Alle inzendingen over lijk

Het deksel gaat dicht, het lijk is weg, eindelijk – kan ik rondkijken.…

Over ’t veld, in wilde snakken, loopt de scherpe wind en vaart, huilend lijk een brakke, door de stoppels van zijn roste baard. Uit de hemel, grauw lijk asse, met een aardig moordgeschreeuw draait een kraaie, rond de eike, nerewaarts, tot in de sneeuw.…

Twee paar nieuwe voorwerpen die niet eens vreemd lijken. In een gedicht keert niets. Bloot aan de tijd aan de dood aan familie en vrienden die vreemd lijken. En haar lichaam haar zachte lijf, hard van inspanning -------------------------------------- Uit: 'Goed Volk', 2004.…

lijken opstrijken…

de bodem van de rivier is bezaaid met lijken de aarde waarop ik loop is bezaaid met lijken de lucht zwevend boven mij is bezaaid met lijken beklemd hart zeer ademhaling stokt hallucinant het verleden, mijn verleden komt met mach 9 dichterbij voorbij, haalt mij in blaast mij omver vermorzeld mij schept een toekomst die niet de mijne…

Het beulsvak is voorwaar een vak apart, De hoofdzaak daarbij is nooit te verzaken. Belangrijk onderdeel van alle taken: Het stoppen van het kloppen van het hart. Dus hij, die in Iran de boel verklooide Heeft nu als beul zijn eigen onvoltooide.…

Het daagse werk en bezigheden lijken een vanzelfsprekend iets, maar zijn de grootste zegen, geschonken door Hierboven.…

De weken, lijken dagen, er zitten te weinig dagen in, ik kom tijd te kort. De maanden, vliegen voorbij, lijken dagen, die te kort zijn, lijken weken die als water door mijn vingers vliegen. Het jaar is om, voor ik goed en wel gewend ben aan het getal 2014, want voor ik het goed en wel doorheb is het 2015.…

Moeder heeft mij uitgerekend om uit haar talud te varen levend boegbeeld, ik lijk sprekend, elke dag en alle jaren meer dan op mezelf te lijken kan haar ziel niet overstijgen moeders ogen kunnen kijken in de erkers van mijn eigen dreigt het leven soms met breuken pijnen in barre barensnood fluister ik haar toverspreuken als druppels water…

Ik bezing de natuur, ik bezing de natuur, ik bezing de natuur...lijk.…

Als ik wil weten wie ik was word ik benieuwd naar wie ik nog ben dan kan ik oude foto’s kijken die nu niet meer zo goed lijken ik kan dan dieper dalen in tijd en mijn geheugen met beleid totaal afpellen tot de kern van het verstand en het gevoel met als allerhoogste doel uiteindelijk te mogen reiken naar wat ik zou willen lijken…

hoe sterk ik ook wil lijken mijn zwakte wint de strijd en door naar jou kijken verlies ik zelfs de tijd…

in pastel verf ik jou met meer kleur dan met of in zwart wit getekend lijk je schoner maar dat lijkt dus maar zo…

Mijn nicht van achttien werd geboren met haar achterste van voren; omdat ze toch normaal wil lijken, loopt ze altijd achterom te kijken.…

zo welgevallig zo teder lijk je vandaag narcis in een schaal een glimlach op de tafel een lust je te bekijken…

Het zijn fijne lijnen, Die er doorschijnen, Lijken te verdwijnen. Is Lady Kant transparant?…

Ik moest het altijd beter doen, nooit goed in woede en in moed, zelfs onderdanig aan je lijk: dat waardig lijk dat vader bleef en waar geen gram van rest. ----------------------------------------------------- uit: 'Bandeloze gedichten 1977-1990', 1996.…

het was koud en de zon liet zich niet één keer zien, maar de regen deed dingen met de lijken die op hun manier erger waren dan alles wat de zon had kunnen aanrichten. het was zo'n dag waarop hij zich realiseerde dat het enige lijk waar hij niet naar kon kijken, het lijk was waar hij nu tegenaan liep!…

onoplosbaar, Lijken op te gaan In de mist die nu Mijn leven heet…

Waar jij me achterlaat ben ik de schaduw die wacht en niet meer weet waarom hij op elke vreemde schaduw wil lijken.…

Je beloofde me ooit trouw En honderdduizend rozen Maar wat ik werk'lijk kreeg van jou Was een hevige neurose…

Zij had al gezegd dat bajessen echt steeds meer op hotels gingen lijken.…

Zij lijken vastbesloten alsof zij zeggen willen wij staan er nog wij lopen niemand in de weg…

De woorden uit jouw mond lijken op dierlijke uitwerpselen Mest dat de bodem vruchtbaar maakt Niet de dichter.…

Mijn nicht van achttien werd geboren met haar achterste van voren; omdat ze graag normaal wil lijken, loopt ze altijd achterom te kijken.…

daar sta je daar ga je zomaar onderuit zie maar vooruit naar de ogen die je sluit ogen blikken lijk…

Niets zal blijken nog te lijken, verdomt. Maar nu, als de donder, het bovenste maar weer onder.…

Maar, als de ander verandert Lijk jij juist veranderd.…

Vaak zal blijken dat alle vormen van gedrag worden overschreden als je blijft proberen iemand te imiteren op wie je nooit zal kunnen lijken…

Vaak zal blijken dat alle vormen van gedrag worden overschreden als je blijft proberen iemand te imiteren op wie je nooit zal kunnen lijken…