inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 41.257):

Universum

De maan gaat krimpen
goudgeel kleurt zwart
het licht wordt getemperd.

Versluiering van zonnetijd
die lichtjaren niet hindert
het is een oneindige passage.

Stille verwondering over
het onmetelijk universum
waar mijn ogen naar reiken.

Me dan afvraag is daar ook
leven zoals wij dat kennen
hier in ons aardse bestaan.


Zie ook: http://www.zeelandnet.nl/weblog/data/paulah/

Schrijver: Paula Hagenaars, 1 november 2011


Geplaatst in de categorie: mystiek

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 284

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Han Messie
Datum:
2 november 2011
Email:
hmessielive.nl
Mooie gedachte, die ons duidelijk laat voelen hoe klein en nietig onze mensenwereld is.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)