Netgedichten

netgedicht (nr. 58.457):

Paarse mensen

Wij zijn de paarse mensen
van de morgen. Wij dromen
onze dromen in het licht.
Vanuit de duisternis zijn
wij teruggekomen; zijn wij
bevrijd van de tralies van
het nachtelijk gesticht.

Wij zijn de paarse mensen
van de morgen. Wij vechten
voor de vrede van het vrije hart.
Vanuit de duisternis raakt
ons paarse hart niet moegestreden
zijn wij heel en houden wij
nog een een kwart.

Wij zijn de paarse mensen
van de morgen. Wij schreeuwen om
rechtvaardigheid vanuit onze
paarse keel. Vanuit de duisternis
zullen wij ook morgen zorgen,
dat onze paarse lente ieder plein
vult op het wereldtoneel.

Paarse mensen, paarse borsten;
vooruit klopt het hart van de
nieuwe tijd. Bedelmannen spreken
van aardse vorsten; over de macht
die niet voor de eeuwigheid gedijt.
Paarse mensen voor de morgen.
Paarse mensen in het paarse licht.
De paarse lente kleurt iedere morgen;
legt nieuwe hoop op ieder gezicht.