Alle inzendingen over lezers van snelsonne

Dichten is het zoeken naar woorden die elkaar verbinden met klank en kleur zinnen vormen die de geest ontstijgen en zich in de vorm van herkenning nestelen in de ziel van de lezer…

Ik draag je bij me, als altijd draag ik je bij me Zelfs door mijn jaszak heen hoor ik je ruisen, hoor ik de zee die in je is - Ik zet jouw schelp tegen de mijne En hoor hoe je ruist, hoe de wind in je suist - Alsjeblieft, Lispeltuut, vertel me alsjeblieft hoe laat het is, Want niemand hier weet hoe laat het is.…

Als je alleen op deze wereld bent Waarin je rondtrekt als een dakloos knaapje Met als gezelschap enkel nog een aapje Dat dan niet meer als huisdier wordt erkend, Dan is het voor de lezers om te huilen Als je die aap voor een kameel moet ruilen.…

Als je alleen op deze wereld bent Waarin je rondtrekt als een dakloos knaapje Met als gezelschap enkel nog een aapje Dat dan niet meer als huisdier wordt erkend, Dan is het voor de lezers om te huilen Als je die aap voor een kameel moet ruilen.…

Als je alleen op deze wereld bent Waarin je rondtrekt als een dakloos knaapje Met als gezelschap enkel nog een aapje Dat dan niet meer als huisdier wordt erkend, Dan is het voor de lezers om te huilen Als je die aap voor een kameel moet ruilen.…

Ik dank al mijn lezers zeer, Tot de 2001 ste dan maar weer.…

Moge alle inzenders en lezers weer meedeinen op een golvende zee van dichterlijke woorden die ons troosten, verwarmen als het zonnelicht, een glimlach toveren op ieders gezicht..…

Voedsel voor de lezer... Maar honger als een paard Gevangene in Troje Was dat de moeite waard? Zoals het spreekwoord zegt Vertrouw die Grieken niet Nog minder hun geschenken Verslind wat je vergaart!…

maakt er wat van op woord zin gevoel en beeld werpt de lezer zijn duidend licht de lezer en ik samen een kik ik de promotie wij de emotie samen een boeiende tic…

A] Je hebt van Sint een heleboel geëist, Je hebt wel dertien kantjes volgeschreven, Maar het cadeau dat hij je nu zal geven Staat toch niet op je ellenlange lijst. Je raadt het nooit, dus pak meteen maar uit. Je krijgt geen bal, geen moer, geen biet, geen fluit. B] Op pakjes zijn wij meestal niet zo dol: Ze brengen zelden vreugde,…

En U, niet-lezer, moet vooral goed weten Dat u gewaarschuwd was bij vol verstand. En in mijn roes ben ik U al lang vergeten.…

de klank van woorden is voor hem voldoende om te schrijven dat echter niemand hem begrijpt daar wil hij blind voor blijven de waan voor zinnen is voor hem de reden om te leven maar voor één lezer van zijn werk wil hij zijn leven geven…

op het esnaaps veer ei taag heen en reew…

Ons kickboksduo ging haast over lijken Het is onmenselijk, zulk grof geweld Miljoenen volgden dat. Ik was ontsteld Dat zoveel mensen daarnaar konden kijken! Zó zot. als mannen matten is ’t ‘hoezee’ Maar als ze zoenen is het meer ‘nou nee’ (Maar liefst 3,5 miljoen kijkers bij Badr en Rico…)…

Het eeuwig kerstkind popelt om te komen De huizen puilen uit van klatergoud En ramen zijn met glitters volgestouwd Zelfs buiten bulken slingers licht in bomen Nou ja, kerst is natuurlijk geen begrafenis En als dat spul straks weggaat, schenkt dat lafenis!…

(de lezer)…

Dan is daarmee uw goede smaak bewezen U bent een lezer die er wezen mag Dat ik van u geen pluimpje heb gekregen Daar kan ik ieder jaar wat beter tegen..…

Lezers, ik wens jullie welgelukzalige kerstdagen tevens plezierig Nieuwjaar! Inge Boulonois…

Is het u onlangs al eens opgevallen En is het u als lezer niet ontgaan Zag u die advertenties laatst niet staan Van macho's die de site van ons vergallen? Kent u uw eigen uitgangspunt nog wel Waar moet dit heen, Gedichten.nl?…

ik kan je niet dichten je bent open opener dan ooit je lach omvat de wereld en je handen raken mij als nooit te voor samen schrijven we de teksten weten ons de gekste in de lezer op zijn mooist…

Lees mij en schrijf onbevreesd wat ge vindt van wat ge leest. Geef uw oordeel met venijn. Grijp uw hakmes, maak me fijn. Vindt ge mij een rampgedicht: zeg het recht in mijn gezicht. Laat mij voor mijn fouten boeten en bespot mij. Gips mijn voeten laak mijn metrum en mijn rijm. Merk dat hier de chute ontbreekt keur dat af met al uw kracht…

Gelukkig merk ik soms wel wat… Dan schrijft een lezer iets terug Dan weet ik: ik heb iemand geraakt, Die iets voelde ongeveer Wat ik voelde ooit een keer En warm jawel, dat word ik dan En ik glimlach ik even, vlug……

Ieder gedicht dat ik schrijf is het laatste, is mijn dood. Dan smelt mijn gezicht bijzonder groot uit mijn lijf, in mijn schoot. Als ik wegloop mors ik een hoop dode manen en kruip-organen, en ikzelf dool, zo dun dan zo fijn van vrees als een Chinees symbool voor 'man', (een lijn voor gebaar, en een voor voet, waaruit…

als ik echt een dichter zou zijn als ik schreef voor echte mensen mensen las men kwatrijn kwatrijn kon ik mij geen betere herdenking wensen als ik een echte dichter vond de lezer gedichten ergens tussen Vasalis en Bloem leunend tegen Kopland en Kouwenaar verscholen achter Komrij een werk van mij mij daar…

leven blies de schrijver in een vergankelijk relaas met taal als goddelijk instrument beeldde uit in enkel woorden de werkelijke mens – al schrijvend ingekleurd en verkend met de sentimenten van die tijd kleine eigenaardigheden innerlijke en fysieke strijd typische geuren kleuren klanken miskenden uit een triest verleden danken…

ben jij de schepper van de beelden die je aanreikt in woorden de god die uit het niets een werkelijkheid creëert of schenk jij ons met stem en ogen de ongeziene wereld van vandaag met highlights en een andere modulatie raak jij ons met nieuw elan alleen poëzie heeft dan de magie van het luisterrijk bekijken…

woorden vielen in waaiers uiteen door vuurwerk van de zin strofen schoten als pijlen naar ongekende hoogte cirkelden daar in steeds snellere vaart tot een veelkleurig begrijpen als apotheose werd het gedicht met een oorverdovende knal door witte guirlandes uitgelicht…

vader kocht ooit een verzameld werk een bundel gedichten van degelijk merk bij wat hij mooi vond zette hij strepen een enkele keer een uitroepteken bij tijd en wijle herlees ik die zeer summiere biografie in een code van strepen en stippen steeg het water hem naar de lippen ----------------------------------------- uit: 'Goejanverwellesluis…

kan hoog en laag springen mijn eigen lied gaan zingen maar de lezers bepalen wat zij uit mijn beeld en melodie gaan halen laat ik bloesems kleuren ontwaken jullie vlinders spontaan door het gebeuren als zon de aarde op zijn zomers kust zijn zand en zee een lieve lust ik zoek schelpen bij de waterkant leg daar mijn woorden mee…

het boeket rozen heb ik gekozen bied ze u nu aan slanke vingers gaan behoedzaam langs de stelen kunnen vaak geen dorens velen een ander ziet het drupje ochtenddauw op de fluwelen bloem en smelt voor schoonheid van dit intieme samenzijn maar ieder heeft een eigen vorm en kleur in beeld de goede dichter biedt oneindig veel…