Alle inzendingen over morgen

Morgen is er misschien weer dat diepe ravijn, maar we weten nu hoe wij er samen weer uit kunnen komen. Elke dag is weer een levensdag met een zachte glimlach naar een nieuwe morgen toe.…

Nu zijn de tijden rijp, dat zonne perelt op elk grasblaadje, en 't uitgespreid gelach mijn ogen doopt en mijn gedachten wijdt. Hoog staan de bomen in de jeugd der wereld als heiligen, en heel deze eeuw'ge dag is licht en wit, vol suiz'len wijd en zijd; ik hoor het sap in al de planten zwellen, en hoe, met stille wil, de schepping groeit…

Morgen... is heel dichtbij....…

Morgen Dromend loop ik rond hoe het morgen hier zal zijn, het laat me geen moment meer los. Je komt terecht in een nieuwe thuis, Gail, delightfull bear een leuke snoet, je lieve ogen die zoveel trouw beloven. Vrolijk, speels wandel je morgen ons leven binnen liefdevol zullen wij je omringen.…

Morgen ben ik terug En hij sloot de deur Maar het bleef stil Leven verloor kleur Morgen kom ik terug Ik beloof het je echt Starend achter glas In stil tranen gevecht Morgen ben ik terug Je hoeft niet te wenen Ik ruik in mijn kussen Je geur nu verdwenen Morgen kom ik terug Dan blijf ik voor altijd Verlangend hart naïef Realiteit…

Morgen ben ik vroeg weer uit de veren Morgen zing ik weer het hoogste lied Met speels gemak beklim ik hoge toppen Geen enkele beperking of limiet Ik wil me als een kampioen ontpoppen En profileer mij als de favoriet Morgen ben ik vroeg weer uit de veren Morgen zing ik weer het hoogste lied Ik grabbel enthousiast naar trainingskleren Een…

Hij kent haar bestaan morgen of na morgen wil hij op bezoek... morgen blijft verborgen.…

Morgen, als het lente wordt zal ik rondgaan in mijn bloemenslee en de wereld doen ontwaken vermomd als toverfee. Morgen, als het lente wordt zal ik vlinders naar de bloesems sturen zal ik lachen naar mijn autochtone overburen. Morgen, als het lente wordt creëer ik voor elke bonte specht een eigen nest waar hij z'n masker aflegt.…

Morgen Morgen ga ik weer opnieuw beginnen Morgen ben ik weer bij zinnen Morgen wil ik niet meer huilen Morgen niet meer achter mijn masker schuilen Morgen begin ik weer vol goede moed Morgen wil ik een lach op mijn snoet Morgen ga ik het weer proberen Morgen moet het tij weer keren Vandaag alleen nog even niet Vandaag heb ik nog teveel verdriet…

Tot morgen mijn liefje mijn hart is van jou Terug zal ik komen man van wie ik hou Tot morgen mijn liefje kus me teder zacht Voer me maar mee in je droom vannacht Tot morgen mijn liefje ik koester het moment Dat ik jou weer voel jij weer bij me bent Tot morgen mijn liefje de leegte lijkt zo lang Zonder jouw warmte waar ik zo naar…

Morgen, als het lente wordt, maar ach, wat doe ik vandaag nog in de sneeuw, morgen duurt nog steeds een eeuw en intussen wordt slechter nieuws over mensen uitgestort,morgen wordt dan even opgeschort.…

weer smelten en ik mijn tranen bewaar maar morgen zoals gisteren kan ik nog steeds niets vangen want waar diepte zo gevoelig is zullen enkel gedachten ontstaan…

De morgen dat ik je voor het laatst zag... De morgen dat mijn leven veranderde... De morgen die mij bij zal blijven tot in mijn graf... Ik blijf bij mijn besluit ... Het was de rotste dag uit mijn leven... Wat jij deed is niet te vergeten... Die dag ging je weg... Alles wat ik weet van jou is dat je niet dichtbij woont...…

De morgen kreunt de dag eruit Ik lig nog wat te suffen En langzaam strekt de dag zich uit Mijn longen gaan weer kuchen Dan stijgt het leven weer in mij Mijn hart gaat sneller kloppen Maar als ik dan de wekker hoor Is het weer naar de knoppen…

Morgen, als het lente wordt, maar wat doe ik vandaag nog in sneeuw, morgen lijkt nog steeds een eeuw, ondertussen wordt het gras steeds groener aan de overkant. Waarom zou ik ik wachten op de dag van morgen, wat ik vandaag kan doen?…

was er liefde twee lijven die leefden een tafel van één keer één een pas de deux het zachte luisteren naar zoekende handen In de avond stierf de liefde twee lijven verstijfd aan een tafel van delen wat rest in de schrijn van schijn een pas op de plaats het harde verweer in open handen…

Kus de avond zacht Tel de sterren in de nacht Tot het morgen is…

het werd ons allemaal teveel adieu, vaarwel, geen morgen…

woorden die geboren worden vallen bij het opstaan in het niets stralen die me wakker strelen warmen de ziel dat is tenminste iets vogels die voorbij vliegen al krijsend in 't ochtendblauw brengt de morgen mij naar later misschien ook wel naar jou…

Morgen zal het anders gaan. De dagen dat ik niet meer bij je ben. Ik me in mijn oorspronkelijke leven niet meer herken en niet weet of ik daar nog wel wil zijn. Ik weet niet aan welke kant de zon opkomt, aan welke kant hij de wereld weer verlaat. Ik weet niet of hij terugkomt, mij in eenzaamheid achterlaat.…

Morgen zet ik verse stappen verse stappen op het doek als voor het eerst een schrede in vers pak welk maagdelijk wit was bezorgd in de nacht waarin de klok een nieuw jaar inluidt bleef de uil stil kust de ochtend me wakker baant zon zich een weg door voorspelde nevel zodat ik niet verloren loop 4-3'67 ~ 4-3'11…

Morgen neem ik tijd om uren te verdromen om te dwalen in voetsporen waarvan de afdrukken zichtbaar zijn in het stille kloppen van mijn hart. Altijd maar het 'mens zijn' wezen, verder moeten gaan, maar morgen zo heel even ben ik van dat kleed ontdaan.…

Zo morgen tussen u en mij De zee lag met haar vloed onmeetlijk, Gij waart mij even onvergeetlijk Als nu, nabij... Geen tijd, geen afstand scheiden wat De Liefde zó te zaam gebracht heeft; Zij is het, die de ziel een kracht geeft Als zij nóoit had...…

Bang voor morgen, wat stilletjes vreet, vrees ik de dag, dat ik je naam nog ken maar je gezicht niet meer weet. Zo sleep ik mij voort, ga ik morgen tegemoet, maar nog niet vandaag, vandaag wil ik huilen, misschien vind ik morgen de moed.…

Inktdruppels vloeien uit op papier tierend, vloekend en verketteren maar laten ook met veel bravoure, pennen juichen en triomferen, of dat uur morgen komen zal?…

ik treur niet om verleden seizoenen als immer zijn zij vergankelijk ik blijf ze echter wel benoemen hoe tel ik anders mijn dagen op de meetlat van gedachten die vooruitzichten dragen en nog op onbekende gevoelens wachten zullen mijn herinneringen nog verder vervagen? “ the past will start again tomorrow” het heden zal zeker…

De landen liggen morgen-klaar, Mijn oog ziet nog geen zorgen daar, Geen troost hoef ik te borgen waar Die wast in 's harten hoven. De bergen blauwen in de vert, De stromen blinken in de vlakt, De bloesemboom is wit-gesterd, Het dorp is rood- en blauw-gedakt.…

Als je morgen doodgaat je glimlach lijkt verstomd je ogen zo verdomd onzichtbaar, je gelaat een dichtgeslagen boek waar ik jouw zinnen zoek in huid van perkament je blikken afgewend naar verder dan het hier waar ik niet reiken kan zo zal ik deel daarvan en immer jou nabij in wat jij schreef en zei je lach een ornament voor morgen…

we zijn het allebei maar willen het niet zijn blijven ver weg van de pijn want eenzaamheid is beter alleen dan echt te zijn…

Morgen kan ik zeggen wie jij was wie je bent en wie je zult zijn voor me morgen weet ik zeker dat ik jouw liefde zal missen maar ik weet ook dat ik me in mijn liefde voor jou niet zal vergissen.…