Netgedichten

netgedicht (nr. 79.508):

Amnesia

Na de wereldwijde uitbraak
in het ras der androïden
flitst het weerlicht
pandemonium der continenten

Zichzelf verrijkende elites
die heden ik en morgen gij
elkaar naar 't leven staan
vluchtend in amnesia
het zwarte gat achter de maan

Onwetend zijn zij noch bedreven
in de kunst van mensenwaarden
grossieren in geld en goed
door de ratio gedreven

Food & drink retail verslaafde
kunst & kitsch cultuurbarbaren
geen exit of way out voor hen, de laatsten der aardmohikanen

No future in outopia
van hotel California
omgekeerd hun wereld
glas en blik en overal
drones in plastic soep
en satellieten uit het al

Massa's zwijgende machines zonpanelen windturbines apparaten zonder lichtnet nutteloze aggregaten

In de broeikas zengt het stikstof
zieltogend moeder natuur
geëxploiteerd en zwaar verwaarloosd
in ons ruimteschip de aarde