Alle inzendingen over moedertje

en elke ochtend ontwaar ik haar in de sluimer van een steeg daar verzucht zij in armoedigheid hoe zij neerwaarts zeeg "och moedertje moedertje", fluister ik "zo naakt op vuile voeten geef deze strijd toch op om uw lief Heertje te begroeten." dan glinsteren haar ogen richt zij zich moeizaam op haar gekrijs verscheurt de stilte…

De fiets tegen het hek Er staat een fiets tegen het hek De sleutel die nog steekt Het is de fiets van iemand die iedereen vertrouwt, of van zij die niets meer hoeft Onbaatzuchtig en in dienst van een ander Altijd geven, nooit willen ontvangen Je drukte nooit je mening door, maar nu: nu staat er een fiets tegen het hek. Je was zuinig…

als mijn moedertje huilt is het meer schamen om verdriet huilen is haar niet geleerd dat doet een moeder niet zachtjes schreien dat mag wel stilletjes in jezelf daar heb je dan een zakdoekje voor en een flesje 4711…

je wil is er nog steeds maar af en toe kijk je me aan en ben je vergeten wat je net hebt gedaan je weet dat je dingen vergeet maar kunt er niks aan doen dan kijk je even in paniek naar mij...en ik geef je een zoen zolang je mij nog kent en wij samen plezier beleven aan dierbare herinneringen hoop ik dat je nog heel lang zult leven…

Ik kende u niet meer. Gij waart zo mager en verschrompeld. Zo zeer in niemand zijn gedompeld dat ik verschoot. En alles wat ik vroeger zei, in lang vervlogen dagen, stond tussen de dood en mij in deze blik te klagen. En al de jaren kwamen weer dat gij alleen maar moeder waart, zo simpel of ge niet bestond in heel mijn middelpunt.…

Ik was nog maar een peuter toen nam u mij al mee met de blauwe kikker naar Zandvoort aan de Zee Als een gouden beuldje speelde ik daar aan het strand en bouwde met een schepje mijn wereldje van zand Ik zal dat nooit vergeten die liefde neem ik mee als ik denk aan mijn moedertje en Zandvoort aan de Zee.…

zo vaak; een dagtaak, zoals je me vertelde moeders zijn niet; nooit en nimmer te vergeten vroeg je niet vaak; o zo veel, of ik je belde liefst had je me bij je en stoorde me tijdens het eten vooral onder mijn dagelijkse werk; zo vaak waarom heb ik nu die vreselijke heimwee naar jou jaren had ik ook mijn kinderen; een zware taak jij was mijn…

juist als ik bedenk hoe onnoemelijk mooi je rug verandert in twee wonderen, komt mijn moeder binnenvallen om nog avondijke overschrijvingen te doen. we zoeken beide de vrede des harten op nogal verschillende manieren. ze komt om haar dagelijkse portie zoon. ze zegt dat ik mijn voeten moet verwijderen van de zetel van haar keuze, en laat er…

Ze is er nog Dat maakt me blij Heel lang al 70 jaar Stak liefde, tijd en kracht in mij Met rampspoed stond ze klaar Bleef positief Behield haar hoop Na weer een donkere dag Zag lichtpuntjes Hoe klein dan ook Zelfs als ik ze niet zag Ik geef toe Er was een tijd Dat niets was Wat zij wou Verblind, verdoofd Onredelijk ook Met…

De nasmaak van zoet is bitter, ik weet het wel, maar ik heb geen energie en ik wil altijd van alles, maar dan loop ik hier op de markt in Marrakech blond rond praat met een moedertje en dan wil ik als een moedertje leven voor mijn lieve lichaam in harmonie met uien wortelen, wind en zon mijn mond edelachtbaar voor mijn buik…

en nam fresia’s voor je mee moeder, lief lief moedertje van me…

de moeder ze spelen vadertje en moedertje ze voelen zich tevreden en blij ze zijn wie ze willen zijn…

aardbeien met rabarbermoes en wit suikerkristal pruttelen in de koperkroes van moedertje-doet-al hier vindt genot gezonde genade in Haspengouwse marmelade…

mijn allerliefste moedertje ben ik verloren door de dood 6 september 2004…

Ja, Moedertje Natuur is al heel lang Dankzij de mensheid in de overgang.…

Arm moedertje is zo allenig, Arm moedertje is zo bedroefd, De Vader, Die zij dankte, Heeft haar zo zwaar beproefd. Zij staart in ’t verlatene wiegje, Op ’t speelgoed nog zwervend in ’t rond; Daar ligt zijn popje; zij kust het Met bleekbestorven mond. Haar armen zijn ledig, zo ledig! Weg, al haar levenslust!…

met een warme glimlach ziet ze de lente tegemoet overal duiken bloemkopjes vanuit de grond omhoog het is nog fris maar moedertje natuur geeft wat van haar schoonheid prijs met een knipoogje voor wie het zien wil is er het pure genieten…

De slakken hadden elk toch wel een eigen signatuur, dat is toch wel het mooiste van moedertje natuur. Maar slakken kwamen er te veel, ze teelden vrees`lijk aan, de jager werkte zich kapot en is toen dood gegaan.…

Het wordt hoog tijd dat men de noodklok luidt, Want Moedertje Natuur verarmt steeds meer: Na dodo, zeeschildpad en pandabeer Sterft ook de heroïnejunk straks uit. Zet voor een passend aandenken voor later De laatste junk derhalve op sterk water.…

Verder is moedertje tijd er. Verwelken de bloemen. En verlies ik aan kracht. Een vrouw sloeg mij. Regen blijft stromen De nacht is ontij. Mijn billen zijn rood en ranzig geworden door moedertje tijd. Wat overblijft voor mij is kruis en kuis Een gestichtgezicht.Op mijn haar een luis.…

Steeds minder herkenbaar kwijnt het leven nog voort de zin reeds lang vergaan er is de wens niet meer te blijven toch houdt iets haar nog vast is er nog een drempel voor de allerlaatste stap ach moedertje ga maar naar je eeuwige dromen laat de laatste draad nu maar langzaam los…

In mijn herinnering gegrift voor driekwart in mijn meisjeshart was het verborgen, stil apart kostbare niet vergeten gift vol ijver snort haar naaimachien vraagt moeder mij om iets te zingen van winter of van lentedingen, ik vraag: "Oud moedertje misschien?…

Ik voelde leven in mijn buikje dat was jij mijn kleine spruitje Je bewoog daar en zei moedertje ik koos jou uit voor mij vanaf dat moment was ik zo verliefd Ja je stal mijn hartje als een dief Nu vierentwintig lentes groot geworden met zo nu en dan wat zorgen Maar laat me je vertellen want geen 1 seconde wil ik wat missen van jou mijn…

Als ik aan haar denk kan ik zo erg verlangen dat zij mij nogmaals aanraakt, met zachte hand mijn lokken wegstrijkt uit mijn wangen. Als ik aan haar denk zie ik het reeds witte haar in het lief gezicht, de zachte bruine ogen die zich heel teder over mijn bed bewogen. Als ik aan haar denk ben ik nog steeds geroerd, denk aan de boze…

Eenzaam staart een vrouw Naar het rimpelloos water Van een plas in het veld Vocht vult ook haar ogen Waarachter herinneringen Zich geleidelijk opdringen Het verleden rust als as Op de vruchtenloze bodem, Haar hemel blijft zwart Als de rook van toen En haar tweede afscheid Fluistert lieve woorden: “Dag moedertje…”…

O, moedertje aarde wat een rust om alleen te zijn want onbewust te wentelen in dag en nacht Uw bloemen nooit meer gezien door mensenogen uw bomen met hun wortels in de grond onopgemerkt alleen omringt door sterrenpracht Rivieren en de grote zee verlost, alleen gelaten ochtendlicht en ondergaande zon Aardse schoonheid spiegel…

eerder heb gedaan: een ode schrijven aan mijn lieve moeder voor mij had zij toch immers altijd tijd of ik een lieverd was ofwel een loeder als kleutertje of in de puberteit zij leerde mij hetgeen ik echt moest weten ze zorgde en ze raakte mij niet kwijt als ik de weg naar huis eens was vergeten is zij altijd naar mij op zoek gegaan lief moedertje…

Maar het leven Komt zoals het komt Het is nog maar voor even Zie je verdriet Kijk naar binnen Je innerlijk verandert niet Dus lief moedertje van mij Lach eens lief En kijk wat blij!…

zou ie het nog weten, die belangrijke man hoe wij vroeger knikkerden om de pot busje-schrap deden en hard wegrenden om niet gevonden te worden steppend met luchtbanden om de hoek sjeesden moedertje en vadertje speelden met een rol Mariakaakjes bij slecht weer de tafel naar het raam geschoven Dinky Toys en blokkendoos de wereld zou ie zichzelf…

En speelde met de slagerszonen in de bosjes vader en moedertje, waar ik niks van begreep. Ik broedde liever op een duivenei uit de boom tot ik er ‘snachts op ging liggen en het brak. Wij leerden in de praktijk dat je niet sterft van andermans spuug, en een bevrucht ei soms bezweek.…