Alle inzendingen over moeilijkheden

het is moeilijk om jouw te vergeten. mijn beste vriendinnen zeggen het moet maar, je ziet hem toch nooit meer..! maar ik geloof er in, ik geloof er in dat ik jouw nog een keertje mag spreken, jou veel dingen mag duidelijk maken, om te zeggen: hoe veel ik om je geef.…

ik heb alle rollen uit de stal al gespeeld in de kerst van mijn dromen wist mij een herder met kudde en schapen spraken samen in blaten hadden de ster snel in de gaten was jozef met ezel vol liefde en trouw zijn hoogzwangere vrouw verzorgend bij winterse kou in maria heb ik mij moeilijk kunnen verplaatsen haar onbevlekte ontvangen…

Is het gek wanneer ik zeg dat ik het moeilijk vind te verdragen en dat ik met mijn ogen dicht nog zoveel aan jou wil vragen maar nu pas in het ochtendlicht begint het me te dagen dat het verdriet dat in mij zit ik alleen moet dragen Als ik in de spiegel kijk dan kijk ik in je ogen Tenminste dat is wat mijn familie doet geloven…

Sta voor ze klaar, Ook al is het soms moeilijk. Ook al is het soms naar. Als je dit doet, dan kun je verwachten, Dat als jij het nodig hebt, Ze ook jou pijn komen verzachten. Ik heb ze gevonden, Zal ze nooit meer laten gaan, Heb ze aan mijn hart gebonden. Voor hen, een lach en ’n traan.…

O moeder der wateren, natuurlijk, ik blijf het proberen, maar het Grote Gedicht, dat handel en wandel op aarde geruime tijd lam zal leggen, is enigszins moeilijk te maken. ---------------------------------------- uit: 'Een toerist in Atlantis', 1980…

Je bent zoals je bent je praat normaal of met een accent Waarom moet je iemand pesten omdat ze niet behoren tot de besten en moeilijk kunnen leren dragen ze misschien vreemde kleren zijn ze in jouw ogen een beetje sloom ietsje anders dan gewoon waarom probeer je hen te kwetsen echt het is niet leuk dat pesten een mens heeft gevoel hopelijk…

De Nederlandse taal wat is het toch moeilijk allemaal is het nu met een d of met een t misschien wel met alle twee ik ben het echt verleerd het is de computer die het corrigeert soms onmzeil ik ook een woord dat klinkt misschien gestoord of ik vraag om raad omdat het er toch wel vreemd staat en als ik wel een taalfout heb begaan sorry,…

Een gedicht voor mij, een gedicht voor hem een gedicht voor de buurvrouw die ik erg goed ken, een gedicht voor de man die mijn aandacht verdient een gedicht voor dat kleintje wat nu eventjes grient, een gedicht voor de zon, omdat ie weer schijnt een gedicht voor mijn bed, omdat het me verwent een gedicht voor hen die het moeilijk…

Kan het niet plaatsen, hoe je nu bent het verleden, iets wat jou nu zo krenkt doet iets je pijn, kon men dat maar weten dingen die jij moeilijk kunt vergeten. Praten, dat zou men dan graag willen 't zou de angst misschien even stillen geen internet, praten zo dan op papier maar doe ik je hiermee wel een plezier?…

Wijsheid: de bereidheid om toe te staan Dat er dingen zijn gedaan Die met de kennis van vandaag Gisteren ongetwijfeld beter waren gegaan De lessen uit de keuzes van het verleden Bepalen de wandeling in het heden Laten ons morgen hopelijk tevreden Even achterom kijken en ons verrijken Door elke onderhandeling met onze moeilijkheden Wijsheid…

vast willen houden tegen beter weten in een parel drupt langs gezicht hals en valt in het kuiltje tussen haar borsten een hartentraan loslaten wat is het moeilijk te laten gaan wat je zo dierbaar is vuisten gebald in de schoot tanden bijten op lippen de wind fluistert troost maar even wil ze dat niet horen wat doet het pijn nu daar…

het is soms moeilijk dingen los te laten al weet je dat ze niet meer weerkeren nooit meer je blijft je immers vasthouden aan een laatste restje hoop nog even omkijken naar wat reeds tot het verleden hoort een laatste diepe ademtocht de afstand wordt al groot wat doet het ook terzake het is het eind van de wereld niet al werd de laatste…

Verdort die éne fiere roos in het bonte geheel om zich moeilijk staande te kunnen houden in een broos gekrakeel, wat een einde maakt aan z’n uitdagend bloeien, is het hele rozenperk gedoemd tot snoeien?…

liefdevol om ter bescherming van de tot wasdom komende knoppen streelt en koestert ze tegen de koude wind die opgestoken meteen zijn kleine kwetsbare slachtoffers vindt het is geen spel van leven en dood maar gaat om vertrouwen en geborgenheid in het gescheiden nuttigen van dagelijks brood nu openen zich twee werelden die nieuw en moeilijk…

De consequenties zwerven door mijn gedachten De gedachtes kunnen niet wegblijven Mijn hart zit op rust te wachten Deze bangheid is door geen mens te beschrijven De moeilijkheden roepen naar mijn leven Het verdriet is niet te dragen De vrijheid wordt mij niet gegeven De wanhoop komt alle dagen Mijn hart is door de ader…

In dat vertrouwen blijf ik geloven Ook in zware en moeilijke tijden Geloof ik dat Hij mij zal geleiden Want Zijn liefde gaat alles te boven.…

reeds zijn de gouden zomerdagen verpakt in grijze slierten mist de dagen worden moeilijk wakker nu de kinderen weer elke dag vertrekken alles weer terugvalt in het strakke uurpatroon en september de schooljeugd een uniform aantrekt om ze in't gareel te houden de kleuren van de zomer kruipen in de bomen voorbij de lange trage dagen…

Bij het plukken van de hazelnoten bleef jij vastgevroren staan schoof op handen, knieën en voeten zelfs toen, kon jij niet verder gaan Het was moeilijk te geloven, dat jij voelde dat ik nog steeds van je hield Daarom sprak ik het hardop uit in kapitalen hoe pervers het lot van jou en mij kon zijn Ik op twee benen en jij…

Je kunt je moeilijk verweren. Je ziet de vlinder, alweer een hand groter, je ziet hoe de bloemen de grond omwoelen, de worm als een slang. Dit is het gewicht dat barst uit de schaal. Daarin bestaan te hebben met de tijd als haardos, als god van een kortstondig heelal, dat, lieve vriend, is het leven.…

Na de werkelijk is het moeilijk dromen. Hoog te zweven met de staart tussen de benen is natuurlijk mijn probleem. Met de hand al op de knop mijzelf dan toch wakker gekust? Herbezinning! Oh lieve Sofia, ik een kabouter fileerder kom nog maar net uit de kast Er is geen enkele vorm die past. Vluchtige woorden al snel een rol behang…

De vijfde regel kunt u wel raden, de zesde regel is ook niet moeilijk, de zevende komt voor de achtste die het tweede kwatrijn volmaakt. Ik verveel me te pletter, schrijf ge- woon wat in me opkomt en voor ik het weet kom ik bij de laatste drie regels aan.…

zoveel mensen kom ik tegen enkelen raken soms mijn hand zomaar onverwachts delen ze warmte geven een glimlach op een moeilijke dag bewust of onbewust is er een woord of juist een ogenblik van stil begrijpen dat er soms een ongenode schaduw ligt zwarte kringen die het licht omringen zoveel mensen kom ik tegen onder een zonnedak…

In slaap vallen blijft een moeilijk, spannend en mysterieus moment, waarbij je een keuze moet maken om weg te zakken en je aan Klaas Vaak weet vast te pakken. Om naar feeën en fantasieën te gaan, nachtmerries ook te mogen en moeten...…

Ik weet dat de winterkou mijn keel beslopen heeft, dat aan mijn lied een rafeltje rouw kleeft, liep te vaak de innerlijke stem voorbij, dan werd het moeilijk ademhalen voor het wezen dat samen met mij leeft, in de rollende wind zonder einde, in wat vervoering brengen zou verzamel ik de ontroering, toch spreekt het zich niet uit, zo…

Mooi natuurlijk, daar word je als mens blij van in deze moeilijke tijden. De kleuren, heel vaak verschillend, maar in deze coronatijd lijkt het nog meer. Hoop mogen we houden op een positieve boodschap en wie weet komt dat misschien wel door al die prachtige kleuren die er nu zijn.…

Ieder jaar weer moeite met deze donkere dagen Kan zo veel duisternis moeilijk verdragen Die korte dagen, lange nachten We moeten op het lengen van de dagen nog even wachten Over 2 weken is het zo ver Ga ik niet meer werken, met in de lucht een ster Alhoewel ik vanochtend heb genoten De lucht was allerlei kleuren gespoten In januari…

op de uiterste punt waar twee zeeën samenkomen zocht ik een geschikte plek kwam tot rust en maakte een stapeltje het was moeilijk het vuur gaande te houden rook steeg op in noordelijke richting verwaaide beeld, geur, herinnering zeewaarts dansend daalde je op de schuimende golven teruglopend de etsende nietsontziende wind aan mijn handen…

Beiden houden zich staande, maar jeetje wat is het moeilijk, om zo'n mensje alleen te laten.…

Heel moeilijk soms om de fundamentele waarheid uit de ander te trekken. De vrije mening. De vrije garing van informatie van het woord. Ieder individu stelt zijn eigen grenzen. Wisselt uit hetgeen die zelf graag hoort.…

Moeder, - de liefste in ons leven staat altijd voor haar kinderen paraat met wijze woorden en goede raad wil zij ons kostbare gaven doorgeven onze fouten wil zij graag vergeven heeft begrip als het ons moeilijk gaat moeder, - de liefste in ons leven staat dag en nacht voor ons paraat dat zij nog jaren het geluk mag beleven van dankbaarheid…