Alle inzendingen over moeder OR blijft OR altijd

Weet lieve mam, dat ik altijd van je houd, Waar je ook zult gaan, waar je ook bent, Het was fijn dat ik je als mijn moeder heb gekend, Liefde overstijgt alles, mijn liefde voor jou blijft bestaan, Waar je ook bent heen gegaan, je blijft mijn moeder, Ik jouw kleine meid, tot in den eeuwigheid.…

genen beschuldigen haar een moeder hapt naar adem gaat de weg terug pijn blijft in haar buurt een moeder dapper gaat ze verder droomt een droom een stille lach streelt haar pijn…

een meisje blijft staan trekt haar moeder aan de mouw en wijst omhoog maar moeders van vandaag hebben dat onrustige van bijna te laat en inderdaad gaat daar de bus…

mijn moeder en ik zitten bij het raam praten over van alles, geven dingen een naam over wat is geweest en zonder sentiment blijft mijn moeder moeder en ik haar grote vent wij lachen en zwijgen over niets de aanbieding van de buurtsuper gehaald op een nieuwe fiets later die middag drinken wij glaasjes rode wijn moeder wrijft door mijn haar…

ze blijft van je houden waar je ook gaat of staat Moeder zijn is er zijn moeder zijn is overleven moeder zijn is liefde moeder zijn is alles geven…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

levenslang werd zij door de liefde gedreven blijft zij ons voorbeeld dat nimmer vergaat moeder, - de liefste in ons leven stond altijd voor haar kinderen paraat Moeder, die wij u nu moeten afgeven… een groot verdriet dat aan ons knaagt,- een levensboek vol herinneringen opslaat Moge zij, hierboven ook hoog worden verheven!…

Daken en muren van Rommeldams huizen ogen enigszins schuin en ingezakt. De gevels, roze en bleek groen gelakt, hebben wat scheuren: werk van sterke muizen. Gammel aanzien en achteloosheid suizen door straten, worden door stenen vastgepakt, spreken van verborgen kracht, die nimmer knakt. De stad houdt stand, al kan zij soms vergruizen.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

tranen ter nagedachtenis zodat de herinnering niet bekoelt een moeder blijft altijd je moeder heb haar dus lief, vergeet dat niet laat vandaag dan ook blijken dat ze het voelt of van bovenaf ziet…

grenzen vervagen zoals de ruimte om ons, enkel blijft als ogen harten ontmoeten: het versmelten tot één gedachte één gevoel één adem.…

ze drinken en verwelken later nog wacht ik tot de cirkel van verdorde loze blaadjes bruin en knisperend is ik tel hun broze stiltes dat weet je niet je viert het niet je gaat er- van uit dat ik er niet meer ben de waarheid staat er te lezen blad na rozenblad tijd die gekozen is nu ga ik weg ga jij weg als ik dood kus ken ik verlangen het blijft…

‘Wie schrijft die blijft’ is een devies dat goed beklijft en daarom heb ik om magere Hein een stapje vóór te zijn mijn zieke zwager die anders niet meer lang zou leven op zijn sterfbed nog waarlijk net op tijd een pen cadeau gegeven.…

Al wat voorbij is en nooit voorbij niet meer van mij is voorgoed voor mij van lieverlede zal het weer komen een schijn van vrede over de bomen van lieverlei als het weer mei is maar niet voor mij. --------------------------------- uit: 'De weg van de wind', 2001…

Ik sta in een spagaat, blik ik achter mij, of naar voren, het maakt niet uit hoe ik kijk een jaar in vol tumult voorbij, de rijken blijven rijk, de rest slechts uitverkoren, om zich te laten horen. Of ontkomen we aan de averij,door in een dwingend gebaar, de klokken in muiterij de stilte te verstoren, of gaat de tijd in vlijt verloren,…

niemand kan het verdriet genezen dat de dood achterlaat klinkt de fluister van de wind maar geloof me niemand maar dan ook niemand kan jouw dromen en jouw herinneringen stelen het is de liefde die ze blijft kleuren oeverloos tot over de horizon nooit verder weg dan die ene glimlach…

Ze is wat haar schoonheid belooft en verlaat in de gebaren die ze vergeet. Omdat ze wacht wanneer de tijd weer een droom over heeft. En ze met blije ogen weer tekent wie haar wil volgen en kleuren. Gedachten wil ruilen die alleen bloeien in gesprekken die geen afscheid beloven en beginnen als je haar weer een nieuwe naam geeft.…

achter in een hoekje van de kast hangt jouw vest en hangt jouw jas op juist die stille momenten dat ik het niet meer trek laat ik me verwarmen en omarmen nog steeds dragen ze jouw geur alsof je weer even heel dicht bij me bent zoals het vroeger was…

Eerst misgunde ik mij die waarheid, er bestaat geen wereld in gelijkheid, nooit een schoonheid zonder broosheid naast de dood, verspeel de tijd met zijn energie niet want alles blijft in wezen onvoltooid.…

Dagen met dekens grijs geschilderd, het pallet met bakkebaarden in gebroken wit gestemd de zon hangtin de touwen van het balkon, te vroeg uitgerold te reiken tot over de horizon een wolkje adem verwoordt een levende aanwezigheid maakt het vormloze zichtbaar in een eigen tint, stil verbonden raakt in de compleetheid van een kind wat oogcontact…

met mijn pijn niemand kan mij helpen ik zou weer gezond willen zijn Ik weet ook wel ik ben niet de enige zo maar wat ook voor die ander geldt je weet, je krijgt het cadeau Mijn leven is zo echt niet leuk je gaat overal buiten vallen op deze manier wat kan ik nog betekenen na al dit gejammer en geklier Genieten van het ultieme wat blijft…

Je blijft me lief... Onvoorwaardelijk, onbegrensd door afstand en tijd... Mis je... Nu... morgen... altijd...…

met de één gaat het goed met de ander minder dan wordt het soms een grote hinder maar voor de moeder blijft het haar kind ook al wordt het door de wereld niet meer bemind een moeder huilt om haar kind…

in de wellicht nonchalant gestapelde hoop zwerfkeien zie ik een fraai sculptuur van een moeder met kind aan een tafel van liefde de kunstenaar van het werkje blijft vooralsnog anoniem…

Dien de Heer met blijheid Prijs Hem en geef Hem alle eer Zijn goedheid keert steeds weer Hij blijft tot in eeuwigheid. (uit Romeinen 12)…

de aarde draait de regen druipt de drinker drinkt een moeder draagt de plicht die drukt de dromer draalt een dichter droomt een wolkje drijft de schrijver blijft…

Er blijven altijd mensen die als je broers je vader of je moeder je zus, je liefste ooit, je kind dat onbegrepen pas toen 't wegging zijn eenzaamheid die reeks blijft komen je verwonderen onophoudelijk.…