Alle inzendingen over mysterieus OR vrouw

Hij slaat haar gade in de expositiezaal van achter een omlijsting. Wat zou hij graag haar denken observeren zoals ze daar gebiologeerd zijn schilderstukken bestudeert haar ene schouder lager dan de ander, het ene been een tikje buigend, dat tasje op haar zij. Vooral haar blik intrigeert onder dat rode hoedje, het mysterieuze…

Hij slaat haar gade in de expositiezaal van achter een omlijsting. Wat zou hij graag haar denken observeren zoals ze daar gebiologeerd zijn schilderstukken bestudeert haar ene schouder lager dan de ander, het ene been een tikje buigend, dat tasje op haar zij. Vooral haar blik intrigeert onder dat rode hoedje, het mysterieuze…

ik denk aan je ik laat je nooit meer los althans dat dacht ik toch o nee dat toch niet en dan gebeurt het weer ik verlang naar je wil je vasthouden van je houden tot aan de eeuwigheid laat jij het toe of neem je het weg het is raar mijn liefde voor jou ik hou van je en soms ook niet ik wil bij je zijn en toch ook niet wat is…

wat een sterrenhemel uitricht met de mooiste mysterieuze plekjes veroorzaakt hartverwarmende binnenpretjes maar die mooie mysterieuze plekjes hebben goed verscholen trekjes en die liegen zo vaak in het licht!…

waar de zwarte roos haar blaadjes krult ingetogen, niets verhult mysterieus in donkere kleuren mij bedwelmt door intense geuren verovert ze zacht dit hart gegeven straalt ze bij nacht kleurt mijn leven weerspiegelt in hoop de duisternis door liefde omgeven een roos voor het leven…

Mysterieus wanneer voetstappen klinken hol en leeg sporen die je achtervolgen als je alleen in het donker slechts verlicht door het flauwe schijnsel van de maan geschrokken omkijkt maar van tevoren weet dat er niets is en toch dat onbehaaglijke gevoel langs je rug kruipt lopend door donkere, verlaten straten…

Vanavond kwam hij niet meer vurige hemel krijsende zeemeeuwen bloedende wonden aan velerlei gevoelens ten prooi voorwaarts gestuwd altijd en overal weer het zelfde mysterieus zijn de gekleurde vogels gouden hemel verre horizonten en jouw blik die boekdelen sprak…

de nacht vlucht weg voor het oog van de dag een dikke mist pakt het dorp mysterieus in de verstrooiing gaat op en neer die je dus niet kan pakken voor je gezichtsveld (je weet niet hoe) morgen is er weer een dag om naar te kijken misschien zie je dan wel prachtige weidse vergezichten onder blauwe luchten…

Niemand die haar kan doorgronden Mysterieus in heel haar zijn likt zij haar eigen wonden Vecht zij alleen tegen de pijn Zij brengt iedereen in verwarring niet om de dingen die zij zegt Maar om de weg die zij ging En de kracht waarmee zij vecht Zij kan iedereen doen geloven dat zwakte niet bestaat zij komt alles weer te boven het is de…

ik heb een spiegel in mijn tuin zonder weerbeeld stap niet door de lijst het scheidende membraam beweegt heen en weer op mij toe van mij af raak niet aan eens vloog er een vlinder op die nooit weerzien werd regen dringt drinkend wordt weer afgescheiden ik vang het hopend op een glimp vanachter moet mysterie niet mysterieus…

Je spreekt me aan met je mooie bruine ogen Die pijnlijke bittere woorden Wat ik voor je voel is nooit gelogen Altijd blijf ik zoeken naar antwoorden Net als regen onvoorspelbaar Mysterieus Voor een roos is dit onmisbaar Je maakt me nerveus Jij bent de regen en ik sterf van de dorst laat me niet lijden Door me te misleiden…

Want het is mysterieus en magisch. Magisch wanneer wij smelten, als twee vlokken in een sneeuwstorm midden december. Het begint als een vaag iets en verandert langzaam in samengestelde vorm. …en het mysterie.…

Als ik naar je kijk zie ik wolken in je ogen staan De sterren dwarrelend om je heen met de wind van de zee in je haar Je lichaam stralend , warm als de zon Je gezicht mysterieus en glimlachend als de zilv'ren maan.…

In het bergrijk, waar de seizoenen overheersen en de horizon minuut na minuut zo majestueus verkleurt daar vervagen grenzen van tijd van ruimte Daar leidt het licht een gebroken bestaan Daar ontkiemen vergezichten mysterieus in nevelen verhuld een adellijke gloed van zon en van maan In dit biotoop van onvergankelijkheid is de mens…

je bent zo mysterieus, zo magisch en zo stil. je bent zo mooi, zo lief, je bent wat ik wil. je laat me lachen, zo spontaan. je laat me huilen, met een traan. je bent zo speciaal, zoveel beter dan al de rest. je bent zo speciaal, gewoon allerbest. je bent zo speciaal, maakt me elke dag weer blij. want de allerbeste, dat ben jij.…

Je schrijft zonder de passie te herhalen van de heldere stem uit de spelonken van het duister je spiegelt jouw verlangen aan bescheiden vriendschappen de eenzaamheid compleet je fotografeert mysterieus oude bomen in nevellichten vaak vertwijfeld serieus je projecteert jouw behoeften in probeersels en gedichten tekent met een loodgrijs…

Meester Vreeze sluipt naar binnen, hijst het doek en gaat beginnen. Hij speelt met schimmen op een scherm. Een stripverhaal in duizend delen, schaduwen die mij bespelen, tot ik het niet meer kan velen en onzinnig beef en gil. Hij kruipt onder al mijn leden en grijnst meer dan tevreden. Het doek daalt weer naar beneden. Tot de een…

Eenvoudig als een handkus mysterieus als een gebaar een brand van jaren tot peuk geworden sjekkie is ongezond daarmee gekweld alsof gezondheid terminaal nog telt een troosttrek in de schemering is hem ontraden met laatste krachten zuigen aan het leven dat ‘ongezond‘ is waar maar mag hij voor hij sterven gaat als klein gebaar…

de jacarandaboom oogverblindend mooi in zomertooi zie ik het blauw van de geurende bloemen dan kan ik alleen de jacarandaboom benoemen ik zie de intense kleuren bijna onnatuurlijk zo het lijkt figuurlijk zo het blijkt abstract als nep, een onecht geheel prachtige bloemen en het zijn er veel apocalyptisch bijna onwerkelijk en mysterieus…

zwaan zwaan zo mysterieus laat je niet verleiden die onheilspellende onderaardse rivier af te gaan waar leidt hij heen geesten zullen je bestoken je zult mogelijk worden gebroken zwaan lieve zwaan van Tuonela beperk je enkel tot het zijn van het gezicht de naam die Jean Sibelius heeft gegeven aan z’n symfonisch gedicht…

Mysterieus licht in de nacht, een cryptisch gedicht met magische kracht. Meesteres over eb en vloed, verraderlijk veranderlijk van vorm als de kleur van het gemoed voor de stilte na de storm. Ze zal een wijze gids blijken àls we in het duister durven kijken.…

De glinster in je ogen laat sterrenstof twinkelen Mysterieus, zwevend en bewogen strijkt het vanuit de hemel op mij neer De twinkel in je ogen bekleedt met glinsterstof Mijn naakte waarheid raakt doel, keer op keer Heeft mij met warmte omgeven Ik sla het zachtjes om mij heen, zak even in gedachten weg en geniet nog heel even…

ik eigen blauw als basis voor helderheid en kou het donkere geeft diepte in mysterieus verdwijnen door het lichte sprankelt zon zijn magisch schijnen op pril groen en later schaduwrijk koel zomerloof dat herfst belooft in vrucht en kleur een volle rijke oogst groen en blauw daartussen parelt leven als schitterend gegeven…

je hebt geen stem het zwijgen zoekt woorden in duister taal is de sleutel van betekenis keiharde waarheid je weet en voelt aanwezigheid ware aard iets mysterieus vanuit de dieptes naakt met blote adem in ronde stilte verstand op nul helemaal jezelf groots in kleinheid ongetemd hart stille gedachten kunnen niet praten…

hoor je het fluisteren, het suizen rond de winddansende bomen weet je hoe heerlijk je daar kunt mijmeren, stiekempjes dromen kan luisteren hoe de vogel er klanken van liefde zingt wanneer de ochtendnevel mysterieus de nog grillige takken omringt zie je hoe de zon een verlokkelijke knipoog illustreert in een bonte lucht het…

Mijn handen om haar ranke hals Haar heupen licht aanrakend Lach ik, flirt ik, dans mijn wals Volle lippen, zaligmakend Een spoor, waar ik haar juist kuste Haar lieve buik, oh, warme dijen Ik mag mijn hand daar even laten rusten Terwijl zachte lijven zich nader vlijen Ons ritme, de zwoelte, doet tijd vervagen Mijn genot is hoorbaar, zo is…

ik hou van jou met warmte en trouw zomerse hitte en winterse kou zalig beminnen tussen langs zingen over en door drijvende zinnen nu jij…

Maar wát was ik graag: de vrouw onder zijn vrouwen... van wie hij het meest zou houden...…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

middernacht kijken naar buiten genieten van het mooie licht van de volle maan flarden wolken in allerlei vormen schieten voorbij kom weer tevoorschijn volle maan donkere contouren doemen op tuinen zwak verlicht door het licht van de volle maan middernacht de natuur in rust en overal mysterieus licht van de volle maan…