Alle inzendingen over liefde OR ex

we bewegen ons langs elkaar heen en weer terug naar onszelf en we schijnen elkaar niet meer mooi te mogen vinden (ik geloof jouw woorden eigenlijk niet) gek, maar sindsdien is het alsof we ons huis bliksemsnel aan buitenstaanders verkochten en we bleven en die anderen kwamen erbij en ik ben nog zo verknocht aan het bekende…

Een jaar terug is het alweer dat ik het leven niet meer aankon. Het deed me allemaal zo zeer, terwijl ik toch heb geweten waaraan ik begon. Tenminste, zo heb ik altijd gedacht; maar het bleek niet zo te zijn. Want wat ik van ons leven samen had verwacht, bracht al gauw niet anders dan verdriet en pijn. Voor het geluk leek ik niet geboren…

Ik hoor je de woorden nog uitspreken Het speeksel droop van mijn gezicht Jij met je wantrouwen, je paranoia Hebt mij van overspel beticht Je vermoedens zijn niet te onderbouwen Waar haal je deze wijsheid ineens vandaan? Als je van me af wilt, zeg dat dan Dan zal ik heus wel stilletjes gaan Maar ik word onheus bejegend door je woorden De…

Jij was zo ooit en onverwacht alsof de schepping nog beginnen moest. Misschien was je te laat, een dag teveel, een achtste, toch heeft god jou mijn leven ingesmoest En nu je bij mij wegijlt, uit een scheppingsweek verlangen berg ik je op in genesis Wij, eerste mensenpaar Wij, eigen slangen en gesis……

de deur slaat achter je dicht dat was het dan de laatste keer ik begrijp het niet met uitgestoken hand met de leegte in mijn buik en een blik vol onbegrip maar met liefde met tranen stromend over mijn wangen kijk ik je niet na kom terug en omarm me om te leren van onze fouten zeg dat het een nachtmerrie was en wij samen verder gaan onze…

ik zie haar nog wel eens blond en aangepaste lippenstift verkreukeld perkament van dichtbij een vrouw met bontjas in een bus tas dichtbij haar lippen dicht op elkaar want je weet nooit wat er kan gebeuren de ogen vosachtig wantrouwend achter de kooi van een modieuze bril dan zit ze op de bank en praat ratelend uit een oud plakboek en…

Soms verscheur ik nog jouw lachende gezicht Blaas ik de snippers nog richting het vuur Verlost mijn lichaam zich van haar gewicht Om zwevend een weg te vinden tussen zoet en zuur Soms smelten mijn tranen nog naar het vriespunt Verafschuwen mijn zenuwen het woord 'gevoel' Om pijn en emoties los te koppelen van wat je kunt Om weer objectief…

er was eens... wat er nooit was liefde zoals liefde moest zijn van stiekem vrijen in het gras tot dansen in een fontein maar het fluweel bleek imitatie en je mooie woorden schijn een illusie van een relatie te mooi om waar te zijn…

Ik heb mij laten ontvoeren door jouw woorden van trouw jarenlang wist jij mij te ontroeren ik was de allermooiste vrouw Ik leefde in een paradijs voor twee en wij waren de bewoners aldaar als in een droom ging ik met jou mee zo leefden wij intens met elkaar Jij bent de man van mijn dromen maar nu droom ik niet meer over jou want jij hebt…

Eerst legden we de ----hoeken toen vulden we het----blauw het vele---groen het --blauw---van je jurk heller blauw-----het water daarna het----geel---van de zomer het---rood---van het bootje waarin we in liefde dreven pasten alles precies in elkaar toen alle stukjes er nog waren…

Ik word wakker met je naam op mijn lippen, houtduiven roepen vanuit de pijnboom in mijn tuin. Het licht in de slaapkamer wordt gefilterd door een regensluier en ik herinner me opeens dat het sprankelende groen van je ogen bij regen altijd iets verschoot. Je droeg een gele jurk toen ik bij het afscheid je natte gezicht in mijn…

Ik wil je niet vergeten maar bewaren ver weg in een herinnering samen met de jaren die wij deelden met en naast elkaar ik laat je los sla de volgende bladzijde om van een ander boek met een zelfgeschreven verhaal…

Je liegt om mij te sparen voor een paarse woede die door je aderen stormt culmineert in pralende trots die je tot keizerin zalft van je zo lustvolle lijf dat voorbijgaat aan mij. Je liegt dat ik blauw zie van de rookgordijnen die je optrekt voor mij maar ik kijk er doorheen zie de kern van je verraad en ontwijk voortaan je blik die mij…

Intermitterend is hoe het gaat Terwijl ik jou ver achter mij laat. Oftewel soms goed en soms slecht Zoals je dat simpel zegt. Ik voel me wel best wil ik je zeggen Ik weet dat je dat zult weerleggen. Parafraseren zul je niet laten Je hebt me heel goed in de gaten. En zo kabbelt het enige tijd voort Sinds ik de dingen hebben gehoord. Enige…

De wind is koud en winterdagen dwarrelen, fluisteren als droge bladeren. Ik herinner me opeens onze wandelingen in Parijs, de boulevard, de Seine, het jubelen van de felgekleurde herfst onder onze voeten. Waarom zijn we toen niet verder gegaan? Waarom moest het begin gelijk ook het einde betekenen? De wind is koud en winterdagen…

Niemand rook de geur van je liefde niemand wist van de nachtegaal op je tong of dat er hinden door je schedel holden en bloemen zich in rijen achter je adem verschansten. Ik klampte me vast aan je lenden tussen kruiden en schoven werd je blik een verre wolk.…

ik kijk versuft naar wat je achterliet een half gerookte sigaret, het lege glas wat kruimels op de keukenvloer hoor nog de toon waarop je sprak de deur die zacht gesloten werd zelfs de hond bleef onbeweeglijk liggen in zijn mand alsof je even om een boodschap liep nooit echt verdwenen bent…

Meer dan twee jaar is het nu uit tussen ons....... meer dan twee jaar geleden gaf je mij de bons..... ik ben er niet meer rouwig om........ ik ben verder gegaan en weet je waarom? we horen niet meer bij elkaar.... Ik hoor hier............ Jij hoort daar.......... Ieder zijn we onze weg gegaan........ Toch vergeet ik niet wat je mij hebt aangedaan…

Vrienden voor het leven In mijn hart nog steeds een feit Want met liefde ooit bezworen Doorstaat de tand de tijds..…

Al heb je mij verlaten toch zal ik je nooit haten Volg de goede weg dat is alles wat ik je nog zeg…

Een onneembare heuvel een modderig Iwo Jima Waar west oost ontmoet doen mannen sneuvelen Liefdeloos in leugens geboren Hypnotiserend als een cobra een verleidelijk deinende zee Verrookt zij haar problemen trekt je mee in stromingen Slaat haar benen er omheen…

In tranen verzonken Oneindig verdriet Zat ze daar, tranen blonken In haar ogen, het pleit beklonken Ze barstte bijna en hij verliet Haar alles, haar dromen Uiteengespat in vale wanhoop In ijdele illusie bekroop Haar het gevoel, dat het nog goed zou komen Kwetsbaar en aangedaan fragiel Een hoofdstuk afgesloten Verlaten en verstoten…

uitgesproken zinnen zijn niet weg wie geeft om hoort wel wat ik zeg mijn woorden leven geef ik door zweven aan de hemel van mijn bestaan dat jij mij niet meer kan verstaan betekent alleen dat onze wegen verder zijn gegaan dan tijd dat de letters die ik zeg verdwalen verloren zijn in het verdriet in de pijn in de spijt…

als ik de poort achter me sluit genoegen neem met bedelbrood en water uit de bron, platgetreden paden bewandel , me vreemde kruiden eigen maak, hou me dan verdomd niet tegen schurk niet tegen me aan als een schurftige neerhofhond die kwijlt uit zijn ouwe bek doe alsof ik je nooit eerder heb gekend en leg me geen strobreed in de weg zwaai…

ik las in je ogen geen wens naar weder tederheid ik hoorde in je stem vreemde woorden van ontluistering ik las in je brief met weinig zinnen een antwoord voor jou is opnieuw beginnen mijn tegenzin ik wacht op mijzelf in de benarde kilte van verwarring en leegte ik sluit mijn hart in jouw afwezigheid en wacht op verdriet…

Als een dief in de onschuldige nacht ben je toen geruisloos binnen geslopen eigenlijk heel lief en totaal onverwacht zette jij mijn liefdespoort wijd open Vertrouwen was gelijk aan ademhalen iedere dag leefden wij in elkaar jij liet mijn verstikte ziel weer stralen mijn hart leek allesbehalve een leugenaar Terwijl mijn liefde in weelde baadde…

Ik daal even af naar de prachtige jaren toen de zon nog over mij heen stroomde ik mijn gevoel op goed vertrouwen liet varen en ik nog liefdevol over ons droomde Die tijd van verlangen naar elkaar is in een storm van ontrouw vergaan vervolgens brak onze gevoelige snaar en heeft mijn tijd heel even stilgestaan Een warme periode is abrupt afgesloten…

Dwars door de muren rond mijn hart kwam het binnen met een stormram pure liefde van een klasse apart die al mijn gevoelens in beslag nam Platgewalst en volledig overdonderd maakte deze inslag plots alles stuk als onder hypnose door mij bewonderd vragend wat ik moest met al dit geluk Ik heb me er hevig tegen verzet dat bleek zinloos geweld…

Mijn hart en verstand hebben onenigheid mijn gevoel toont een meningsverschil ik haat deze duistere onzekerheid maar ik weet nu weer precies wat ik wil Aan de ene kant ben ik stapel op jou en dan zegeviert het geweldige gevoel van de mooie dingen waar ik op bouw helaas omzeil ik dan mijn uiteindelijke doel Aan de andere kant haat ik jou…

Ineens danste je weer om mij heen ik wist niet dat ik je zo gemist had ik vond het wel prima zo alleen er ontbrak iets maar ik wist niet wat Jouw schoonheid kwam aanwaaien als een prachtige zomerse dag ik mocht jouw verschijning weer aaien en genoot intens van jouw stralende lach Wij keken elkaar weer verliefd aan met zo’n blik die ik…