals het komt, met leuke en vervelende dingen. Pas dan kan het leven precies lang genoeg zijn!?…

ontdek je wat vrijheid is wat leven is Doorbreek je de verlammende angst Laat je de houvast, de controle los Aanvaard je het leven Zoals het is Zoals het komt…

Priester zijn is zoals Jezus knielen voor de armste mens, voeten wassen, nooit vergeten wat Hij als zijn laatste wens meegaf aan wie Hem wil volgen: dat ze liefdevol en één dienen zouden, niet als heersers leven, zoals Hij verscheen in die laatste levensuren, brood en wijn als teken bood.…

Priester zijn is zoals Jezus knielen voor de armste mens, voeten wassen, nooit vergeten wat Hij als zijn laatste wens meegaf aan wie Hem wil volgen: dat ze liefdevol en één dienen zouden, niet als heersers leven, zoals Hij verscheen in die laatste levensuren, brood en wijn als teken bood.…

In een tijd waarin De tijd nog niet bestond En alleen het tij Nog ritme gaf aan Wat er zoal op een dag Gebeurde, zon en maan Dag en nacht markeerden, Kon ik nog ongehinderd Ademhalen, prikkelden wind En lucht mijn geest, Leefde ik mijn leven Zoals het bedoeld was, En viel ik alleen maar stil Als de wind het af liet weten…

Priester zijn is zoals Jezus knielen voor de armste mens, voeten wassen, nooit vergeten wat Hij als zijn laatste wens meegaf aan wie Hem wil volgen: dat ze liefdevol en één dienen zouden, niet als heersers leven, zoals Hij verscheen in die laatste levensuren, brood en wijn als teken bood.…

lucht Daar is het vrij Om de vleugels uit te slaan Voor een vogelvlucht Zoals het leven.…

welnu achter deze gevel komen woorden tot leven zoals destijds bij de bouw de metselaar dit huis liet groeien steen voor steen zo maakt de dichter met zorg de juiste keuze woord voor woord…

Was het maar zo gemakkelijk, kon het maar, Het leven zoals het nu is, is zo vreselijk zwaar. Waar vind ik mijn rust, mijn sereniteit, Waar is het gebleven, sinds wanneer ben ik het kwijt?…

Me dan afvraag is daar ook leven zoals wij dat kennen hier in ons aardse bestaan.…

Mensen leven zoals dieren leven. Als varkens die houden van feest. Als zwijnen, die ook mensen zijn. Mensen genieten dierenrechten! Genieten dieren mensenrechten? Recht op waardig leven? Recht dat verankerd is. In onze Grondwet. Natuurlijk toch! Of ... Natuurlijk niet?…

zoals het moet zijn, Nu niet meer toegeven aan de zwaarmoedigheid.…

Zeur niet was haar motto neem het leven zoals het is. Maar als ik nu toch ergens over zou willen zeuren is, dat ik haar op Moederdag weer mis.…

Wanneer we durven leven, zoals water stromen gaat, wanneer we draaien, aan een kraan. Het verleden van onze verre toekomst, speelt zich hier en nu vandaag, voor onze geopende ogen af.…

Wadden leven zoals mensen leven. Wadden veranderen, tussen eb en vloed. Mensen balanceren, angstig of moedig, tussen kwaad en goed.…

Het gaat in het leven zoals het wezen moet.…

Eerlijk en zuiver, vol van leven. Zoals je nu bent, voor heel even... Soms... zou ik jou willen zijn. Een kind, zo onschuldig en klein. Het leven is soms moeilijk, ik maak me soms zo druk. Zoekend naar de weg van liefde en geluk. Blijf jij nu maar kind en wees maar niet bang. Straks ben je volwassen dat duurt echt niet lang.…

vlinders de liefde voor het leven vertalen…

Zoals een eicel die een zaadcel zoekt en weer vindt. Laat ons leven zoals zalmen in oceanen leven en weer terugkeren naar de bron. Sterft daar hun ego? Natuurlijk niet. Sterven is nageboren worden. Sterven is bevrijd worden, van ons hinderlijke ego. Sterven is verlost worden, van ondragelijk verdriet.…

Soms, voel jij de diepten die je daalt vol fouten en vergissingen mislukkingen die je vergeet in intieme brieven die in woordenboeken leren zwemmen tussen jouw oren duikt de essentie van jouw ik vertrouwde metaforen jij bent blij met jouw bestaan voor het eerst alleen in jouw leven zoals het voelt in liefde geven in louter…

De last van het ouder worden Een klein facet Dat hoort bij het leven Zoals de dood, het einde Vaststaat als gegeven Het maakt de cirkel rond Zo logisch als je het objectief beziet Toch voelt het anders Begrijp ik niet Is het normaal of ongezond Zoveel onmacht, boosheid, pijn En vreselijk veel verdriet Bij het verlies van slechts een hond…

welnu achter deze gevel komen woorden tot leven zoals destijds bij de bouw de metselaar dit huis liet groeien steen voor steen zo maakt de dichter met zorg de juiste keuze woord voor woord…

Waarom is het leven zoals het leven is Waarom is het verdriet zo groot bij een gemis Zoveel verdiet kan een mens toch niet aan Waarom gebeuren er dingen die je niet kan sturen Waarom gaan er mensen bij je vandaan Is er een plek waar ik je kan vinden Is er een teken die ik moet weten Is er een weg die ik kan volgen Om je weer thuis…

Je probeert de bezinning te begrijpen nu het vallen van de herfst op zich laat wachten de zon zich niet laat kennen, soevereine hemelplaneet en je wandelt in het park met die gedachten op een bankje sluit je de mijmeringen af met een groet aan de werkelijke dingen van het dagelijkse leven, zoals ze worden besproken in het dagboek van de zomer…

De natuur zoals die werkelijk is, geven we een onvoldoende. Het leven zoals het is geweest, was niet goed genoeg. De natuur zoals die worden moet, moet beter. Stomme dieren kunnen niet denken, zoals beschaafde mensen kunnen. Ze kunnen niet redeneren zoals wij.…

geen verdienste doch tijd van leven zoals men dat nu eenmaal van je verwacht als spoorman echter op de hielen gezeten door de klok wist ik mij gehaast door telkens weer een andere trein zo gingen jaren als stations aan mij voorbij waarbij de vertraagde tijd geen naam mocht hebben...…

Ieder mens gun ik een leven, zoals ik dat gezegend leef. I practise what I preach!…

Ik heb opnieuw geleerd waarde te hechten aan het leven het leven zoals ik het zie dat mij opnieuw weer is gegeven. Want angstig waren de nachten door benauwdheid en door pijn ik prijs mij zeer gelukkig dat ik weer hier mag zijn.…

geen verdienste doch louter tijd van leven zoals men dat nu eenmaal van je verwacht bij 't spoor als spoorman echter op de hielen gezeten door de klok weet ik mij gehaast door telkens weer een andere trein zo gingen de jaren als stations aan mij voorbij waarbij de vertraagde tijd geen naam mocht hebben...…