Hartenkreten

hartenkreet (nr. 41.975):

- De rode Avondhemel -

De avondhemel rood verlicht
een ziel die voor de aarde zwicht
gloeiend aan de overkant
steeg de zwerm vogels langzaam
waarneembaar gevormd
en kwam niet meer terug van
verre felgekleurde hemeloorden

heerlijkste zandkoekjes bakkend
vol loyaliteit droegen engelen,
je uitdrukkelijk zachtjes mee.
Hemelverschijnselen
indrukwekkend licht dichtbij
en boven het oostelijke horizon
valt mijn gezicht op witte haren

de belangrijkste heldere sterren
stijgen groetend op naar jou..
en boven glimlacht avondrood
elegant, als wijze vrouw
bewondert schilderkunst
de rode lipstik, die je droeg.

Feestelijk kinderlied
dat je zong, hoe mooi het klonk,
blijf ik graag gedenken.
Van sterren boven engelen, door die
zoetrood de avondhemel stroomde

grootmoeder, ik was een hartedief
onophoudelijk moet ik aan je denken,
de ontelbare jaren zonder jou,ze
waren allemaal bittere geschenken
liefdevol droeg aanwezigheid
zilverlucht door alle diepten heen.

Waar je woont, wat ik je vragen wou,
hoe raakt overzicht het leven kwijt?
Denk niet, dat ik je gemakkelijk
hier op aarde vergeten ben
vragend tussen sterrenbeelden in
vullen ogen stil met glinstertranen,

wil ik jou bescheiden wisselend vragen..
wees bij mij soms, als ik het nodig vind.