Alle inzendingen over mystiek lichaam

het vlees voelt in haar geheime mystieke bewegingen ademstoot, na ademstoot innig en intiem in omhelzing.…

Lichaam dat krom voorover Gebogen loopt, stramheid van Pezen en spieren door medicijnen Muurvast aan elkaar gebonden, Geest die nog wel in de Woning van het lome lijf Verblijft maar zich in staat Van ontbinding bevindt En tevergeefs probeert Mee te komen in het tempo Van de tijd…

wat kan ik nu nog vragen van dit broze lichaam dat me te vaak verlaat en dat lief en langzaam tot op de laatste draad wel lijkt afgedragen?…

Drie mensen in mijn leven hebben mijn lichaam als goed ervaren: Mijn man die het genot ervan beleefde en mijn kindjes tot ik ze mocht baren. De eerste is reeds heen gegaan en de laatsten worden groot. Wie geeft mij nog reden voor bestaan hetgeen mij zekerheid bood. Ik plaats mijn lichaam voor de spiegel. Een wazig beeld verschijnt.…

mijn lichaam het is opeens zo stil alsof ik niks meer wil eenzaamheid weg? niet alleen meer is het pech? niet rustig teruggetrokken in een donker hoekje maar ook niet vrolijk of blij geen liefde en geen pijn?…

De kou trekt door haar lichaam Een nieuw slachtoffer gevonden Zij staart wat door het raam Haar lichaam vol met wonden De warmte is verdwenen En leeg is nu de stilte Haar witte, lange benen Zijn nu gehuld in kilte De kou trekt door haar lichaam Verdrijft nu elke kracht En starend door dat raam Had zij dat al verwacht Daar eenzaam en…

De zon verbleekt bij 't ochtendgloren en breekt de stilte in haar schoot - de kreet van 't kind dat is geboren De maan verwarmt het iele lijf.…

lichaam je onzichtbaar opwinderig lichaam je zonder schaamte aankomende lichaam je lawaaiig klaarkomende lichaam je zich naar mij omdraaiende lichaam je zich ook wel afwendende lichaam je mij nooit onwennige lichaam je mij nooit onbekende lichaam je mij nooit onbeminde lichaam je altijd aanwezige lichaam. ---------------------------…

Een mens is maar een mens en ieder heeft zo zijn grens probeer ook eens nee te zeggen ook al is het moeilijk om uit te leggen; zeggen ze dan 'doe niet zo flauw' luister naar je lichaam en blijf dat trouw.…

Voor anderen vanzelfsprekend Niet meer dan normaal Voor jou slechts een hoop aan het Einde van dit verhaal In de bloei van je leven Klinkt als een cliché Zoveel kansen zoveel ideeën Alleen je lichaam werkt niet mee Beperkt in je doen en laten Toch geef jij niet toe Het zoeken naar een balans Naar het wanneer en hoe Niet zielig…

Ons lichaam een tijdelijk voertuig voor onze ziel (?)…

Waar het lichaam heeft gelegen is het gras geplet takken zijn geknakt de plek wordt vergeten het gras zal herstellen de tragiek blijft…

Hier is mijn lichaam, neem het maar mee. Probeer me, vertrouw me mol me, herbouw me. Hier is mijn lichaam, neem het maar mee. Proef me, ruik me. Voel me, gebruik me. Hier is mijn lichaam, neem het maar mee. Open me, ontleed me. Laat me, vergeet me.…

lichaam wees lief voor mij wees bedding voor dit vreemd getwijnde leven wuif naar mij met armen vol schaterende bloemen zodat ik je zonder schroom een bondgenoot kan noemen bolster mijn stoutste dromen in vliezen van handgeschept papier zodat ze spelevaren tot in de bomen als ik de zonnewende vier en haal eindelijk eens de ploeg door…

Een lichaam geeft de woorden in stilte aan. Ogen laten zien wat er in je om gaat. Armen gaan open voor een omhelzing. Handen klaar om kracht te schenken. Hart vol liefde laat lichaamstaal spreken.…

Soms doe je niet wat ik wil en maak je mij van binnen even stil. Je laat me de diepte van het leven voelen. Niet makkelijk wat ze met verwaarloosde tuberculose bedoelen. Zal het ooit nog zo zijn? Alleen lachende dagen zonder pijn. Niet te bevatten maar toch blijven hopen bijna 8 jaar lang met opgeheven hoofd door gelopen. Bidden voor de wonderen…

lichaam waarom blijf je weigeren in mijn hoofd blijft het steigeren je doet mij geen plezier ik ben kwaad en vloek en ik tier pijn ging je maar weg luister toch naar wat ik zeg ik speel toneel met mijn lach maar ik heb nu een enorme terugslag heeft iemand een goede tip het duurt te lang deze pijnlijke dip…

Lichaam wat maak je mij kwaad Waarom ben je nu niet mijn maat Laat je mij stikken Dat hoef ik niet te pikken Stukje bij beetje Dat weet je Maar het ging zo goed Daar gaan we weer Een stapje terug dat moet Nee, ik wil niet klagen Maar je hebt zo van die dagen Accepteren Zal ik dat ooit leren!…

Denksels dwalen oeverloos Door het brein, bezetten Eiwitkabels die kronk´lend Door mijn schedel gaan - Gedachten gaan vruchteloos te keer, Zonder ooit de uitgang te vinden Waarnaar zij zo driftig op zoek zijn, Waarbij zij het lichaam vergeten; Eerst maar eens het vel voelen Waarmee mijn geest moet samenvallen Voor ik verder opga…

Als een boom zal dit lichaam blijven staan wachtend onomwonden tussen het spel van licht en schaduw tot haar vingertoppen sterven en zuchtend ophouden te bestaan de dans verloren...!…

Wat is nog te vertrouwen? Wat je ziet: foto's gefotoshopt bijv. een olifant met naast zich een leeuwtje die hij beschermt en jij die het gelooft wat je leest: berichten uit de krant op de tv? gedichten zomaar verdwenen waar is nog een plek die veilig, niet lek die altijd goed en eerlijk Zelfs 't Universum lijkt het leuk een mop met ons…

In de wind sporen van afwezigheid, vlagen van verbijstering en een huiver. Onkenbaar wordt bewogen wat bestaat en verwaaid steekt achter een strohalm en verrekt.…

Langzaam kom je zijn leven binnen zonder te vragen of hij dat wil 'Waar liggen de sleutels nou?' Soms ben je weg denkt hij dat je niet terug komt dat het een vergissing was 'Hoe kan ik dát nu vergeten zijn?' Opeens ben je er weer dwingend aanwezig 'Wat was die náám ook al weer?' Je bent ongemerkt binnen in hem geslopen neemt…

tegen in mijn droombestaan maar wel een motto dat tot leven werd gezongen 'Eenzaam en wanhopig' in de hartslag van een droom life is but a dream mystiek geweven…

om de ziel te laten glanzen een breekbare toekomst in de geest Een mystieke witte vlinder sierlijk dansend in de zonnestralen laat het leven even spiegelen.…

in nevel gehuld en door mystiek omgeven deze vulkanen welke geheimen bergen zij in hun kraters en die hete as? laat het maar rusten beter dan natuurgeweld in stromend lava…

Onzichtbaar tussen momenten groot en klein op de grens van reiken mystiek te zijn.…

Zonlicht laat mij ontwaken in haar stralen zo mystiek. Op de achtergrond zingen vogels luidkeels hun favoriete muziek. Badend in het zonlicht trekt je mooie lichaam me aan als een magneet. Ik kijk naar de vrouw van mijn dromen, zo perfect, zo compleet. Heel zachtjes beroer ik je ontspannen lichaam, zo zacht als fluweel.…

donkergroene doodstille naaldwouden eindeloos onder de laagstaande zon het ruisen van de ijskoude wind in de toppen van statige reuzen doet je mystieke huivering voelen in deze grenzeloze aardse ruigte…

Harmoniek en Tzolkin uitdaging en verborgen kracht verwerking van wat het hart beroert met mystiek als centrum van leegte schrijft haar fluister nieuwe stukjes geschiedenis voegt toe in weerspiegeling…