Alle inzendingen over morgen

Is morgen vandaag dan is vandaag gisteren zonder mijn zorgen…

Liefste wordt wakker met Dromende oogopslag Nog ziet zij niets van de stralende dag. Wat is ze mooi in haar ochtendversluiering. Ik wacht geduldig haar zilveren lach.…

morgen zal ik pauwenveren dragen de zon naar beneden halen een glitterjurk aantrekken en de stoute schoenen morgen zal ik voortgaan ook al draagt elke stap lood in zich lopen benen in beweging vast mokert de hamer op een beurse ziel heeft mijn gezwollen tong mijn mond verstomd morgen zal ik bloesems uit hun knoppen dwingen morgen…

Morgen, als het lente wordt, zal ik je rondrijden op mijn bloemenslee en jouw hofje mag ontwaken vermomd als toverfee. Morgen, als het lente wordt, zal ik vlinders naar de bloesems sturen en wuiven naar mijn autochtone overburen.…

Wanneer ik morgen je moet verlaten mijn zoon, word ik weer dat kind, die allerkleinste jongen die je in je armen neemt, vervreemdt me niet van de vurigste wens je om mij in jou te rijpen als ware een waarachtig mens.…

God, wie zal ik morgen zijn? Wie bent U voor mij?…

van hout en liefde, Ouders vliegen zich suf Tussen nest en buiten - En ik geniet van de lome Schaduwen op het pas gemaaide gras In lauwe ochtendzon, geur van wilde kruiden En het allerliefste fluitenkruid, Lammeren die veilig drinken bij hun moeder Die dromerig van het ochtendleven geniet, Merrie en veulens die het geluk Van deze morgen…

morgen zal alles beter zijn want morgen is nog niet vandaag en zeker geen gisteren nee zeker niet maar morgen zal de zon je wakker kussen en je omarmen in je bed opdat je je glimlachend uitrekt omdat je weet je weet dat de morgen is aangebroken de morgen vol verrassingen waarvan je het bestaan nog niet gewaar bent wetend dat het nabij…

Nog is het wachten op lente Houdt aarde haar grootste schatten -voor het menselijk oog- verborgen Bruin blad is van oude lentes kennen zucht,gekuch van 'n late vorst Misschien morgen, morgen mag ik.... lente verwachten?…

boek van mijn gedachten vol van mijn jaren leeg van mijn toekomst dichtgeschreven bladen van eenzaamheid ik wil in je schrijven op morgen en morgen elk volgend blad happy days are here again dagen die voorbijgaan als in mijn vroegste jeugd maar op morgen en morgen schrijft mijn pen niet…

Geef me hoop God op dit moment van pijn kan ik niets dragen of verdragen geef me hoop God om te geloven dat het morgen beter zal zijn meer wil ik niet vragen…

druilerige mist omsluiert grijs de bomen ontwaakt ruw de ochtend uit duistere dromen jagers der nacht vluchten naar holen onomwonden voor licht spiedende ogen hun hebben gevonden…

Morgen gaat bijzonder zijn een one of a kind superspeciaal. En het mooie is morgen kan ik delen met jullie allemaal, mits hij komen mag. Morgen komt nooit meer terug, het wordt een gisteren en vorige week, tot een uiteindelijk weet je nog, of nog treuriger een vergeten dag.…

Een schim in de tram van morgen. Zuigt het positieve uit het nu. Maar weet dat dit nooit voldoende is. Om het missen van gisteren te vergeten. Laat staan om het missen vorige week uit te wissen. Want vorige week duurt inmiddels al een paar jaar. En is zo dood als de verste herinnering aan... Morgen.…

Morgen is voor ons mensen verborgen De dag van vandaag is weer voorbij En God zorgde voor u en voor mij Ook morgen zal Hij voor ons zorgen.…

Alles beklijft En het lijkt Alsof de tekst Niets opheft Regen voor de droogte In je mond Stil verstomd Klaar voor de storm Mischien een worm Door materie heen Uniek als geen één Mens de tijd is allles wat ge hebt Niet alles is nep Morgen weer vooruit En fluit…

Morgen is voor ons mensen verborgen De dag van vandaag is weer voorbij En God zorgde voor u en voor mij Ook morgen zal Hij voor ons zorgen.…

ik stem morgen voor de vrede op degene aan wie ik die taak toevertrouw van bruggenbouwer die van verbinden weet die door verschillen heen kan kijken inzet op dat wat ons bindt oog en oor heeft voor alle lagen uit de samenleving positiviteit hoog op agenda heeft kleur geeft aan de politiek die respect heeft voor mens, dier en natuur…

Deze morgen (terwijl zij nog steeds slaapt) maak ik mijn eigen huis. Buiten wordt de komende zon geroepen door een dappere merel.…

op de rand van de slaap word ik overvallen ik ga ineens even dood onverwoestbaar blije spreeuwen wekken mijn roerloze oren tot leven op het vergeelde behang valt het winterlicht een deur gaat dicht…

“Tot morgen,” zegt hij elke keer, tot stervensmoede mensen… En: “Slaap nu maar,” zegt hij. “Tot morgen.”…

Voor Hennie Terwijl wij stukje Bij beetje afscheid Van je nemen, en je Geleidelijk aan in liefde Laten gaan, zie ik buiten De zon traag door de Wolken breken, en de takken Van de voorjaarsstruiken Eindelijk tot leven komen - En zie 'k ze kleur bekennen Voor het nieuwe leven…

Want zo, doe je dat volgens mij nou, Immers morgen kan het anders zijn?…

Morgen komt er weer voor mij een jaartje bij: wat zal het brengen, leed en vreugde zoals elk jaar dat bracht, en zoals de herfst met bonte kleuren vriendelijk oogt zal ook het nieuwe jaar wel zegen brengen en de dagen nu en dan een fleurig uitzicht bieden.…

Na een nacht van gietende regen, rukwinden en vuurpijlen wakker geworden met het licht dat ik door de rolluiken zag het is Nieuwjaar en sinds lang weer een heldere dag geen reden om nog langer te luieren en in bed te blijven vlug naar beneden en op het nieuwe met bubbels klinken morgen staat tegen mijn goesting in, een glaasje regenwater klaar…

morgen gaat het gewoon verder omdat het uitsloven je hart eens opbreekt vier maar de pijl richt op die ritmische bossen…

ik droomde dat ik wakker werd op deze nieuwe morgen en door mijn raam heel in de vert’ zag ik de zon verborgen verschijnen in het ochtendlicht over een witte aarde ze scheen op mijn ontwaakt gezicht dat kalm naar buiten staarde ik hoorde bomen sprekend stil mij vragen om te zwijgen want dit moment en deze dag zal ik maar één keer krijgen…

Misschien mag ik morgen nog wel leven Misschien sterf ik morgen onverwacht Misschien lach ik morgen ook nog even Misschien huil ik morgen heel de nacht Misschien ben ik morgen nog zo eenzaam Misschien voel ik me morgen niet alleen Misschien zal het morgen wat beter gaan Misschien ben ik er morgen wel overheen Misschien kan ik jou morgen…

Door de woorden van morgen bereiken tranen de nacht. Door een onjuiste strijd sterven mijn dromen zo zacht.…

De sterren glijden weg op de eerste dronken stralen van het speelse morgenlicht. De zon gaat waarheen ze wil, op zoek naar een kier vindt ze jouw slaperig gezicht. Loom liefkoost ze jouw gapende huid wanneer jouw ogen verward de aarde raken. Kwetterende vogels bezingen het ontwaken van de dag, geeuwend boven de bemoste…