inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 1.522):

je lichaam is nog zacht

ik zie je in het lichten
van de morgen
het eerste wolkje adem
van de dag
bloemen staan
bevroren op de ruiten
je glimlach in de spiegel
verrast me dadelijk pas

je lichaam is nog zacht
van warme dromen
gedachten wat verward
het licht is gefluister
stoeit met het duister
van de nacht
onverwacht zie ik je
ontwaken uit het diepe slapen

je ogen groeten mij
vertellen hun verhalen
het stralen maakt me blij
de uren zijn voor jou en mij
vandaag is een geschenk
de wereld geeft ons kansen
laten we gaan dansen
omdat je bij me bent

Schrijver: wil melker, 11 januari 2003


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 655

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)