Alle inzendingen over liefde aantrekking

dat ene moment toen twee harten samen beseften dat ze nooit alleen zijn geweest nooit alleen zullen zijn vanwege verbondenheid waaruit hun kracht schuilt stroomden verlichtende tranen als een stortvloed vol emoties uit hun ogen ze namen hen mee van dat ene stukje blauw naar veel meer hemel waar liefde leven en nog zoveel meer beheerst…

Telkens wanneer ik jou zie zitten of staan, volgt een zacht gevoel te weten: dat je me altijd ter zijde zult staan, net als ik bij jou!…

Ogen zo trouw, waauw Bron van licht en wonne Levenslust totaal.…

al wel mannetje in spe zo mooi en olijk een eigen wil maar o zo vrolijk een moment met hem maakt mij al blij een stukje geluk voor ons allebei laat ons samen met hem genieten hem beschermen van verdrieten zijn grote broer zal zeker helpen bij alle narigheid te stelpen samen kunnen zei alles aan waar ze ook voor komen te staan hun liefde…

Heer, U hebt de schepping mooi gemaakt vanmorgen nog raakte ik ontroerd: werd ik er door geraakt.…

rijk aan gedrevenheid is de smetteloze wiens jacht op vunzigheid vereeuwigd in al zijn zonden hij dient in den nevel van de nachtelijke aard van beslommeringen zich enkel te bekommeren om de stille gang door de spelonken waar vrees en duivel heersen hij kent geen deemoed in de herkenning waar speer en drietand zich spijbelend hebben…

Aan 't naaktstrand ziet de kerel plots een stoot. Hij denkt, als hij d'r nadert: 'Jammer, dat d'r bovenlip ontsierd wordt door een wrat. Die moedervlekken op d'r buik zijn groot!' Hij is hierdoor gedesillusioneerd. Voorbijgaand ziet-ie, dat ze naar 'm lacht. Die 'wrat' is door een piercing aangebracht. De 'moedervlekken' zijn getatoeëerd.…

Meegenomen door het zwart is het maar een kwestie van uren … of misschien dat ik zomaar een bloemetjesjurk aantrek en mijn balletschoenen om dan de polka te dansen ja misschien doe ik dat wel.…

Nachtzwaluwen vliegen op haar aanwezigheid de vlucht van noord naar zuid bepaald vleugels bewust van aantrekkelijkheid…

Vandaag ben ik opnieuw begonnen Een nieuwe weg aangelegd Want ik liep in zeven sloten Het woord ja te vaak gezegd Nee is gewoon beter Nee past in mijn schoen Nee is als een veter Nee dat moet ik doen Nee strak aantrekken Nee is koel Maar ja smaakt zo lekker Het geeft een goed gevoel…

droomde door toen de dag allang geopend was in windbolle gordijnen zong de morgen zachte vogelschrijfsels warm verweven met het zonlicht, in mijn poëtische momenten van ontwakend plichtsbesef wolkenveren scholen nog langs de randen van de nacht, hun zwachtels klaarden goud ik had er niet op gewacht om wakkere beleving enigszins aantrekkelijk…

Ze zit aan de zijkant ze kijkt belangstellend ze nodigt uit voor gesprek ze verontschuldigt zich voor wegkijken ze is verantwoordelijk voor de zwemmers ze is de badjuffrouw van ‘t Marnix ze is ook een mevrouw van/met een meneer ze is moeder van 4 kinderen ze heeft een luisterend oor ze is aantrekkelijk ze is aanstekelijk ze is aardig, relax…

ik ben geen taalkundige maar lees lichaamstaal net zoals bloemen communiceren met vorm en kleur en de wind zich laat horen in gebruik van de lucht ook de zon speelt met licht en energie zijn rol in de natuur zo heb ik overal gezocht naar de taal die liefde gebruikt als mensen elkaar willen leren kennen zoals de babelse spraak…

Het is zo verleidelijk om nieuwsgierig al te bladeren aan het begin om te ontdekken hoe het slot zal zijn het is zo aantrekkelijk vooruit te grijpen dwars door de pijn de uitkomst van het verhaal willen weten zodat ik mag rijpen mezelf herwin het is zo aanlokkelijk zelfs te beginnen bij het slot ik voel bladeren mag…

De ijzersterke geest, die ik bezit zal straks vele geesten aantrekken! Een grote geest die lacht, boven alles en over alles. Want zij kan vechten voor maar tegelijk: loslaten als geen ander. Daar moet ik veel verbeelding en inlevingsvermogen voor hebben.…

een oude man kijkt verkreukeld naar de lente waar is mijn moed om weer een jaar te moeten? lammetjes en verse blaadjes dartelen het leven…

Ik ben de dame met lichte geest en heldere ogen die in stille liefde van haar priester houdt nog het meest.…

Ik wacht op je al wacht ik voor niks; dan weet ik, dat ik niet voor niks op je heb gewacht!…

terwijl ze toezien hoe alles komt even blijft weer verdwijnt wortelen ze zich in elkaar doorgronden de diepte op zoek naar onwankelbaarheid de kracht van hun gehechtheid met bloei in de kruinen als eindeloze lente te verwoorden…

Toen: hield ik niet meteen van je, dat begon iets later, iets na " toen", kriebels in mijn buik, maar nog steeds denkend aan neen: geen flater, niet toegeven. Langzaam maar zeker, ging ik op je bouwen, belangrijker nog, vertrouwen, want dat was ik heel erg kwijt. Nu, zovele jaren later, zeg ik het hardop, niet bang meer…

hij is alleen maar beroemd. jij? als ik een mandarijn ben, ben jij mijn tweede deeltje. hij is alleen maar rijk. jij? als ik een poëziezwerver ben, ben jij het tweede coupletje. hij is alleen maar talentvol. jij? als ik talentloos ben, ben jij mijn belangrijkste muze. hij is alleen maar mooi. jij? als mijn ogen Gods ramen zijn…

Ik heb echt geen idee En mocht het liefde wezen Dan is er iets goed fout Ik zou dan moeten voelen Dat je werkelijk van me houdt.…

Vaak ogen we twee snaren op een instrument vormen wij een melodie die niet eenieder kent. Dan zijn wij weer twee haringen voor storm aan een tent een scheerlijn en het haakje of waslijn die meetrilt zeker bij stormkracht als wind het wasgoed optilt. Alleen al die gedachte brengt ons wellicht in streken waar ooit nog eens anderen over zullen…

naast elkaar wandelen we langs een gouden strand de schemering valt rustig donker neemt zijn tijd en ondergaande zon kust zacht de horizon mooie tafereeltjes, ogen die verblinden door al die schitterende juweeltjes de liefde ontbrandt en samen wandelen we verder… hand in hand!…

Ik kijk naar je Mijn blik blijft hangen In jouw diepe ogen Bedwelmd door Jouw zoete geur Die ik niet meer missen kan Kneed ik Je lichaam en Streel ik je fluwelen Haren Ik voel je in alles... Ik wil je voelen, zien, Horen en ruiken En dit verlangen nooit meer loslaten…

Na honderd jaren voor de schillenkar, stond een oud paard in de wei genietend, iets in de war. In de trouw gezworen ochtendmist hoorde hij gehinnik. Het was zijn oude vriendin, dat's wat hij wist. Verward maar toch heel blij keek hij rond. Zag haar weldra staan in de naaste wei. In vroeger jaren, lang gelee, hadden zij verkering waren…

Er was eens een kereltje met trots op de boekentas - I hate school - gepend Partner net de deur uit dus vet genant spijbelen Ik hield mijn kop maar het was vaak toch bikkelhard Te schadelijk te tergend Wat blijkt Bijscholing heden al is het dag en nacht Dus hoge scores gegarandeerd Trots dat ik je mocht en mag blijven bijstaan! Ik bén…

Je vachtje vertoont een knalbruin vlekje, gelijkend op een vlinder Nieuw troetelnaampje erg snel bedacht, lieve vlinder. Wat ben je ook een flodderkont, ik zit constant aan je lijf Vind je zo tof en fijn, ook mijn genot dat staat boven kijf. Ook zelden vertroeteld geweest hoor schattige kerel, wel erg bof Nog uren aftellend tergend traag, venteke…

In tijden van verlies leer jij jezelf goed kennen, kun je vaak maar moeilijk aan het besef echt wennen. Om je pad te kunnen lopen, ook rechtop te kunnen staan vraagt het ook uiten om ooit weer verder te kunnen gaan. Je zult vaak in oude mechanismen schieten vol gemis, laat mij maar even zeggen of je verstoppen in een nis. Openingen zoeken om…

Vlieg maar, mijn onvoorwaardelijke liefde Ik zal er altijd voor jou zijn aan het einde van de verbinding Teken jouw eigengemaakte levenspad waarop ik meridianen zal trekken.…