Alle inzendingen over maneschijn

Midzomernacht, de zwoelste nacht: geliefden liggen, ontkleed in maneschijn en rozengeur; ze dansen een minnedans, de levensdans Lichamen verlangen, naken, raken; monden zoenen, kussen halzen, oren; fluisteren ondeugend lieve stoute woordjes Handen kroelen, strelen, voelen; tongen likken plagend, tintelend verstijven tepels, zinderend kippenvel…

Rijzende nocturnes flitsen honend contouren van verachte flora uit hun losse pols Gekegeld op gepolijste kasseien druppelen zij bebloed de versmade grond in en smeken onnodig om herkansing Dan puft de maneschijn in 't holst van 'r nacht en gelukkig beklimt 'n schim de berg van hoogmoed en vergankelijke kracht…

Paden gaan niet altijd over rozen wegen niet steeds door maneschijn niet altijd wordt het pad gekozen waar alle bloemen welriekend zijn. Ik wil kiezen voor effen velden lopend door het fluwelen gras tussen madelieven waar zelden een doornig roosje was.…

Wil je met me dansen gaan samen in de maneschijn, waar de sterren voor ons stralen, wil je altijd bij me zijn ? Wil je altijd bij me blijven in geluk en tegenspoed ? Als je ja kunt zeggen op deze vragen dan, ja dan is alles goed.…

Het leven brengt nu eenmaal ook tranen, het is niet altijd rozengeur en maneschijn. Wat je zelf geeft zul je ook ontvangen, help dus de ander waar je kan. Dit is een kostbaar gegeven, je wordt er zelf alleen maar sterker van.…

Het uitzicht dat ik jou wil tonen Is een landschap in mijn hoofd ’k Wil jou er deelgenoot van maken Anders word ik niet geloofd Het fraaie grasland, heuvels, bomen Een grillig stromende rivier Mensen vrolijk aan de stranden En uitgelaten op de pier Zo is het plaatje hier van binnen Vol zonne- en ook maneschijn Gecompleteerd met pure schoonheid…

Schemerliedje, tintel-fijn, buiten zilvert maneschijn, buiten staan de bomen te dromen. Sterren beven in ’t fluweel, ijl-hoog suist muziekgespeel, ‘k sta te zien en luister in ’t duister. Schemerliedje, tintel-fijn, mocht ik met uw wijsje klein, geven stil verblijden wie lijden.…

Een parelwitte maneschijn Spreidt op het meer zijn zilvren gloed, Spreidt schaduw op uw blank gordijn; - De schaduw van het breed geboomt Waaronder 't oog geen spieders schroomt... Hoe kunt ge slapen, maagdelijn? Of is het dat ge van mij droomt? Dan zou het u vergeven zijn!…

Weet je nog, die prachtige oase van windstilte en maneschijn van hunkeringen in extase omdat we bij elkaar konden zijn Weet je nog, onze eigen tijd met indelingen van liefde en rust van bewonderen en begeerlijkheid en op nachtelijke sensatie belust Weet je nog, de liefde verklaard tot in de hemel trouw beloofd zoveel mooie geheimen bewaard…

weleens bezig zijn met m'n gedachten bij de dood en hoe het zonder mij zal zijn maar dan houd ik me groot Want de dood is niet erg maar geeft opnieuw weer leven niet door mensenhand gemaakt maar door God aan ons gegeven Het afscheid nemen zal pijn doen de dood zal een bevrijding zijn gedachten die opkomen in de nacht in het licht van de maneschijn…

de zon die de schaduw overschaduwt Het gevoel van eeuwig geluk dat maar een uur zal duren we malen de woorden met onze kiezen Ze denken dat we over wolken lopen Maar we rennen over hete kolen En alles lijkt rozengeur en maneschijn Maar we hebben jullie toestemming nodig Om ons zelf te zijn Ik tel tot drie en dan zetten we tegelijk…

Als zacht de nacht ontwaakte met maneschijn en twinkelende ster boerennachtegaal kwaakte laatste klokken beierden van ver verstomde mechanisch geweld en aan de kim verdwenen laatste stralen verstrijkende uren werden geteld een oude man vertelde zijn verhalen stil zat men bijeen bij lamplicht en werd het grote boek geopend met woorden als…

Als zacht de nacht ontwaakte met maneschijn en twinkelende ster boerennachtegaal kwaakte laatste klokken beierden van ver verstomde mechanisch geweld en aan de kim verdwenen laatste stralen verstrijkende uren werden geteld een oude man vertelde zijn verhalen stil zat men bijeen bij lamplicht en werd het grote boek geopend met woorden als…

Ik droomde mij een droom met dagelijkse maneschijn en nachtelijke zonnestralen waar de bezige bijen nectar uit de wolken halen. Ik droomde mij een eigen droom die altijd uit zal komen waarin ik mijzelf wakker maak, nog even lig na te genieten en een zucht van voldoening slaak.…

de vrij vogelende voyeur kijkt met grote ogen vaak met mededogen naar lief van eigen keur liefst bij maneschijn verkleed als harlekijn opdat niemand ziet dat-ie z'n lief verliet ter gluur kiek en koekeloer twee gaatjes in courant spiedend heel pikant astrant vrije spreeuwkes in amour…

Weet, de dood is als een nacht, Met enkel sterren om je te begeleiden En het leven is als een dag Vol vrolijke tijden Weet, de dood is als de winter Een seizoen vol dood en verdriet En het leven is als de zomer Mooier dan het mooiste lied Weet, zelfs met enkel maneschijn En hoe ver je het ook drijft Hoe eindeloos en donker de nacht ook…

Vliegen door Water Zwemmen door Vuur Wetten van Liefde Van Moeder Natuur Branden in Aarde Lopen op Lucht Met jou in mijn hart Nooit meer een uitvlucht De regen verdampt De Zon kust de Maan Ze breken door Bij het slapen gaan Ik kom naar jou Verlicht jouw nacht Mijn Maneschijn In al haar pracht Ik warm me aan Jouw Zonnevuur…

Liefde is geen rozengeur, Liefde is geen maneschijn, Liefde is onzekerheid en gaat vaak gepaard met zoveel pijn. Begrijp me niet verkeerd; je bent alles wat ik wens! Maar je perfectie maakt me doodsbenauwd, ook ik ben maar een mens.…

Dronken zijn we van de liefde Dronken zijn we van de wijn Dansen van intens geluk In de zilte lucht en de maneschijn Ik voel je ogen branden Je zachte armen om me heen. Je kust me met vol verlangen. In je armen gaan we samen heen.…

De vlag in top! Laat juichen heel het volk Klap drie maal in de handjes, blij, blij, blij Want zeven jaren crisis zijn voorbij Wat toeft het lekker op de roze wolk Een kleine groep dankt God zelfs in de kerk Maar hoe kom ik in godsnaam weer aan werk?…

De bonte bloemen slapen In zilv'ren maneschijn Ze staan te knikkebollen op steeltjes rank en fijn Zacht ruist de bloeiende appelboom Als lispt hij in een zoete droom De dartele vogels zongen De zon een goede nacht En gingen vredig slapen In nestjes warm en zacht De nachtegaal zingt gans alleen Zijn lied klinkt door de blaad'ren heen…

Jij bent mijn leven en mijn warmte in de kou Jij bent mijn licht het fundament waarop ik bouw Jij bent mijn rozengeur en mijn maneschijn Jij bent mijn geluk mijn twaalf in een dozijn Jij bent mijn kracht en mijn zwakte ineen Jij bent mijn denken kent mij van top tot teen Jij bent mijn alles mijn komen en gaan Op mijn verlanglijstje…

het kouder kaatste blauwer uit het lege firmament spelden prikten licht goedkoper dan het leds equivalent daar waar zon in geel en rood haar huishouden viert spoort ook maan gesikkeld zijn talloos laatst kwartieren aan vreemd dat mensen zonder tijd door maneschijn verblijd gaan feesten met familie en vrienden op gezag van…

Zorg zelfs voor maneschijn als het moet. Plezier haar op honderden manieren. Elke dag met haar moet je vieren. Als ze bloemen wilt koop die dan voor haar. Speel alle leuke liedjes op je gitaar. Geef haar alles wat je hebt, Om haar hart te winnen is dit het beste recept. Als je denkt dat zij haar tijd met jou verdoet.…

Ik schrijf een lied, een goddeloos gebed En adem het in stilte en zing het in duet Over een dans op meren bekleed met zilveren maneschijn Over een natte doch tedere droom besprenkeld met rode bessenwijn Over een tweetal ogen in de blik van de ochtendrood Over een paar lippen verheven boven het sterven, de onmenselijke dood Over haar…

Wat zich op een boomblad nerft zoals ik op je lichaam schrijf voorbij de zachte maneschijn diep in een mooie droom Wat ik hoog aan gevels hang als vlag, banier of wimpellint wapp’rend in de ruige wind spieg’lend in een waterstroom Staat ergens in mijn hart gegrift Verdiept zich in mijn nietig zijn Begraaft zich met de doden Wat ik met…

Hoe zou jij het doen, moest alles rozengeur en Maneschijn zijn.…

Twee zachte borsten lipjes uniek en fijn warme huid om te strelen haar spiegelbeeld in de maneschijn oogt mooi als matglanzend satijn.…

De heuvel glimt in de maneschijn, - daar hellen ons hoofden te saam, zo zacht en gans de natuur zal ons eigen zijn.…

Of misschien maneschijn, als ik in het donker van de nacht, de slaap niet vat. Dan is mijn venster, niet zo'n donker en zwart gat. Wellicht een glaasje wijn, dat kan ook heel lekker zijn. Geeft ook wat vreugd en warmte. Maar rijmt niet op mijn pillen, die kunnen dan kwaadaardig zijn.…