Alle inzendingen over lichten OR gedichten OR vers

verborgen licht in het middelpunt verscholen vlam gevat kaarsvet druipt dansend vanuit een eenzame nis diep in de muur houvast lief vergezicht ieder uur verlaten ligt de straat in tranen nacht huilt inscripties in houten tafel labyrint beschermt ons raadsel laarzen vies in dit atelier niet voor maar na het gevecht touche woord voor…

het uitzichtloze is nu dragelijker daar er licht schijnt aan het eind van de tunnel heel even verstoorden pennenlikkers de balans door mij te beproeven middels een koekje van eigen deeg en omarmd door engelen vervolg ik mijn pad met lichte tred…

't Licht streek contouren Jouw maanverlichte huid Jouw ogen glanzen Dansend vuur Hemelse twinkeling De schittering in Schoonheid Heerlijk jouw lijf Jouw weelde Zo puur Nacht van verlangen Jouw maanverlicht gezicht Gracieus en sierlijk Zacht gekust 'k Voel jouw genegenheid Mijn handen strelen Zachtheid 'k Wil mij in jou Verliezen…

Het zachte licht van de nachtelijke maan schijnt vanavond voor jou bijgestaan door sterren, ontelbaar. Ik schrijf dit gedicht ver van jou vandaan omdat ik nog altijd van je hou. Na duizend tranen is het klaar. Ik vouw het papiertje tot je de woorden niet meer ziet. Het verdwijnt in de prullenbak ...want Ik weet je adres niet...…

Ik wil soms ver voorbij de horizon verlaat geijkte wegen het lijkt onbezonnen dom maar ik wil weten wat er achter ligt Zo ook achter bijna elk gedicht zit een gedachte niet te bevroeden ook al is hij klaarblijkelijk nog zo licht vaak blijft het bij vermoeden de horizon zul je nooit bereiken altijd blijft het bij respectvol in of opgetogen…

ik mag niemand zeggen dat ik anders ben ik mag niemand zeggen dat ik raar ben als ik dat ga zeggen heeft niemand respect voor mij als ik dat ga zeggen wordt niemand blij ik mag niemand zeggen dat ik anders ben ik mag niemand zeggen dat ik homo ben en nu ze het weten was ik bijna dood en nu ze het weten weegt mijn buik niet meer…

Dag onze lieve hond, Het moment is aangebroken dat we je moeten laten gaan maar wat hadden wij een geluk dat jij in ons leven bestond. Daarom verschijnt er nu door het einde, van verdriet een traan. Het leven hoort niet te bestaan uit alleen maar pijn. Als dit er alleen nog maar is om te overleven kan al dat lijden, natuurlijk niet de bedoeling…

Als dat komt door dit gedicht dan sla ik mezelf nu voor mijn kop. Ik heb er hoe dan ook mijn uiterste best op gedaan, en ik hoop dat Nadine dit dan ook goed genoeg vindt... Ik verwacht ook niet dat ze er applaudisserend voor gaat staan, want dit gedicht is niet te vergelijken met een wedstrijd die ze wint.…

Ik kan je niet meer bereiken mijn armen kunnen niet zo ver reiken je bent gegaan door de tunnel van licht die is voor mij te ver en nog dicht. Toch voel ik je heel dicht bij mij jij laat me schrijven je vingers omsluiten zachtjes die van mij zo schrijf ik dit gedicht nu over JOU EN MIJ.…

Onder een onverlicht bestaan met gruwelijke schaduwkanten nietige wanklanken van liefde baan ik mij een voorzichtige weg naar waar ik de intense echtheid nog kan voelen de pure noodzaak steeds kan proeven om te communiceren met het licht in het gedicht.…

ik heb een gedicht gelopen in de sneeuw bij jouw graf zo vers…

Het schemert in de straten, er is een ver gerucht, de straten zijn verlaten. Een briesje, als een zucht, brengt mij de geur van bloemen vanuit een gouden lucht. Ik hoor insecten zoemen die dansen in het licht en in de geur van bloemen. Strelend langs mijn gezicht fluistert de zomerwind zachtjes een warm gedicht.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

als een rots in de woestijn met een huid van leer leest hij blad na blad het jaaroverzicht een plicht vers na vers snijdt hij gedreven uit het stramme gewricht duivelstoorn kent geen eindigheid wanneer het helle licht zijn hielen likt hij die tussen draken slaapt zal nachtenlang waken hemelvuren zullen spugen op zijn blauw gezicht…

Vlakbij zijn de stilte en 't verlangen, vlakbij zijn de pijn en gloriezangen, een licht dat ver is en dat wenkt en lacht, een hand die traag streelt en op morgen wacht, en plots is het licht weer heen...…

het water in het meer schittert licht alsof sterretjes sprankelend dansen het is de vroege zon, nog niet warm die zoekt naar druppels voor een gedicht een eend stijgt plots op zo van nabij gestoord door geritsel in het riet klappend geluid maken haar veren ze zoekt een plek in het verschiet de ringen dwingen het water tot rimpels aangezet…

dit huis verdraagt geen felle lichten en ook niets wat het trillen doet alleen het reciteren van gedichten en zachte zuchten doen het goed het geruisloos verschijnen en verdwijnen van zonnevlekken op de plankenvloer het kalme waaien van gordijnen en ver verwijderd duivengekoer en de weerspiegeling van kaarsen in de ruit wanneer de nacht…

niet ver is dicht maar ook gesloten nabij maar met geloken ogen een vers vol mooie woorden klapt toe je ogen met een verre glans gedicht voor mij…

Harten vol van liefde Rozen vers geplukt Gedichten mooi geschreven Maar Valentijn is toch anders bedoeld In stilte iemand beminnen Vertellen wat je voor 'm voelt Zonder dat hij je zal herkennen Afin...de dag van de Liefde Al dan niet gevierd Mijn hart is vol van Liefde Chrysanten vers geplukt En mijn gedicht voor jou geschreven…

om me heen lag de bloei en ik wilde komen tot aan je woorden we hoorden de ochtend bewegen, verdeeld over het licht van de verte en het gedicht dat ik voorlas was als het meisje dat haar stilte droeg naar het opwaaiend papier zo ver van armen die ze in en uit wilde lopen dag na dag je bent boos en blij, zei je en…

Ze hebben me vaak niet begrepen en dat begrijp ik maar al te goed want ik ben een ‘rotte appel’ niet letterlijk maar figuurlijk een appel op weg naar totale vergankelijkheid een rode van oorsprong, een roodgloeiende hoogstens nu nog wachtend in de compostbak om als mest nieuw leven te laten ontstaan want voor je iemand of wat wilt kunnen…

Een dagblad vermeldde z'n laatste bericht in de vorm van een kort en scherpzinnig gedicht. De hoofdredacteur noemde 't - trots op het vers - een meesterlijk voorbeeld van 'vers van de pers'.…

"Muze" gedichten app: gratis te downloaden, vers van de pers Elke week stuurt het aan dichtkunstfanatici volautomatisch een prachtig nieuw vers…

Het klopt! riep ‘t schaap Veronica. Het klopt wat ze beweren. Als ik hier mij zo neder zet, voel ik de koude wind vol rond mijn blote billen slaan en ik moet concluderen dat ik een openbaar toilet beslist niet prettig vind. De dominee stond in de buurt en overwon zijn gene: Begrijp ik goed dat u graag hebt dat ik een kiekje maak? Ik hoop dat…

in de ogen van mijn kleine meis toont liefde haar gezicht zo wordt in stilte een ongeschreven vers gedicht…

ik in het ijle een droom heb gedicht…

nu, zo kort voor mijn ontwaken, mijn hart verwart, mijn lijf nog loom ik kan niet wennen aan het licht ik wil niet zien, wil liever met gesloten ogen luisteren naar wat jij hebt gedicht…

(Voor Matthijs van Nieuwkerk en Özcan Akyol) Er ging ineens een licht op bij Matthijs, Het genre light verse! ‘Iets uit het verleden, Dat niet meer wordt beoefend in het heden,’ Zo sprak hij, zonder kennis of bewijs. Toen ik dat hoorde, dacht ik: serieus? Lees deze bundel maar, Matthijs en Eus!…