Netgedichten

netgedicht (nr. 56.255):

onlosmakelijk

dat ene moment
toen twee harten samen
beseften dat ze nooit
alleen zijn geweest
nooit alleen zullen zijn
vanwege verbondenheid
waaruit hun kracht schuilt

stroomden verlichtende tranen
als een stortvloed vol emoties
uit hun ogen

ze namen hen mee
van dat ene stukje blauw
naar veel meer hemel
waar liefde
leven en nog zoveel meer
beheerst

onlosmakelijk
zich gelukkig weten
samen één