Alle inzendingen over licht OR ogen OR dwarreling

Dwarrelende sneeuw zichtbaar in het gele licht van de straatlantaarn…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Laat de maan en sterren uw zonlicht zijn Laat mij u begroeten licht uit de duisternis zijn Laat mij u verzoeken u die redactie zijt woorden van leven verzoeken bepaald wat geschreven blijft Over deze songtekst: Het is een vertaling van het bekende lied Yerushalayim Shel Zahav.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

als volmaakte chaos uit de hemel vallend dwarrelen woorden als sneeuwvlokken door mijn gedachten enkelen slechts laten zich vatten en verliezen hun eigenheid door de warmte van mijn handen de rest vormt aan mijn voeten een onbeschreven blad…

Als volmaakte chaos uit de hemel vallend dwarrelen woorden als sneeuwvlokken door mijn gedachten enkelen slechts laten zich vatten en verliezen hun eigenheid door de warmte van mijn handen de rest vormt aan mijn voeten een onbeschreven blad.…

dwarrelende bladeren doorluchten verwarrende gedachten diepzuchten hopeloos gemodder te duchten…

het wil nog maar niet vlinderen toch zijn ze er wel nog altijd op de vlucht al weet niemand waarvoor dartelend in grote getale door het vers ontloken groen waar ze schitteren in het welkome zonlicht laten zij zich niet vangen al is het maar voor even een meester in het ontwijken van een vlindernet vliegen zij hun dromen achterna…

je kwijnt in helderheid ogen fletser als in spijt de zon kan zelfs zijn licht niet aan je kwijt het gras buigt zacht je sporen huilen dauw omdat de kleur licht groenig aan je voeten kleeft bladeren dwarrelen rust ritselen de stilte in vergeten drukte speelde hier plezier je adem slaat de wereld aan met kille somberheid het dreigend…

In een tijdloze ruimte Dat mijn leven heet Dwarrelen vragen Voor mijn ogen De vragen zijn niet te lezen Slechts gissen kan ik doen Ik leef alleen niet voor een antwoord Niet voor later en niet van toen Ik laat ze rustig dwarrelen Ze vallen zachtjes in het zand Langzaam stap ik er over heen Met overige woorden in mijn…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Als de dag jouw ogen had en de nacht jouw stem En de ochtend vervuld blijft van jouw glimlach Dan breekt het maanlicht tot een zonnestraal Dan schuilt het duister in de plooien van de dag En dan ontstaat de lijn van het eeuwig licht En sterren weerkaatsen in het hemels blauw Nooit meer schuift het wolkendek dicht Want jouw charme bevrucht elke…

Jouw ogen lachen licht in verloren gevoel op weg naar morgen…

licht op het meisje haar onvervangbare blik meisje van Vermeer…

er was altijd een dwarrel licht waar jij ook ging sprankels in je ogen zonden kleine lichtbogen nog klonk er geen muziek maar de ritmiek was onmiskenbaar jij en de lichtende sterrensluier rond je hoofd het was magie die zorgde dat de werkelijkheid verschoot ongemerkt deelde jij een warme energie het stukje blijdschap…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

In ‘t volle middaguur werpt een verwaaide boom schaduw en licht op mijn muur. Schouwspel van een almachtige zon, speels licht in een dwarrelend mozaïek, zo dichtbij en toch uit oneindig verre bron.…

het eeuwige van gister het eeuwige van vandaag het leven zoet en zilt valt over daken en bomen een wens in je hand zo klein als geluk en het allermooiste liefhebben zoiets als vrede voor wie zwerft in een verstild moment…

Soms dwarrelen emoties neer, die ‘k vasthoudend voor jou fixeer, componerend in harmonica en neurologische narcotica. Jij geeft aan alles zomaar zin. Als ik mijn spinselen begin, ben jij het meest bekoorde in de wollenwarme woorden. Soms dwarrelen gedachten en emoties neer in één.…

er dwarrelen schaduwen langs de zon handen die ik niet kan grijpen ogen die me mijden in neergeslagen blik of afgewend gezicht helder waren wegen kleurrijk de contacten en warm de harten totdat schaduw viel de zon verbleekte en de kou opkroop ik had mezelf bloot gegeven in het licht van een verboden leven wil melker 27/…

louter mist en stilte rond wazige bomen het water oeverloos ruisend slechts de geur van grond en dwarrelend blad van lichte weemoed en vergankelijkheid…

Nog sluimert melancholie in haar nevelbed of romantiek hult zich in dwarrelende winterpret De donkerte staakt zijn verzet tegen plaagstootjes van licht en aarzelend tovert de wereld zich een nieuw gezicht…

flarden van geest verwant aan mijzelf banen zich wegen dwarrelen schaduwen schilderen krullen als zijarmen van het licht op een lege namiddag in het luie achteraf van mijn buitenpost…

snippers verstand dwarrelen voor mijn ogen moet ze vangen ordenen niets verliezen nee stop luidt een stem snippers verstand in de mand van vergetelheid op een onbeschreven blad laat hij zijn pen zegevieren nu zie ik door zijn ogen…