Alle inzendingen over mensen

Teringg teringg hoor ik weer zo'n pokkeding ze zijn niet meer weg te denken teringg teringg gaat er weer zo'n kolere ding in de tram in de trein over hoe goedkoop 't fruit zal zijn teringg teringg nee niet weer zo'n riedel fout geswing zeg nou even waar je bent lekker belangrijk alsof je mij kent teringg teringg oh…

hoe gezegend zijn we in 'n wereld waarin wij kunnen horen hoe beperkt zijn zij als ze zonder gehoor worden geboren hoe gezegend zijn we bij het horen ruisen van de zee hoe geïsoleerd raken ze, tellen ze zonder gehoor wel mee een operatie stemt tot hoop doch garantie minimaal emotionele achtbaan is geluid nu ineens kabaal de hoop…

strijd ik ben een slachtoffer van het sociale verkeer ik kom om in de mensenmenigte en wil alleen zijn op een onbewoond eiland hij is grappig en welbespraakt zegt men maar ik voel met totaal alleen en onbegrepen en met mezelf alleen een een troost vond ik in de muziek en het schrijven helpt me alles op een rijtje te houden ik ben onder de mensen…

verliefd keek hij naar haar of was het vol medelijden daar zij nooit zou kunnen tippen aan dat wat hij voor ogen had haar vingers speelden met haar zijden zachte haren de eeuwige rode blos op haar wangen fout roze op haar iets te grote lippen aandoenlijk ja, hij vond haar aandoenlijk…

Mensen verdwijnen in haar mond, bang om hun schaduw te verliezen. - de oude vrouw zucht - Nu is een flits door het heden, een geldversnipperde levensmoeheid die zwart niet meer onderscheid van wit. - haar wandelstok tikt langzaam - De straat maakt geluiden die niemand verstaat.…

Intensiteit wakkert het vuur aan in hevigheid de heide tijdens oogstmaand vlamgevat door de hitte van de zon Twee mensen, jij en ik, die weten hoe uiteindelijk de tijd zowel fysiek als zeker ook met brein, onz' lust vervult Schaduw van de tijd die is in het licht van tijd die reeds voor ons ligt De lichtjes in jouw ogen zien…

Sommige mensen die zo veel voor ons betekenden in het verleden Zien we nu helemaal niet meer staan Mensen die we al onze geheimen vertelden Mensen waar we samen mee hebben geleefd in het verleden, samen gewoond alles mee deelden Mensen waar we samen mee hebben gehuild en gelachen, dingen mee hebben beleefd, en dingen samen hebben ondernomen…

Of het God was of de mens die het dier als minderwaardig dacht te mogen beschouwen laat ik in het midden van de twijfel overal ter wereld waar de mens verschijnt verdwijnt het leefgebied van de wilde dieren dat kan nooit de bedoeling van een schepping zijn geweest we roven, stelen, plunderen en de dieren delven het onderspit we leven…

maar wanhoop in betraande ogen Hij heeft de deur gesloten waar het veilig was zo vaart men nu op boten en hoop is hun kompas Toen 't gezin voor hem verdween greep hij angstig om zich heen naar de hoge golven die hoop hebben verzwolgen Mijn geweten klaagt mij aan als ik denk aan hun bestaan en ik niets moet, en daarom schrik dat het mensen…

Warm en teder ontwaakt het zonlicht achter de wolken, ik zit aan de waterkant mijn schaduw is in het water Overal mensen, wat niet ziel tot ziel kon spreken waait in het bedauwde gras Kinderen spelen hun spel rondom een groet van kleuren hoor ik het gebons der harten van God in elk van ons…

Oud en grijs lief en leed gedeeld Voor ons het grote voorbeeld Een rimpel van zorgen Zorgvuldig voor ons verborgen Vele herinneringen schuilen achter die ogen Waarvan wij er vele weten mogen Sommige zijn net nog een kind Weer andere wachten Tot hun laatste reis begint Oude mensen jullie mogen we nooit vergeten…

Men ontmoet de mensen, men houdt zich toch verborgen. Hun smoezen van vandaag zijn hun bedrog bij een wakkere morgen. Zij staan op in de morgen. Zij gaan slapen in de nacht. En hebben zelf niet in de gaten dat morgen alleen de eenzaamheid op hen wacht.…

Paarse mensen voor de morgen. Paarse mensen in het paarse licht. De paarse lente kleurt iedere morgen; legt nieuwe hoop op ieder gezicht.…

geen roze schoenen dit keer maar zilveren al brachten zij geen stom woord uit, nee dat deden de roze sneakers wel waar zelfs wieltjes onder zaten en ze iedere keer net niet mee op haar smoel ging haar moeder maande haar nog tot stilstand en lachte haar gouden hartjes-tand bloot de invloed die ze ooit dacht te hebben bleek haar…

zij wel bij haar maar niet bij mij ze laat me hangen negeert me en reageert wel bij hem hij weer bij haar bij mij geen duim noch één woord twee weken al ik was het allang vergeten als jij er niet over begonnen was een reactie van wie ook al weer…

langzaam lopend door lange straten heeft niemand het in de gaten hoe tranen over zijn wangen stromen waar geen eind aan lijkt te komen nog immer doolt hij door de straten nooit heeft niemand dit in de gaten…

zij loopt in een nieuwe broek vol gaten terwijl hij op gepaste afstand passeert op sloffen die scheef neerkomen bij iedere stap zijn jas is smerig en zijn broek houdt hij met één hand vast omdat ’ie anders afzakt…

Onaantrekkelijke mensen worden maatschappelijk niet altijd direct gewaardeerd. Hoewel ze in de omgang prettig kunnen zijn; worden zij door hun uiterlijk persoonlijk minder geapprecieerd. Hun zogenaamde lelijkheid stelt hen in maatschappelijk opzicht mijlen achteruit.…

We dolen nat en droog, klam en kwiek in een richting Door dalen, bergen, rivieren, grotten, woestijnen Demonen liggen likkebaardend op de loer Aardmannen, trollen en wargs mogen graag klauwen naar de weke buik van vrede en velours Er is altijd een Sauron die zijn duivels ontbindt Mensen, Dwergen en Elfen staan dan op daar waar altijd wel…

gaandeweg ontvallen ze mij meer en meer met elke stap die ik zet lijkt het alsof ik een dans ben aangegaan met hen die ervoor kozen, of toch beduidend jonger dan ik vallen ze in grote getale nu de verkleuring is ingezet…

Steden zijn bezit van mensen. Denken we. Ratten ruimen onze resten op. Katten jagen er en mediteren. Meeuwen vliegen af en aan. Mollen leven ondergronds. Mensen zijn er nog holbewoners. Honden waren ooit wolven. Een vos ontdekt de stad. Dat is raar maar is gewoonweg waar. Steden zijn erg wilde stadsnatuur.…

mensen, geen twee zijn dezelfden. je hebt ze in alle soorten: blije, droevige, brutale, gelukkige, arme, rijke, fuifnummers en pilaarbijters, koplopers en lantaarndragers, tafelspringers en wezels, spoken van de opera's, en feeën om door een ringetje te halen! naar dewelke gaat jouw voorkeur?…

Zijn er nog mensen die beweren dat droombeelden niet kunnen bestaan? En voor hun dromen vluchtend de werkelijkheid ingaan? Zij zullen eens wakker worden als hun realiteit wordt verstoord en deze zichtbaar in zijn beelden wordt verwoord. Niet altijd is het de droom die hen beliegt, maar veelal is het de werkelijkheid die bedriegt.…

We zijn half februari gepasseerd maar het lijkt alsof de lente is begonnen Ik loop door de kamers de zon in de ruiten lokt mij naar buiten uit mijn afgesloten beschermde gebied Een horde mensen voor het plein staan in een lange rij te wachten Om een ijsje te kopen horentjes en wafels met slagroom binnen kopen en buiten…

schuilt in iedereen zelfs bij mensen, die ge denkt... het best te kennen!…

Ik tekende mensen hand in hand. En ik schilderde heel royaal de wereld een klein stukje mooier voor ons allemaal.…

zoveel mensen, zoveel meningen en we zijn met 7 punt 7 miljard dat geeft veel oorlog, gemopper en smart en miljarden waardes, wensen en wegingen wie anderen veroordeelt, onteert of verlaagt is de mens die het eigen spiegelbeeld niet verdraagt…

We zijn een optocht van ons allemaal samen -- ieder, één voor één.…

In de ogen van vele mensen ben ik maar weinig waard en ik word gemeden als de pest, als een leproos. Toch voel ik dat God van mij houdt en dat doet mij alle onrecht verdragen. Geheime mensen waarderen mij wel. Mijn interne verdriet is mateloos en slechts weinigen kennen de oorzaak, die ook hen verwoest.…

Wat zoeken al die mensen hier in de winkelstraat: ze hebben massa's kleren, ze zijn voorzien van veel maar willen steeds maar beter, en willen steeds maar meer...…