Alle inzendingen over masker ware ik

Beschimpt meer als een groot artiest die vrolijk met zijn masker speelde. Maskers en hedendaagse dwang, de toekomst is iets waar ik soms niet meer in geloof, ik ben bang. Toch geef ik nog niet op mijn wagen mijn hedendaagse kunst, mijn wens. Identiteit centraal raakt voorbij haar tentoonstelling van mijn gevoeligheid.…

Met een masker door het leven Vele leiden zo hun leven Achter een masker begeven Met een glimlach door het leven Een groot toneelstuk aan het geven Voor de buitenwereld heel hard Maar van binnen heel zacht Een glimlach op het gezicht Maar van binnen veel tranen, depressie, geen licht Achter een masker begeven Voor de buitenwereld een gelukkig…

Daar lig je op je jacht Slechts denkend aan je teint Zo vol van levenskracht Achter je masker in je element Daar sta je in driedelig blauw Hoog boven al verheven Voor ’t oog gezagsgetrouw Achter je masker ongedreven Daar rijd je in je BMW ’t Gevoel van arrogantie de overtuiging van een dominee Achter je masker intolerantie Daar ging…

Het is een eigen vondst Agamemnons gouden masker waarin ik Ensor zie gij erkent hem niet als nazaat van uw vergane macht waar leeuwen brullen mijn gelijk reeds eeuwen later na uw sterven ontstond hij in het nieuwe land waar men hun taal verdeelde zwakker dan uw stenen poort doch o zo schoon van stem zij overtreft nu Klytaimnestra zo…

Ik bouwde een muurtje om me heen maar wist dat dat geen optie was 'k heb het steen voor steen weer afgebroken en keek weer door het helderste glas daar waar ik weet dat de wereld leeft en waar wij allen nog op mogen wonen toch een wereld soms vol valse schijn waar mensen maskers dragen en ze tonen en of het nu een muur is of een masker…

Het leven moe, getroffen door een schaduw Wat zet mij hiertoe Mijn gedachten van angst, pijn, verdriet Achter een masker die ik, steeds weer opzet Op het masker staat een lach, een lach die niet aansluit bij wat ik voel Het verbergt mijn ware ik, dat is dan ook mijn missie, mijn enige doel Van binnen is het koud, ijs en ijs koud Perspectief…

Met gesloten ogen lig ik in je armen, al genietend voel ik je mijn hart verwarmen. Stiekem droom ik daarna nog vaak van dit moment, sinds de nacht dat ik ons gevoel heb gekend. Ineengestrengeld tellen wij de uren, hopend dat dit eeuwig moge duren. Deze aanraking doet ieder besef van tijd verdwijnen, en doet alle onzekerheid met de minuut verkleinen…

je zal nooit echt begrijpen wat me hart voelt voor jou, ik ben bang dat we uitelkaar groeien en ik alleen verder moet gaan zonder jou....…

De man die vies stinkende massa opruimt van de ontwikkelde spirituele man of vrouw... is degene van wie ik houd. Hij inhaleert de rotzooi, als zodanig zodat hij zéér spiritueel werk zuiverend op zich neemt! Zonder het van de daken te schreeuwen. Geld voor de dag van morgen. Zonder zorgen. Hij heeft immers altijd werk; iedereen stoot zijn…

Vogels zijn prachtig mooi, om te zien en om te horen. Luister goed wanneer ze liedjes zingen, zonder te hoeven componeren. Zonder perfekt te moeten zijn. Het liefst zie ik vrije vogels vliegen. Zonder zenders. Zonder ringen. Goddelijk prachtig zijn vogels. Je mag van ganser harte van ze houden, zonder etiketten te hoeven plakken. Zonder…

Waar wordt gehakt, daar vallen spaanders. Dus ging de premier weer welbespraakt proberen het feilen en het falen te maskeren met heel veel mits en maar en min en plus. Wat deze Balkenende ervan bakt is niet veel meer dan half om half gehakt.…

Zo wit als een porselein, emotieloos omdat het zo gemaakt is. Het raken van de vloer zal je nooit vergeten, de rode druppels langs het gezicht. De kracht die je mij geeft zo fijn, of heb ik het toch mis? Mijn gedachten zijn bezeten, je leven voor altijd belicht.…

De mensen doen hun masker af, hun mooie-spelen moe-gedaan och arme, zij die levenslang gemaskerd gaan. Gemaskerd door hun eigen trots, vergulde lach of kranke lust. Zij krijgen van geen enkle dag wat avondrust.…

Voor jou zet ik mijn masker af Met jou speel ik geen spel Je mag me zien zoals ik ben Maar bang maakt het me wel Voor jou zet ik mijn masker af En hoop dat je dan ziet Dat ik gewoon een jongen ben Die lacht om zijn verdriet Voor jou zet ik mijn masker af Ik heb geen muren meer Omdat jij net zo kwetsbaar bent Leg ik mijn wapens…

af en toon mijn ware ik en dan hoop ik maar weer dat jij daar niet van schrikt Zo anders dan ik misschien lijk zoveel zachter bovendien maar als ik dat altijd toon gelijk word ik gekwetst misschien.…

" M'n spiegelbeeld zet haar masker af, draait zich om en is voorbij...…

Wat vond men lust in meenge traan, in blij geschal vertwijfling, kon men door die maskers henendringen: Werd heel de wereld niet een vastenavondbal ? Wij juichen, wen in 't oog ons bittre tranen springen van spijt en wanhoop. - Wie doorgrondt, in 't mensenhart, het wenen van de vreugde en 't lachen van de smart ?…

waarom schuil je achter een masker je ogen glinsteren van verlangen en genot je kunt je gevoelens niet verbergen naast mij, tot het ochtend wordt waarom zwijg je onder dit masker je mond om te kussen zo zacht waarom zou je mijn lippen onthouden ze zijn de jouwe mijn liefste, deze nacht wat draag je onder je mantel is het een hart van marmer…

Lachend of huilend het kan allemaal Jouw buitenkant vertelt jouw verhaal Je geverfde glimlach is maar waan Je lege ogen staren mij aan Er is geen emotie achter jouw holle gelaat Geen liefde of vreugde geen droefheid of haat…

Onder de sluier van de nacht heb ik mijn maskers afgezet Lig ik kwetsbaar in mijn bed Confrontatie met mijn diepste wezen Onder de sluier van de nacht kan ik mijn tranen laten stromen Is mijn angst niet in te tomen Ben ik eindelijk wie ik ben.…

jou (toch niet alleen om jou) ik huil om het gevoel dat onbereikbaar lijkt voor mij ik ween geen tranen meer aan de buitenkant niemand ziet me nog huilen mijn ogen blijven nu droog (aan de buitenkant) en ik lach mijn tanden bloot ik ga wel verder al ben ik eenzaam zonder jou al blijft 't verleden mijn toekomst kleuren en zie ik niet waar…

telkens als mijn tranen vloeien vries ik ze in en vorm figuren van ijs zelfs de warmte van mijn adem tracht ik te verstenen om daarna alles te stapelen tot een standbeeld van bevroren water en koudgebakken zand met hamer en beitel plooi ik rimpels tot een gelaat van een doods bestaan aan het voeteinde kras ik nog wat…

het masker van het leven drukt op mijn gelaat de vrijheid in mijzelf wacht op ziels beraad de tijd is nu gekomen met leeftijd meegegaan mijn ware identiteit zal nu op gaan staan het werpt een korte blik door het nauwe ogen gat oh wereld die daar buiten ik ben jouw schijn spuugzat 1992.…

Maskers Bedekt, bedrukt de uitdrukking afgelegd gevormd voor het gelaat van klei, hout of andere creatie met open mond en holle ogen, zonder jij of ik relatie. Vermomming geborgen een laag op het gezicht herbergt, via ogen door gangen de ware gezindheid; achter een muur van onherkenbaarheid huist de ware identiteit.…

Kom, zet nu je masker maar eens af, en laat me je eens goed bekijken. Jij...hé, jij daar! Ja, jij daar daar in de spiegel. Zeg me nu eens wat je ziet?…

immers totaal geslaagd Nochtans ben ik zeker niet wat ik lijk Ik word door eenzaamheid geplaagd Kijk echter eens naar mij, nà de dag wanneer de zwarte nacht gevallen is Dan hangt hij half de stok, mijn vlag en dàn pas zie je hoe ik de liefde mis Zie nu eens hoe dolgelukkig ik ben ik ben het aller-vrolijkst van de klas Helaas..alléén mijn masker…

In wiens masker zal ik me vandaag verontschuldigen, om de zorgen van de nacht te verhullen, om de zorgen van de dag te verbergen?…

de grijsheid terneergeslagen vluchten ogen naar onontgonnen gebieden waar alleen zij 't bestaan van weet daar waar ze nog ontluiken zullen vlinders in vol ornaat dansen en geuren in volle glorie je hart doen smelten zo maskeert zij de bittere waarheid die bladeren doet dwarrelen in alle kleurschakeringen, zodat tranen geen vrij spel…

Jij ziet mij, maar niet echt Ik zie mij, enkel slecht Blij is vals, verdriet verborgen Ik draag mijn masker gisteren, vandaag en morgen…

'Leegverkoop' bralt het affiche op de spiegelende façade van de gezichtenwinkel een plakkaat vol maskerende wanhoop de overwinning van de teloorgang gelaten worden de laatste gezichten ingepakt - maskers van de ziel - de prijs van een eigen gezicht blijft onverminderd hoog holle hoofden verdringen zich rondom de laatste exemplaren tastend…