Hartenkreten

hartenkreet (nr. 45.500):

En toch: blijf ik van je houden

Toen:
hield ik niet meteen van je,
dat begon iets later,
iets na " toen",
kriebels in mijn buik,
maar nog steeds denkend aan
neen: geen flater,
niet toegeven.

Langzaam maar zeker,
ging ik op je bouwen,
belangrijker nog, vertrouwen,
want dat was ik heel erg kwijt.

Nu, zovele jaren later,
zeg ik het hardop,
niet bang meer voor een flater.

Je staat naast me,
ik naast jou,
je houdt van me,
net als ik van jou en dat,
mijn lief, moet ook!