De woordzoeker

als een rots in de woestijn
met een huid van leer
leest hij blad na blad
het jaaroverzicht

een plicht
vers na vers
snijdt hij gedreven
uit het stramme gewricht

duivelstoorn
kent geen eindigheid
wanneer het helle licht
zijn hielen likt

hij die tussen draken slaapt
zal nachtenlang waken
hemelvuren zullen spugen
op zijn blauw gezicht

zijn geest versplintert
breekt de bast
plotseling
ontpopt zich, de ziel
van z’n laatste gedicht

Schrijver: Hanny, 9 januari 2010

hanny.vanalphenquicknet.nl

schrijfdrang

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.9 met 7 stemmen 300