Alle inzendingen over moeder natuur

Moeder Natuur kan maar niet jokken dus poepte Pietje kleine brokken waarmee de CD werd versierd en zijn Bevrijdingsuur gevierd. Ik had wel zin om wat te spelen en zachtjes raakte ik de vele pianotoetsen zwart en wit. En buiten schreven zwaluwen de lijnen waarbij een blauwe lucht het fijne muziekpapier leek voor een hit.…

een zee van tranen Geen mens meer die lacht In voetsporen van bloed Struikelend over de doden Communicatie onmogelijk Elk leven lijkt verboden Geen eten meer geen water De wanhoop stijgt per uur Hakt de wereld in mootjes Wraak van moeder natuur…

Moeder natuur, geef mijn leven weer zin, ik ben de aarde op deze planeet sinds mensenheugenis, vanaf het prille begin.…

Luna volgt ingewijd wijs haar baan in nachtelijk geheimzinnig bestaan witte wolven met ogen omhoog gericht haar kinderen, ons maan heeft gebiecht huilen ijzig, roepen moeder natuur.…

gedachtevol luisteren naar de wind waarin de bladeren langs ons heen stuiven en vogels heengaan naar de horizon waar een nieuw avontuur staat te wachten om zich te sterken voor een wederkeer naar ons land, toch gebeurd het de laatste jaren vaak genoeg dat ook de vogels de tijden zijn vergeten waarmee moeder natuur laat zien en voelen…

Moeder natuur schenkt wijze woorden Waarin de eenvoud van het leven ligt Natuurvriendelijke oorden Hier wordt de essentie van het leven belicht Je leeft er om te geven Waarin je korenbloemen mag beleven Op waardige akkergrond Waar zich zeldzaam onkruid bevond Je voelt je er thuis De zon, de wind en een meegedragen pluis Je beleeft het…

Neem me mee Ver van hier Naar de leegte De zee en het strand Zonder plan Weg van hier Naar de duinen Plant m'n voeten in het zand Vader tijd Is daar lief Zijn hart is Vol van Moeder natuur Aan het eind Van het land Waar het Zeezout in je ogen brandt Neem me mee naar Ameland Al ben ik daar nooit geweest Waar de vissen…

Zorgen, probleempjes, alles valt wel op te lossen Moeder Natuur zal je vast van nare zaken verlossen. Woon je in een sjieke villa of in een optrekje Een goed huneur en een blije lach, wees een lachebekje! Kan ik wat voor je doen, dat zinnetje opent vele deuren Een luisterend oor en een hart gaat opfleuren!…

De maand begint met natte kou Het oude jaar maakt baan Al wat we wilden en wat zou Het is voorbij gegaan Een nieuw jaar en een nieuwe kans Om dromen waar te maken De wintermaand verbergt, verstilt De sneeuwkristallen kraken Moeder Natuur verandert zacht De wensen en de dromen Onder een toverlaagje ijs Gaat transformatie komen…

Natuur zet haar registers open Heeft een Iskariot ook jou gekust?…

Natuur zet haar registers open Dus ben je door Iskariot gekust Geef het niet op en blijf college lopen…

Een laatste restje winter smelt weg Besuikerde besjes Ze dragen fier hun witte hoedjes Op de laatste winterdag van deze maand Geen idee wat Moeder Natuur volgende maand voor ons in petto heeft Haar ritme lijkt wat verstoord Dat komt door ons onnozele gedrag Nu zit ze in een soort van overgang waarin alles ontregeld is Die Elfstedentocht…

Als Moeder Natuur een fout maakt in je leven kan dat soms heel wrang zijn; want je weet, met een kindje in je armen, dat is je niet gegeven... doch aan je innerlijk, je hart en ziel vreet het. Naar gelang de jaren verstrijken, met dit feit in je achterhoofd blijft het altijd nog zwaar.…

Dromerig op mijn rug liggend in het gras met moeder natuur en de wind als gezelschap bekijk ik de voorbij drijvende wolken ik zie van die grote witte en iets donkere donderwolkjes er tussen, ze nemen vormen aan ze gaan leven, voor mijn ogen een glimlach kleurt mijn wangen als ik vliegtuigstrepen er een kus zie vormen kruisjes in de lucht…

toch heb ik de wereld lief met al haar gulle gaven maar ook haar gekke dagen die menigeen soms plagen de stilte van de nacht het onweer dat ons nog wacht de behaaglijk warmte van de zomer de verkwikkende winterse koude de pracht en praal die je voor ons bouwde je gaf het zoet en zuur was het huis van moeder natuur je gaf een vinger…

de natuur tovert haar kleuren in oranje, rood en geel kastanjes en paddenstoelen vormen een geheel de vruchten zijn rijp de oogst kan beginnen de bladeren vallen en wij gaan ons bezinnen moeder aarde in overvloed zaait nu haar zaden dag en nacht zijn in balans voorbij het zonnebaden de wind laat van zich horen het regent dat het giet…

Maar als ik mijn hond zie of Carmen of kindjes dan gaat dat voorbij en word ik weer vrindjes met moeder Natuur op dees bolle aarde die veel goede mensen zo dikwijls bedaarde. De mist van de morgen is langzaam verdreven: de eilanden staan fors en sterk zonder beven.…

de wereld krijgt weer kleur gele bloemen in het gras kondigen het voorjaar aan blaadjes ontvouwen zich langzaam aan de takken de cyclus van Moeder Natuur die van voor af aan begint kon zo het hele leven maar zijn ieder jaar een nieuw begin ieder jaar een nieuwe lente maar de lente van mijn leven is lang voorbij en mijn zomer ging…

Ook al bestaat er waarschijnlijk geen God die ons beschermt tegen elke schending van wet of gebod toch bid ik Ik bid voor de wereldvrede voor het zachte en tegen het wrede Ook voor moeder natuur blijf ik ‘t proberen niemand immers kan het deren dus bid ik toch maar Ik bid voor mezelf voor een genadig einde voor mijn naasten ze zijn me…

onder bomen waar zonnevogels nesten bevolken vindt het jaargetijde motief doch de ophef dringt amper door tot de plas met weelderige gele lelies wijl een poes het schone lijfje wast met een oog op de bloem dragende Noord Japanse beverboom hangt moeder natuur de impressietuin aan lijnen terloops zingt zij blindelings, het eeuwige lied…

opponenten zijn cliché's en makkelijk gevonden tegenover man staat vrouw, zo paart zwart met wit moeder natuur versus siliconenborsten, echte tanden contra kunstgebit zo verhoudt zich goed tot kwaad, als kapot tot ongeschonden en kennen we niet het stel van verloren en weer teruggevonden vergelijkbaar met uit de pas en in het gelid armoede…

Ze zeggen dat ik afgetakeld ben maar wat wil je als moeder natuur?…

van de macht van het niets van hebzuchtige aanbidders zichzelf dit aangedaan of is het toch gewoon toeval een speling van natuur…

De aardappel gaat bescheiden gekleed en komt uit de aarde, zoals u wel weet De schil kan men beter laten liggen die dient weer als voer voor de biggen Maar ook zónder zijn bruine jas komt de aardappel goed van pas Want na koken, bakken, of uit de frituur proeft men de rijkdom van moeder natuur Soms smaakt hij het best, al klinkt het…

Het voorjaar geurt op en de dagen gaan langer zijn, moeder natuur op haar kop, de merel zijn nest te klein. Wat een drukte alom, gefladder heen en weer, Japanse kers in blom, de kachel hoeft niet meer. De lente vergeurt, het fruit aan de bomen bloeit, de zomer is aan de beurt als alles uit de kluiten groeit.…

waar goudgeel de zon van het groene lover de koele schaduw grenst zilveren in duizendtal vlinders moeder natuur zijdezacht getooid prachtigen zij de dag glimmend gelijk edelmetaal met zorgeloos flaneren van blad tot blad zo geluk regenend dwarrelen als parels zij geluidloos het leven met groeiend verlangen naar vrijheid van zijn…

Chique ook erg puur, zo moeder natuur in al haar eenvoud Romantiek en gezelligheid in pacht al had jij het ook vaak koud. Beide kleine voetjes op begane grond al had je te knokken en boksen Vrede scheppend waar tweedracht heerst gegeven aan rotsen.…

Al consumerend tuimelen wij halsoverkop naar het feest van het licht zo noemt men al tweeduizend jaar de geboorte feliz navidad der messias die ergens op aarde een lijn had met vader en voor de zwakken en zieken misdeelden van moeder natuur magie had verricht De rest van het jaar buiten het kerstreces vergaderen wij in alle ernst…

natuur geëxploiteerd en zwaar verwaarloosd in ons ruimteschip de aarde…

Moeder natuur schrijft mij af en ik vervolg m’n reis op eigen kracht; voelt als verlichting baas te zijn over eigen geest en vlees.…