Alle inzendingen over meditatie;ziel;droom

In de schemering zit zij te mediteren. Niets kan haar deren.…

Voor een dichter is mediteren, kijken naar een kauwtje, dat mediteert. Dichten is achter woorden zien. Is elkaar werkelijk ontmoeten. Is een zenleraar ontdekken. Is voorbij woorden gaan. Is aanwezig durven zijn. Is wonderen zien. Is bestaan.…

ze zit op een stoel handen op haar knieën haar ogen gesloten   er klinkt zachte muziek een vioolconcert ze houdt zo van dit vioolconcert   in de kamer staan kaarsen ze verspreiden een zacht licht de kamer ziet er anders uit dat komt door het kaarslicht ze houdt van kaarslicht   ze probeert nergens aan te denken ze moet tot rust komen…

ik kijk door het venster ik zie mezelf staan op een dunne muur die die onaards tot de wolken reikt beneden kijkt niemand er van op er is geen beginnen aan van onwaarschijnlijkheden wordt men kribbig en moe onverwacht stoot de wind me om zwiept me van ongekende hoogte brengt me in een tuimeling waar geen einde aan lijkt te komen abrupt…

het mediteren als een vlucht in het niets... maar het blijft een alibi ze kunnen je namelijk niets verwijten…

Voedsel voor de ziel, dat zijn uw dromen. Groei en bloei in uw ziel, zullen er dan zeker komen. Zet uw dromen nooit stop, uw ziel zal vroegtijdig sterven. Met dromen bereikt u de top en zult veel rijkdom verwerven. Zielevoedsel zijn uw dromen. Zonder dromen, is uw lichaam een lege huls. Dromen geven een nieuwe impuls!…

Plotseling schiet het licht in brand, en mijn naam wordt luid geroepen, ik ontwaak uit helse dromen, met een ferme buil op mijn verstand. verward en dolgelukkig, geen schade of averij, ik was enkel uit het bed gevallen, na die nare droompartij!…

Er groeiden pinda’s uit mijn huid vannacht, Ik kon niet anders dan ze uit te delen, Dat ik tot voedsel dienen zou voor velen, Had ik in stoutste dromen nooit gedacht. Als ik weer denk daaraan, met ogen dicht, Krijg ik weer kippenvel op mijn gezicht.…

Moeder, languit in een poel van grenadine liggende te dromen van iets heel erg liefs uit het interbellum moest wel uit haar loopholes komen Prompt zag je ze buiten lopen, grienende verdiendieren die nog moesten afleren te overleven Met de militaire tak van meditatie leerde moeder ons ze allemaal te slopen Ook moesten wij het tuig postuum…

Voor meditatie kocht men toen een vis. Nu nog een paard dat weet wat werken is.…

Meditatie en relaxatie ten voeten uit, nooit eerder beleefd Me aan hart en ziel gekleefd Dus de hort op al fluitend, kon het me nog wat? ...... dametje fluitend op straat ...... indruisend tegen de gevestigde orde…

ondanks transcendente meditatie, het agressieve in de mens kent geen spoedige inflatie, dat blijft een utopische wens. als de mensheid is uitgestorven met haar eeuwige oorlogszucht is de wereldvrede dan verworven? ook dierentanden en -klauwen zijn geducht!…

Waarom koestert de ene ziel een bepaalde droom, maar een ander mens, een andere ziel gelooft in een heel andere droom... Waarschijnlijk is dat zo, om de schepping heel te maken.…

blauwe bergkristal moment van meditatie naar binnen gekeerd wankel op de top op vaste grond uit balans gedachten voelbaar zien met ogen dicht ruimte om te bewegen de volgende stap ogen geopend terug in het hier en nu denkbeeldige kracht…

Schilderspalet na meditatie: De stilte naar mijn mond te brengen..... en dan 't zoet-zilte rond te plengen, het met de kilte van de grond vol klokjes sneeuw en vlokjes paars, te mengen, aan te lengen met oudblaars, een groot deel wil gezond te zijn en mild, het niet te verzengen verbond.…

pogen en overwon de zwaartekracht Het was als zwemmen in de lucht Met mijn sterke armenvleugels Gerakend in een echte vlucht Laat los de aardse teugels Kan gaan en voel me waarlijk vrij Aan niets en niemand meer gebonden Als een vogel in het voorjaar o zo blij Eindelijk de oplossing gevonden Een ontsnappen aan je uitgestippeld lot Je droom…

geen apenstreken, goudenringetjesgedoe, of rekken en strekken, om iets te bewijzen: applaus! het is alledaagse gewaarwording, wording, waarachtig. lichamelijkheid doordrenkt met geestelijkheid toch hou ik van die aap, verslaafd aan de zon, en blesseer me vaak, ploeterend, eigenwijs op zoek naar menselijkheid: applaus. het…

Oh vreselijk, een hevige orkaan gaat door me heen De deuren en ramen heb ik gesloten. Plotseling verdwijnen er wat donkere wolken als er een beetje zonlicht tevoorschijn komt omdat de wind een handje helpt. Ja eindelijk, langzaam maar zeker drijft de orkaan over en kan ik mijn hart weer voelen.…

Oh liefste, geef me eindelijk je hand want jij bent de bloem van mijn hart. Ik zal luisteren naar je eeuwige bloesem en mijn ik vaarwel zeggen. Oh liefste, ik blijf graag met een glimlach voor je zitten Jij bent mijn boot om de weidse oceaan mee over te steken. Want als ik je liefde voel komt er altijd een fontein…

Met opzet verdwaal Ik vandaag in het Labyrint van mijn Leven - talloze Cirkels volg ik Met mijn vinger Op wat een landkaart Van mijn leven lijkt Te zijn - En terwijl ik je volg, Lijn die best eens Mijn levenslijn zou Kunnen zijn, komt Er zo maar een gedachte Bij me op, krijg ik een beeld Van vrijheid voor altijd En een…

Wanneer ik druk blijf doorvragen, volgt er nooit een zinvol antwoord. Wanneer ik alleen maar luister, wordt de wereld wonderlijk stil. Alsof een stem, diep van binnen, woordeloos tot mij spreken wil. Het is een stem die me laat weten: Vraag nooit naar de weg naar huis! Stop met vragen naar het onbekende. Je was hier al voordat je vertrok…

Hier zit ik op m'n stoel een beetje voor me uit te staren Ik heb een vaag gevoel dat ik niet zomaar kan verklaren Er welt iets in me op, wat is het, hoofd wees even stil Relax, ik concentreer me op een innerlijke schil Bloeit daar, vlakbij m'n middenrif, een onderwater-varen En zweeft er langs die klier een kreeft met opgeheven scharen…

Help! Het water stijgt tot aan mijn lippen. Help! Ik verdrink! Er is niemand hier die dat belet. Snel draai ik de kraan weer dicht. Gelukkig, ik heb mezelf gered! Help! Mijn gedachten blijven stromen! Er is niemand die dat kan tegengaan. Het is alsof het water weer gaat stijgen. Nu bedreigen gedachten mijn bestaan. Help! Mijn gedachten…

Hier, in dit huis, in mijn luie stoel, voel ik me weer dankbaar worden. Gezeten onder mijn kantelraam, zie ik mijn gedachten vluchten. Ik zie ze naar de wolken kijken, en één voor één het raam uitgaan. Problemen lossen nu probleemloos op. Innerlijke rust blijft achter, temidden van ons roerige bestaan.…

Het grote niets is zwanger, van ongekende mogelijkheden. Wie leeg wordt, stroomt vol. Het kleine wordt weer groot. Wie alles denkt te bezitten, bezit helemaal niets. Wie volmaakt is, is dood. Lang leve de onvolmaaktheid. Wie durft te delen vermenigvuldigt. Liefde!…

Wat zou je toch een aangenamer mens zijn geweest als je die artiestennaam naar het grof vuil had gebracht en die verkleedkleren op zolder had gelaten.…

Op de muziek van 'Hold Back The River' van James Bay (zie link) In de Zee, daar woont een fee Ze zwemt en heeft een staart Feemeermin, dat is haar naam De Zee is haar huis en haard Stop de vervuiling van de oceaan Stop de vervuiling, houd schoon - De Wereld die onder het water schuil gaat Stop de vervuiling, stop het In de Zee…

ik droom nog steeds mijn eigen dromen want elke keer wanneer ik in een diepe put viel waren mijn dromen de pijnstillers voor mijn ziel…

Er is redenatie, Er is beweging, Geen meditatie. Ik ben daar, Er is creatie, Er is kracht, Geen stagnatie. Ik ben weg, Er is irritatie, Er is absentie, Geen conclusie. Ik wil verdwijnen, Er is agressie, Er is obsessie, Geen discretie. Ik ga er voor, Ik ga doen, Ik ga rechtdoor, Ik ga de deur naar ergens anders open doen.…

O, kindren, kindren, die nooit wezen zult, Omdat uw moeder alle warmte weerde, En liever ’t hart door eigen gloed verteerde, Dan u te dragen in een schoongeduld… Hoe heeft uw liefheid toch mijn droom vervuld, Als in de nacht de schimmen wederkeerden, Die daags ik uitdreef, naar ’t mijn wil begeerde, Maar die dan kwamen, klagend hoogmoed’s schuld…