inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 63.932):

als woestijnregen

Aarzelend druppelde je binnen.
Schuchter als woestijnregen,
een frêle,ranke nimf
met herfstig rode lokken.

Zal ik een ei voor je bakken ?
vroeg ik zeldzaam serviel
en kuste de zorgen uit je ogen
van kostbaar groen opaal,
jouw kinderen waren weer eens ziek,
je man van mos leek wel verdwaald
in werk en matinale dronkenschap.

Later lazen we samen Paustovski ,
je vlijde je bijbels tegen me aan
en zuchtte "Odessa aan de Zwarte Zee,
daar heb ik liefgehad."

Toen de meeuwen het krijsen staakten
en jij niet langer in mijn schoot bewoog,
zagen we in de late najaarszon
de elzen teder wiegen.

... liefde, begeerte en verdriet het lijkt soms wel een merkwaardige drie-eenheid. ...

Schrijver: koen Goovaerts, 12 oktober 2017


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 304

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)