Alle inzendingen over lijk

Mensen die maar op een ander willen lijken laten iets unieks liggen zichzelf!…

duister rolt zwartdonker tegen muren echo's kraken schurend door de nacht schimmen schichten uit de wereld van de geest geluiden klinken harder terug van weggeweest maken barsten in gedachten ideeën exploderen rond chaos staat te wachten woorden spugen uit mijn mond ze gaan me grijpen kan geen kant meer op nog zeul ik met de lijken…

op oudste broer Reaktie broer…je lijkt op mij omdat jij ook een pet daar draagt Voor de grap Elkaar natekenend na 't ontbijt lijk ik eerst op oude bes dan op een man En hij op een oude man met terneergeslagen ogen want steeds turend op mobiel Bij nog een poging lijkt hij op een broer van mij En weer alleen blijft er veel zonnebloem…

Ze lijken vertrouwd, maar huwelijksrelaties -- zijn een mysterie.…

Als alle dagen op elkaar gaan lijken ontstaat bij mij een doods en kil gevoel als je dan ook nog iedere dag hoort van zoveel doden, vrachtwagens met lijken dan lijken die dagen op lijken te gaan lijken doods, bleek, grauw, rauw en oh zo ijzig stil even wordt ik zelf lijkbleek, doodsbang en moe maar dan spreek ik mij mens- en manmoedig…

Liefst wilde je nog een keer ongelooflijk klaarkomen ontploffend orgasme als een waterstofbom De hele wereldbevolking mee in je graf In rook opgaan was jou te traag in één klap en niet laag voor laag op bed naast jou werd ik door jouw koude graftengels aangeraakt…

net echt lijk je te slapen, je ogen vredig dicht net echt lijk je te slapen, je huid glinsterend in het licht net echt lijk je te lachen, je lippen paarsig blauw net echt lijk je te lachen, je huid grauw van de kou ik hou van je, ik hou van je ik kan het nog duizend maal zeggen wat zou ik graag hebben dat je me vastpakt en zegt…

Zingen, hoe de donkre wereld zijne ronde reize gaat; zingen 'lijk de merel merelt 'lijk de nachtegaal, die slaat; Zingen, blind, 'lijk vóór alle eeuwen 't laaien van 't onnozel licht; zinge' als zon en maan, flambeeuwen aan het duisterst aangezicht; zingen: vreugde en smart, gesmeten, al wat gloeit en al wat rijt aan de gapend-geer…

Zingen, hoe de donkre wereld zijne ronde reize gaat; zingen ‘lijk de merel merelt ‘lijk de nachtegaal, die slaat; zingen; blind, ‘lijk vóor alle eeuwen ’t laaien van ’t onnozel licht; zinge’ als zon en maan, flambeeuwen aan het duisterst aangezicht; zingen: vreugde en smart, gesmeten al wat gloeit en al wat rijt,…

De schone kindergezangen van kerstfeest of zondagsschool zullen wellicht blijven, een zoetsappig schimmenspel bedrijven, in menige rijpe volwassen geest. Wat vreugdevol ervaren is geweest, kan bezadigd ronddraaien, voortdrijven. Men mag langs die herinnering wrijven, liefkozend, gelijk een huiselijk beest. De verzen uit gekoesterd verleden…

Waarom zo graven in het verleden Komen er dan nog lijken uit de kast? Ik bedoel kist En als er gecremeerd is Zal dat dan nog veel stof doen opwaaien?…

net zo’n hoed en zo’n kamelenjas die toen ook zo in de mode was en mijn stem lijkt veel te veel op die van hem helaas aard ik te weinig naar haar als dat wel zo geweest was dan stak ik pas echt goed in elkaar…

Ik vrees dat ik mijn lot niet meer ontwijk: de overheid eist name-lijk mijn lijk.…

Ze zijn nog zo groen en ze lijken nog zo teer die het eerst vallen…

Hij gaat, zo lijkt het, over lijken.…

in een vaas met water lijken bloemen te leven…

Mijn liefde mag niet lijken op wanhoop, want dat -- zou een aanzoek zijn.…

Ik ben het zo ontiech'lijk zat, ik wil je niet meer in m'n dromen, heb het helemaal met jou gehad, maar ik kan niet aan jou ontkomen. Want ook al wil ik je haten, zo ontiech'lijk kwaad op je zijn, ik zal je nooit en nooit vergeten, en stiekem vind ik dat wel fijn...…

ik leg mijn puzzel in het zand daar stukjes kleiner lijken vallen oneffenheden minder op dan waar de zon de evenaar kust lijken dagen roerlozer dan hier ebt gekozen tijd langzaam weg tussen gebroken vingers er is niets dat de maan niet helen kan…

Opeens lijken al die dingen er niet meer toe te doen je strijd tegen zilvervisjes het recht hangen van lijstjes waarom je gehecht was aan die foto, ansichtskaart, zelfs je eigen foto's hoe je was zomaar opeens kan alles niet meer van nut of belang lijken zelfs al ben je niet depressief of al ben je nog lang niet op je laatste moment…

Ogenschijnlijk ben ik best tevreden mijn ogen lijken te schijnen Toch?…

paddentrek gemist verdwaald eindigde hij als lijk in een kelder…

GEVAAR-lIJK!!!!…

Met z'n armen, taai lijk vlegels, wonk de smid op hen en stond, vaste, vóór z'n stalen aambeeld, lijk genageld aan de grond. In z'n vuisten, zat 'n tange, die 'n gloeiend ijzer greep en het, lijk 'n rode kreefte, tussen heure benen neep.…

Niet meer dan drie procent..wat een gezemel Als ’t moet mag daar gerust een beetje bij Iedereen werk en elke burger blij Soms groeien bomen best tot in de hemel Brusselse boete..nooit..over m’n lijk Dan liever sterven voor ons koninkrijk…

ze lijken zo zacht uitnodigend zacht maar prikken levenslang ze herbergen ontluistering van talloze gedempte kreten gesmoord in de beschutting van een geïsoleerde ruimte schijnbaar droog zijn ze inwendig voor altijd klam onzichtbaar maar onvergetelijk als bepleisterd littekenweefsel toch lijken ze zacht zo bedrieglijk zacht…

Ik ben dit niet Niet wat jij denkt, niet wat ik doe, niet wat jij ziet Niet wat mijn spiegel ziet Ik ben dit niet Ik denk, dat jij denkt dat ik doe, dat jij ziet, dat ik lijk Ik denk dat mijn spiegel mijn spiegel ziet Maar ik ben dit niet Ik ben verlangen Niet te denken, niet te doen, niet te lijken Ik verlang dat mijn spiegel verlangt…

het koebeest vluchtte weg en nám de weg ‘dat slachthuis is ondierlijk dode-lijk ik doe het, zelfs indien onmoge-lijk’ door cowboys gevolgd, ‘tis waar wat ik zeg moraal van dit verhaal: de dood nabij? als beesten genieten, bokkespringend blij!…

Leven dat een Lijn is met Nauw'lijks regelmaat Erin Paar nog net zichtbare Piekjes en daarna Nog veel meer Diepe dalen, Afgronden die Mijn leven opeisen - Wonderlijk toch Dat zoveel ervaringen Ondanks alle moeite Onverwerkt zijn gebleven En dat zij mij daag'lijks Nog in de weg staan…

Of ik treur Om zo'n Rot Lijk? Och, dood Gaat men toch.…