Alle inzendingen over mild worden

Verbluffend hoe mild zijn antwoord was en zijn gezonde nieuwsgierigheid vooraf…

Herinneringen wiegend kijk je naar foto's zo mild was je schoot…

Mild geroezemoes op het terras aan de plas. Een trage zomer.…

De berk kijkt me aan met een goddelijke blik -- van milde ogen.…

Een minnaar mild. Die nu of later De Dood toch stilt.…

Milde kers in bloei Zachte huid van lotusbloem Na de kalme storm…

De dagen zijn mild tegen de avond hoor ik in de hazelaar licht en schaduw pokeren om de allerblondste noot…

Geen grootse dromen dromen maar mild worden als de kleuren die in goud en rood de bomen sieren.…

dwarrelt sneeuw als hij aan de voet van de duinen uitademt op het vlakke laken rust maanlicht dwarrelt sneeuw die milde nacht…

Een milde regen daalt op de kersenbloesem tere bloemblaadjes maken een kleine buiging om hun last te verlichten.…

Een lijkkist van IKEA Is mild voor jouw budget Omdat jij jouw laatste droomhuis Zelf in elkander zet.…

Maar laat de herfst maar mild zijn, zonnig even ook.…

Waar milde zonnestralen haar als lente omarmen.…

In het laatste licht Van de late avondzon Geest vermoeid Door levenspijn Ziel doorgloeid Van mild verlangen Naar een nieuwe Horizon…

Een milde nevel daar komen langs de wegrand nog heel even flarden goud tot leven daar komt nog is er aarzeling een winterzon…

milde avondzon op de bosvijver een waas van zaden en stof stilte tussen zomergroen waterjuffer rust op blad Tanka…

Nu een sterk vergrijsde oude heer die soms nog even krachteloos kan vriezen, een witte wereld voor maar voor één dag, vriendelijk zelfs en vaak zo mild strijkt hij nu met koele hand door mijn haren en over mijn wang.…

Gedenk ons milde bloeien zonder schaamte. Schaamt zich de naakte roos in Katmons dal? Zweer mij, dat nog in uw graf uw geraamte Ons genot sidderend gedenken zal. Engelse vertaling: - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Recall our mild flowering without shame.…

zij verkondigt de weldadigheden aan eenieder die het horen wil het vermengt je tranen van puur geluk met milde zomerregen…

de storm geluwd wrakhout rest puinruimers maken overuren een milde bries het land moet droog de zee had weer eens kuren…

Mijn handen trek ik af van jou - De dag door voor je gezorgd, Tijd om los te laten, Te wachten op lichte nevel Of milde ochtenddauw…

serafijnen dalen af met de milde ochtendzon klokken kleuren hun zilveren spel de kaars omhult zich met het gezang wakkert aan de vlam…

Je woorden klonken Bitter, zuur en wrang, Het liefst, zei jij, Plakte je mij achter het behang, De tranen die ik om jou Schreide waren eerst Zout, daarna nog wat zilt - Nu er al wat tijd tussen zit Is mijn oordeel over jou Niet langer hard meer, Niet negatief, maar Eerder al wat mild…

een milde lach verlicht het gepijnigd gelaat. hij slaat de spiegel stuk.…

Een emir uit Qatar was dienstbaar aan zijn volk, althans zo zei hij daar, maar toen een poeet mild zijn beklag deed, kreeg hij een straf van liefst vijftien jaar!…

ik ben als een stad die is belegerd die ik alleen heb opgebouwd onder de milde witte zon waar iedereen aanspraak op wil maken hoewel de stad ommuurd tracht men haar te verbrijzelen bekleed met het licht van lucifer de hemel uit wil kleden naar zijn aard een hoopvol oog kijkt naar de kleurenboog stijgt hoog boven…

hij spreekt me toe met ruisende woorden ik luister naar mijn oude vriend en laat me door zijn milde stem bekoren zoals een kind nog heimelijk bomen ziet…

nooit was koelte klaarder dan het water dat ik dronk in de schaduw aan je bron platanen koesteren groen de stilte blauw en wit de milde eenvoud van je plein…

regen kleurt gras weer groener dan het was geeft geur en glans aan blad en bloem als een milde zegen van boven over gras zo mals zo groen…

Je zegde me verdriet aan en het is gekomen je rust onder zachte, rulle aarde je vroeg me eens of ik bang was voor de tranen en ik was bang nu is er hun rijkelijke vloed nu is er hun milde vloed en ik ben niet meer bang…