Alle inzendingen over moes/volkstuin

Door de smak brak hij zijn rug, maar hij leefde nog, echter niet voor lang, want de Hoekse kerels sloegen hem tot moes en nu staat hij voor altijd fier en versteend in het saaie winkelcentrum, als een toeristische bezienswaardigheid naast zijn ondergang, die kerktoren.…

Daar lag een man op het strand, ze reden met zijn auto over hem heen, een schandknaap en drie Sicilianen hebben hem overmand, tot moes geslagen en verbrand. Ze hebben zijn schoonheid uitgewist, smeten hem als een merksteen met hoge hijskranen in de ocaan. Hoe durfden ze dat rijke leven dood te slaan?…

Daar ligt zijn volkstuin, waar -ie huist sinds jaar en dag. Hij teelt er spruitjes, Stiense bonen, soms tomaten en onderwijl leest hij de grijs bestofte platen waarop geschreven staat waarheen de trein zich spoedt. Meestal naar Utrecht of Den Helder, nooit naar Groet, maar wel ‘t noordoosten in, naar godverlaten gaten.…

Naast de volkstuinen gaan de spuitfonteinen aan en een late boer krabt wrevelig aan zijn dikke kont, terwijl er in een aangeharkt perceel een dame topless pluisjes vangt.…

viel van lange tijd op je tenen lopen en oneerlijke bejegeningen, ik streelde je stoere rug, wilde wel veel verder gaan, maar voelde dat als ongepast, immers, je was zo verdrietig en verdriet heeft niets met erotiek te maken, vooral voelde ik je leegte, dat je leeggelopen was als een oceaan van liefde, die wreedheid probeer ik nu tot moes…

die genezend Holland van binnen verheugt, de povere volkstuin in feeststand zet, de Mei nodigt voor een dansje... Voorbij de grimmigheid, het norse onderonse, die klamme treurigheid moeten we kwijt. We willen zwemmen in onze vrijheid, bloeien als nooit tevoren!…

Nou vertel ut maar Brood wat moes jij met een elektriese apothekers weegschaal achter op je fiets (terwijl ut vroor & kraakte plus sneeuw - terzijde) ter waarde van een gemiddeld maandloon...? Hak geruild met een verslaafde neger voor een paar suede punt schoene en een goed gesprek. Hier heb je over nagedacht Brood!…

Een akker, niet te groot, naar eis te laten bouwen, Een hof tot ons gerief te laten onderhouwen, Een tuin daarin het moes voor onze keuken wast, Is ja een zoet bedrijf, dat oude lieden past. ---------------------------------------------------- even: zelfs luiden: lieden keerstig: sappig…

conversaties pletten zich met grotere aandrang tot moes in een hoek van het plafond en er wordt minder en minder gezeten, ingepakt links en opgeruimd rechts.…

We planden alles als in een roes hamerden op het saillant geven en nemen, door een brug te doen slaan tot moes een zachte brij in elkaar versmolten te claimen.…

het lijkt op een kudde in een lift de zwerm in de kooi van de kanarie de school in de bokaal van de goudvis het eerste slachtoffer is een kreupele man zijn kruk kraakt even later kraken ook zijn botten als de menigte de man tot moes vertrappelt want niemand staat hier stil men kruipt mouwsleurend kraagklauwend over en door en langs elkaar…

oh koente ich nach eer versjwinten tsoem wenn die sprach zich aus lies finten ich werdes alfhabet verdrehen ihr spraagkebrek ein ohr an nehen es tsaalgebrooich werd ich verrijchen also es neeje dooits geht glijchen ab erst werd ich ein wet anstellen das man nach w ein olf moes spellen missgleight auch mehr in plats von tsee doch olf kommt…

" want wat dacht je van kut, kutje, , moes, moesje doos, doosje, muts, mutsje etc. tot het nieuwste woord poenie, poenietje:: “poenie kom je binnen spelen” en dan gisterenavond o.l.v.…

Vergankelijk rood moes valt van de vermoeide takken zonder lust tot leven uit hun zelf. Sterrenstond komt weldra op. Vergankelijk geel en rood en zwart geraapt gebladerte. Het heeft geen zin meer voor hen te leven aan vermoeide tak en stam. Herfst is lijden, vagevuur, en smart.…