Alle inzendingen over liefde als wapen

Ik lag daar in het gras en zag mezelf in je pupillen je ogen, je lach, jij dichtbij mij en je vervulde me, omhulde me onze zielsliefde die zo woordeloos kan doorvoelen, hoe je me ontbangt en ik toch oneindig mag bedoelen kan zoeken naar woorden hoe dit alles, alles, zo groots en fijn hoe het kan voelen hoe liefde kan zijn…

Wanneer twee druppels water van een andere wolk voegen in hun vrije val vanuit de hemel Dat is dan liefde…

Liefde Nu Is waar het om gaat Zit in Jou en mij en in alles wat leeft Alles Is Liefde…

Ik geloof Liefde Is dat wat is Wat echt is Wat wij in wezen Zijn Laat me daar Zijn In het Licht In de Liefde Verlaat Mij niet Amen…

Zij streed, zolang Jan zat, met eigen wapen, stond aan 't fornuis haar moed bijeen te rapen, zond zeven broden, zeven tegenzetten. En ook het reizen was achter de rug. Ze gingen met de trein. Daar ligt het kamp. Daar zit hij in. Daar woont die ramp. Dan zuchtten ze en gingen maar weer terug. Ziet ge de boer de vredesakker ploegen?…

noden Of om mijn vijanden te slaan Ik dicht omdat er geen ander is Dan de Dichter, in wie ik mij herken Niet omdat hij zo schrander is Verslagen, leunend op zijn pen Ik dicht niet uit een groot vertrouwen In de schone muze, mij toegezind Niet om mijn oeuvre uit te bouwen Of heimwee naar het verloren kind Ik vecht als hij, met hetzelfde wapen…

Het kant liet jouw fluweel bewonderen jouw geheime wapen verborgen door satijn. Jouw ontspannende gevoel dat je deelde door oliën met geuren van mandarijn. Met jouw geschenk van lavendel leidde jij mij langs zonnebloemvelden met enkel het dragen door jouw rode jurk opende jij mijn horizon vanaf lege wegen.…

De wijn is oud gevat, ik als drinker onervaren verdronk in flessen onbenul mijn wapen was een degen die in een duel elke kurk doorstak, schonk de tijd mij toegemeten tot het jongste nat niet meer rijpen kon en elke dag komt de bodem dichterbij in de ziel van de fles ontstond de razernij het glas vertekend en vergrootte de jeugdzonden…

Jij weet als geen ander Mijn dromen verraden Duizenden buien van donker gemoed Sterk is jouw baken Ik voel je me aarden Jij komt het verlichten en alles is goed Leen mij nu je krachtig verstand als een wapen Ik strijd door het donkere gat in mijn hart Beïnvloed mijn wezen met helende handen Bescherm tegen schaduw omdat het me tart Ik…

Hoewel onbemand is water een gevaarlijk wapen. Blijft ver weg van opspattend water, want het is net een fontein met een ferme kater.…

En Meneer Rutte, Mevrouw Kaag Wij leveren ook, staan in de wereldtop tien Het Koninkrijk der Nederlanden is een Belangrijk wapen(onderdelen)exporteursland Hoe valt dat te rijmen met Uw zalvende woorden over vrede Met al die export van wapentuig Zijn wij Nederlanders niet gewoon Tuig van de richel, V.O.C. -tuig!…

kwijt ben ik al mijn zinnen zonder woorden om te beginnen ook het einde ervan is zoek de vele letters in het boek de roman, die ik nu lees, blijven ongehoord ‘t is niet mijn verhaal, een vreemde taal als losse letters vluchtend in een woord dwalen mijn gedachten dweilend zoekend naar woorden, koortsachtig ijlend geef me raad, hoe zal ik…

Mijn erbarmen ligt vast in geheel mijn wezen. Mijn erbarmen, ja dat kun je in de houding lezen. Mijn erbarmen spreekt niet alleen in woorden... mijn erbarmen dat kun je voelen: dat zal jóu ook verwarmen!…

De avondhemel rood verlicht een ziel die voor de aarde zwicht gloeiend aan de overkant steeg de zwerm vogels langzaam waarneembaar gevormd en kwam niet meer terug van verre felgekleurde hemeloorden heerlijkste zandkoekjes bakkend vol loyaliteit droegen engelen, je uitdrukkelijk zachtjes mee. Hemelverschijnselen indrukwekkend licht dichtbij…

Prachtige kijkers Met een wonderschoon Palet van wel duizend Kleuren bruin, zo onnavolgbaar Op hun plaats gekomen, Ogen die vanaf je geboorte Nog nooit hebben kunnen zien - Je hebt geluk gehad, zeg je, Dat je niet op latere leeftijd Het zicht in je ogen Verloren bent, dat is veel erger; Terwijl ik je bij je hand neem En samen…

Aarzelend druppelde je binnen. Schuchter als woestijnregen, een frêle,ranke nimf met herfstig rode lokken. Zal ik een ei voor je bakken ? vroeg ik zeldzaam serviel en kuste de zorgen uit je ogen van kostbaar groen opaal, jouw kinderen waren weer eens ziek, je man van mos leek wel verdwaald in werk en matinale dronkenschap. Later lazen…

Mijn eerste liefde dat was jij Maar na een jaar was dat ineens voorbij. Een half jaar was ik ziek van verdriet Ik zag jou lopen, maar jij mij niet. Soms denk ik daar nog wel aan terug En voel ik het intense verdriet nog even vlug. Hoe het ons anders had kunnen vergaan Als onze liefde de druk had kunnen weerstaan.…

Mama was werken wij zaten thuis konden er niet uit sneeuw, geen schoenen overal stilte angst voor de politie en verdrongen waanzin die verlangens wurgt zonder ze te doden onmogelijke liefde alleen de dagelijkse aardappelen hopend op iets van de herhaalde beloften voor ons, de kinderen, en nu wij geen kinderen meer zijn voor…

Ik wil het beste wat ik heb en ben overgeven aan het leven Ik weet niet op welke manier dit kan zijn maar: Ik wil me laten leiden door de grotere intelligentie en wijsheid diep in mij Ik wil het leven zelf laten uitmaken op welke wijze de uitwisseling tussen ons: het leven en mij kan plaatsvinden Want wat ik ook geef…

Als je leeft in de éénheid van zijn waar geldt: ik en de ander Als je geen angst hebt om te geven kun je volledig ontvangen en kom je nooit te kort Als je bang bent om te geven kun je niet open staan om te ontvangen Maar: Als je in waarheid bent zal je vrijheid om het leven te bieden wat je bent je verrijken en…

Ons mooie leven, ingepakt tegen de kou die terug kan komen: blikken met bonen, oude kranten kapotte kleren, potten jam tot aan het plafond het harde land, en de harde hand van de grote leiders, en de kleine die vochten voor hun eigen voordeel de helden van staal, later weggescheurd uit hun huis en uit de boeken Maar wij zijn er nog, in…

Het waren niet de klappen, zei je. Maar wel de woorden. Dacht je er nog aan? Denk je er nu nog aan? Dat tere vogeltje? In beide kleine handpalmen omsloten. Hoe je het warm blies. Maar niet voor jezelf zou zorgen. Dacht je nog aan zijn woorden? Op de dorpskermis. Een glimmende ballon aan een touwtje. In je kleine hand. "Niet…

Onze onsterfelijke zielen dragen eindeloze liefde voort, die diep in het heelal onstond en die op aarde voortbestaat. Dankzij een wereld die volstroomt met liefde. Ondanks een wereld, die leegstroomt van haat.…

Wapen Ik ben nergens meer als kinderen òm mij komen schuilen of achter mijn geweer Ik berg me tussen loop en trekker zonder hoop hen uit te huilen in komende slaap.…

Bloeit roezig onder mijn vingers Het sap gloeit vol Door de maalstroom van haar vrucht Perzikbloesem met een vleugje nimfenzweet Drijft over het laken Dolle geur wenkt de voelspriet Gulzig geschroefd in haar plooien Laat ik me gniffelend verloren gaan De schoolmeester zat er naast met zijn gehakkel over meeldraden en feromonen Nu het wapen…

Een blauwe lucht, een hoogstaande zon Een diepe zucht, een wens dat het anders kon Frisse zeewind, een langgerekt strand Een eenzaam kind, spelend in het zand Een donkere lucht, hevige regen Iemand die vlucht, zonder te bewegen Een weiland vol schapen, bloemen, rode en gele Een kind met een wapen, nooit meer kunnen spelen Een dikke pak…

Als de avond is gevallen 't Land opgeslokt door de nacht Een wapen in de aanslag 't Is nog niet verloren. Maar in de verte ligt die stad Van sloppen, stank met niets Daar ergens in dat oord Begint met rust verstoren. Mandela vrijgelaten Van banneling tot president Noch triest. Noch verbitterd Gewassen de oren.…

Zo met die sigaret in je mondhoek, een reisgids in je linkerhand, je wapen in je rechter. Verdacht veel aandacht voor het detail. Is deze verering wel terecht? Hoe ver draagt je echo?…

Als een weerlicht in het donker, verstikt en zonder klank verstijft het wapen van de machten valt het edele doek der wijsheid ongehoorzaam en soms bang. De rivier van het leven, lijkt zoveel op zigzaggende snelle bliksemflitsen proeft sprankelend de wil van een spetterende tijd.…

Het hele peloton slingert het wapen van de schouder en legt het geweer aan. Dan worden er schoten gelost, onbegrijpelijk voor mijn verstand. Ik kan niets doen en blijf stokstijf staan. Niets kan ik doen. Niets.…