Alle inzendingen over lichaam

donkere vlakken verbergen ogen die even niet meer willen zien en oren die zich willen beperken tot slechts één geluid dat van zacht ruisend water kabbelend over haar naakte lichaam…

Verwen je lichaam met mate, zodat het volgt – wat je ziel wil doen.…

besta en voel dat het de liefde is die ik bedoel wanneer ik denk aan liefde, de liefde van top tot teen open te staan de zachte warmte van handen op mijn lichaam die me koestert, ik ben niet alleen…

achter mij voor anderen een redeloze vlucht ontsnappend voelde ik me hemels vrij ik vleugelde oneindig in gedachten expandeerde traagheid tot de lichtlimiet zag de levens terug van mijn geslachten ontwaarde God op elementair gebied Zijn raken deed mijn schuldgevoel ontwaken ik ijlde pijlsnel naar het vege lijf nog net op tijd kon ik mijn lichaam…

de eerste tonen braken je verlegenheid je zag niet anders dan genegenheid in ogen die je volgden in het vonken van magie vergat je het publiek jullie schitterden als sterren aan de hemel liefde in mimiek je lichaam was muziek en danste op een melodie die alle mensen raakte en hen tot partner van je maakte ze lazen op je stralende…

in het schooltje van zijn jeugd de zwarte dag toen angst het dorp verschrikte en iedereen zich schikte met het wapen van vergelding in de rug hoe moeder vluchtte hem verzuchtte sneller mee te gaan honger, dorst, de lange nachten zonder maan zijn vriend is ook van ver gekomen overleefde zonder dromen hij was er op gebouwd zijn lichaam…

ik zie je in het lichten van de morgen het eerste wolkje adem van de dag bloemen staan bevroren op de ruiten je glimlach in de spiegel verrast me dadelijk pas je lichaam is nog zacht van warme dromen gedachten wat verward het licht is gefluister stoeit met het duister van de nacht onverwacht zie ik je ontwaken uit het diepe slapen…

ik koester je hoofd zonder gezicht je lichaam aan mijn handen we branden voor elkaar het vuur, wierook als intiem gebaar je woorden schrijven mij in vloeiend schrift de schrijfhoek is mijn tegenwicht ik krul je letters en je marslijn rond de rechte lijn verdroom ik vertel me meer woorden en je witte regels letters uit je spiegelbeeld…

Lichaam en verstand sluiten compromissen, maar -- het hart kan dat niet.…

hoe na al die jaren en bezwaren van maanden dat ik woorden uitsprak die de leugen zwaarder lieten voelen dan het spreken van waarheden staan wij dan geschreven in waarden in een massa die zich uitlaat wandelend over de aarde ergens dwarrelt er een gedaante van ons rond waarin ik jou mocht liefhebben een zoektocht naar die schaduw is waar…

Er is iets dat veel verder gaat dan verdriet iets in en om mij, krachten ook door de botten en heel het zenuwstelsel heen. Iets dwars door mijn hoofd. Er is iets dat verder gaat dan ellende of pijn. Iets buiten het waarnemingsveld: íets in mij, van een grote held! Ook een nieuwe vorm van zijn. Iets in mij.…

Mijn ‘levensvraag’ wordt simpel opgelost: Ik laat mij niet begraven of cremeren, Mijn lichaam laat ik netjes composteren, Wim Overweg wordt na zijn dood compost. Dan hebt u na mijn dood nog wat aan mij: Ik sta garant voor vele joekels prei.…

Veerkracht Stilte heeft voor mij geen vragen antwoord ligt te rusten in het brein alleen wanneer immens verdriet of pijn nog vraagt naar het waarom wordt stilte uitgedaagd ligt het schreeuwen voor de hand dan verlang ik naar intense rust met gesloten ogen vraagt het gemoed geen mededogen waarin ik verzand veerkracht is soms schijn…

In gedachten ben ik bij je Dus kom in bed en vlij je Tegen mijn warme, zachte lichaam Dat zich naar je vormt Het is hier heerlijk knus Ik voel je adem en je keiharde Buikspieren Wat een weelde Om zo te liggen genieten Alleen en toch samen.…

Besmet door één vermaledijde druppel, Lig ik met covidklachten op de bank, Ik fantaseer, drink warme gemberdrank, En mep het virus met een honkbalknuppel. Maar ondanks dat ik vrij veel hoest en hijg, Ben ik niet bang meer dat ik het ooit krijg.…

tekenen van ouder worden diepere lijnen voelen ze droger aan tien vingers ietwat strammer ben ik altijd met ze bezig voel hoe ze over 't toetsenbord gaan snelle aanslag bekend geluid polsen wat gevoelig m'n doorzichtige opperhuid staan ze me dagelijks bij verwen ik ze met goede creme die lieve handen van mij…

Een Walk-fit en een Evolution-fiets, een Ab-flex, Sauna-belt en Aqua-slim ’n Body-blade, een Gym-form, Easy-trim, ik kocht het allemaal, maar ’t hielp me niets. Mijn lijf blijft slap, geen vrouw die het bewondert, dus heb ik al die troep maar weggedonderd.…

terwijl mijn hersens mijn hart besturen naar een kant die ik niet wil en mijn ogen doelloos turen door een veel te donkere bril terwijl mijn lichaam schreeuwt om aandacht van een bedenkelijke aard is het mijn geweten dat mij uitlacht is dit het allemaal wel waard?…

Uitziend naar een ontmoeting, fluisterend en gevolgd door een schaduw van herkenning. Lichtend in het schemer, onbekend en toch zo vertrouwd, een vertwijfeling. Een aanraking van het eigen zijn!…

Blanke manen stillen ogen, bij-licht, gedimd tot zwart Ik jubel dan zeer ingetogen als zij vragen om mijn part In de rondte schijnen zonnen, steeds groter, feller, over zee Telkens geef ik me gewonnen; ze deinen toch zo lekker mee en draaien dag en nacht voorbij, doen mij hen soms wat knijpen Ik voel ze graag en allebei, omdat ze mij…

Het voelen van je hart het versnellen tijdens de zoen het voelen van je lichaam dat precies weet wat het moet doen Het voelen van je handen zachtjes door mijn haren het horen van jouw woorden die alle liefde verklaren Het voelen van jouw liefde het vormt een warme gloed het voelen van jou dat doet me zoveel goed…

De neus vrij fors, en adellijk gebogen, een kleurrijk en zeer pittoresk gebit, een bril, een snor, grijs haar dat warrig zit en fraaie wallen onder beide ogen, zo blijkt het ideaal gelaat gebouwd. Maar dames, pech, ik ben allang getrouwd.…

Je kan tijdens het elektriseren van muggen niets betuigen ter bevestiging van het liefde genieten wat volbracht; je wekker die zoemt evenals een mug het bloed zal zuigen, getuigenis ander vrouwtje met digitaal lichaam van kracht.…

dan ooit met vreedzame, niet geforceerde woorden uit liefdevolle lippen met een prettige geur vervuld van emotie zonder traan lachend met de benen verstrengeld de seconde, een minuut, alsmaar langer maar na die tijd is het gedaan licht boven de aarde zwevend naar huis surrealistische droom in het hoofd maar er is geen pijn het eigen lichaam…

Het hoofd, een benen doos waarin wat wij zien als het hoogste, kroon op de schepping: hersens het uitgespogen kauwsel van de goden, de schedel kwispedoor, waarin een grijze kauwgom of stinkende pruim --------------------------------------------------- uit: Van cadmium lekken de bossen, 2002…

In mijn dromen priemen prikacties van verleden tijd; tastbare tintelingen vertalen herinneringen sprankelend als bronwater. In de grotten van mijn lijf weerklinken geluiden van verzwegen leven en wervelbeelden puilen mijn ogen uit. Nuchter spant het licht de kleurbogen van druppels dauw en klaart de stilte een tranend bezinnen.…

Dat komt doordat ik me schaam, ik schaam me voor mijn lichaam. Mijn ogen zijn te klein en mijn neus weer te groot, dat vind ik idioot. Mijn benen zijn te kort en mijn romp te lang, ik plak mezelf het liefste achter het behang. Vrienden heb ik niet. Ik ben een zielepiet. Niemand kijkt naar me om, ze vinden me stom.…

geest danst en plots is ze daar in een diamanten schoonheid schitterend van liefde mijn liefde zoals onze liefde de fragiliteit van kristallen lelie's geurend als de betoverendste geur van witte rozen de stilte van deze schoonheid onze liefde die eeuwig blijvend geurt in het heelal van onze harten het in elkaar smelten van onze lichamen…

Hij je lichaam niet meer wil betasten, omdat zijn handen die ander hebben gestreeld. Hoe lang blijf je dan nog vechten en verlangen naar de luwte voor de storm. Wanneer neem je dan eindelijk het besluit, om weer te leven, heerlijk, eerlijk en vrijuit.…

Met handen nog ragfijn gebonden in onschuld Met lichamen tesamen gevangen, bevangen in een oogverblindend verlangen Naderen we worden we schepper van een mysterieus web wederzijds verankerd met een zoet gefluister om als één enkele hartslag ritmisch elkaars lichaam te doorkruisen wij, volgens tastbare dimensies zintuiglijk bestempeld…