Alle inzendingen over naaste

Een lichtpartikel die over en onder me golft ben je ooit geweest Steeds vorsend naar de perfecte superpositie bevinden we ons op twee plaatsen tegelijk in een wolk van onwaarschijnlijkheid waarin onze impulsen uiteenrafelen en naast elkaar tunnelen zonder ontsnappingsroutes uit dat mooie kaartenhuisje van ons Onze liefde is…

Peinzend over de donkere kant van de maan zag ik vrij plots het mogelijke alternatief pakte verf en kwast en een hoge ladder en begon mijn eigen hemel te scheppen witte wolken naast diepblauw de duistere kant bleek slechts een schaduw van mezelf…

een fictief blaffertje veel mensen hebben een onzichtbare hond zei de vrouw in de lift die zag dat ik naar de riem keek zit de hond in de zak die je in je hand draagt vroeg ik haar nee hoor giechelde ze mijn hondje doggy staat braaf naast ons te wachten tot we beneden zijn…

de dood is geen man de dood is een vrouw zij geeft en neemt het leven op afspraak of heel onverwacht dag of nacht het is haar om het even het zal mij varen terug te keren in haar armen naar de warmte van haar schoot na de zwerftocht al die jaren mijn handje in haar hand te leggen en te stappen naast mijn lieve moederdood…

die Romeinen hebben ondoordacht onze letters vastgebonden op een extra extra large alfa-bed ze liggen onderkoeld vervreemd en wezens-eenzaam naast elkaar H I  J is de enige met samenhang maar dan nog is hij alleen want Z ligt veel te ver hij droomt van haar voortdurend…

het feesten in april ging snel voorbij naast eierfeest de tiende koningsdag men deed z’n best en toverde een lach en hup weer klaar voor wat er komt in mei de vogels leggen hun verplichte ei ‘tis voorjaar dan is iederéén pas blij…

Soms in de nacht als je naast me ligt, als je naast me ligt met je meidengezicht, dan heb ik je weer zo lief. En ik denk met trots aan ons kleine gezin, en ik denk: er zit wel samenhang in, het biedt wel perspectief.…

Een brute kermis van verwarrende emoties draaiend als een donkere gedachtemolen in het beschadigde hoofd van het misbruikte kind is de kleine speelhut nu een zwarte holle leegte scherpe geur van verschroeide geweerlopen ontlasting, urine, door angst losgelaten in duister ontsnappen, de duivel naast de dood draait het kind nu de kast weer…

Het zijn van die schaarse dingen Als er een glas bier over je autostoel gelazerd wordt dat je dan geld voor een nieuwe auto op je rekening krijgt gestort Of iemand naast je in bed, die doet waar jij niet van durfde te dromen En je de tijd geeft als ze klaar is om zelf ook te komen Het zijn van die schaarse dingen Je vrouw kan eieren koken…

mij hebben gezeten, hun sporen trekkend over ontwapenend papier, bij de kleinste schaduw staan ze stil, het was onze wil om hen te dragen in de hoogste stand naast de schijn van rede en met de tijdwind mee die zachtjes verder rijdt naar een bestemming zonder zekerheden, zonder aarzeling leg ik me erbij neer.…

bart zij vonden elkaar ergens in het westen troffen zij de liefde in elkaar zij - van capelle hij - uit zwijndrecht leren van elkaar hoe tot elkaar nabij geliefden kunnen zijn elke dag is een belofte van ‘nooit laten gaan’ elke dag is een ontdekking van niet geweten gevoelens bart en jitske jitske en bart hoe meer verbonden naast…

mij zitten, om precies te zijn jij was het die naast mij kwam onder de appelboom, zeldzaam zacht en dichtbij voor onze leeftijd. ------------------------------- uit: 'Onder het vee' (1966)…

Het hele aardrijk naast hemel en hel zegt men werken vaker dan eens lijkt het wel op een onzichtbaar bevel. Leven kent zegt men haar duisternissen ook het kleine en grote menselijke vergissen. Leven kent voorspoed , liefde naast geweld dat is een feit zegt en stelt men welgesteld.…

met in zijn kamer haar laatste zelfportret dat hij steeds naast zich zet... ...met in zijn ogen de tranen die hij spaarde omdat hij ze bewaarde…

Wat zijn de juiste woorden wie reikt ze mij zo aan wat zeg je tegen iemand die een geliefde af moest staan Wat zijn de juiste woorden jou zo te zien doet mij zo`n pijn dan moet het toch voor jou bijna niet te dragen zijn Ik zeg maar beter niets en zit hier nu naast jou want luisteren is volgens mij de enige échte vorm van rouw…

Hoe kun je iemand vergeten waar je zielsveel van houdt mijn tranen smaken zo bitter mijn tranen smaken zo zout In je ogen kon ik het zien jouw hart lag niet bij mij ondanks dat je naast me zat was je weg en niet dichtbij Dat ik je zo zou verliezen had ik me niet gerealiseerd boosheid en een diep verdriet hebben mijn hart écht bezeerd…

In de mist is trage een os met een ossewagen stappend naast de mist nooit mist zijn maat de os van de ossewagen Uit de mist in de mist met de hortende wagen dut de wagenvoerder zich niet vast in een spoorloze slaap Achter aan de wagen drijft lantaarnlicht een geringe wig van klaarte in de donkerdiepstraat…

Ze rijdt pronkend door de straat in een grote dure slee maar het contrast in groot als ze náást haar wagen staat. Ze loopt met een air in een truitje van Zeeman een broek van de markt en een versleten colbert.…

Herinner je 't Vondelpark en hoe de dagen kouder werden daar, hoe vanuit de kamer naast het Leger het station ging drijven op de Amstel die wij blauw dachten. Denk aan het vignet in Fodor toen je zei: Een zoon.…

Je staat naast me, je maakt geluid De roos opent… Ik ruik nog één keer je geur, voor ik mijn ogen sluit. Ik zie je voor me, je was als de wortels in een kluit. Je hield alles bij elkaar, nu moeten we zonder jou vooruit. We houden van je, De roos sluit……

ik kijk met mijn neus en zie geen steek die lichtblauwe vlek is de vrouw die voor me zorgt ik denk dat ik naast blijf maar soms ben ik haar kwijt - afgeleid door een spoor, een krul van geur eens liep ik zo rakelings langs een konijn dat ik niet zag - pas meters later bereikte me die streep en maakte ik rechtsomkeer…

Zwitserse maskerades molewieken naast de gemsen de fleurige flora door De speelsheid 'n bloem ontsproten op bergen van onbrekende wijsheid dartelt in het oogverblindende panorama O bejubelde edelweiss voor eeuwig slechts symbool je gewend succes is maar als 'n resistente bacterie zonder slachtoffer…

de ruit spiegelde licht half doorzichtig zag hij zich getekend als volleerd figurant transparant naast een langbenige schone met wenkende ogen slechts gescheiden door een breuk ze verbeeldde meer dan het tijdelijk verdrijven van zijn alleenzaamheid maar hij was al gehard door opgeloste fata morgana’s en knipoogde alleen…

Kinderen mogen van hem spelen op de begraafplaats naast zijn huis of mogen daar stil zijn en bloemen neerleggen op de graven en mogen de volgende dag op school zeggen: 'Luister, gisteren legde ik bloemen neer op het graf van je oma.' Huis bij de rivier. Vissen in de rivier. --------------------------- uit: 'Alvast', 1998.…

Droefenis naast zich op de peluw vindt.…

Massaal komt schrijvend Duitsland in ‘t geweer tegen rigide regeltjes, want, zegt men, “das ist nur blöder Quatsch”, en daarna legt men de Duitse spellingsregels naast zich neer. Ach, nieuw is zulk gedrag in geen geval, ik deed dat in m’n HBS-tijd al.…

Zwevend in de lucht heen en weer en terug land ik naast je neer keer op keer ik wil niets meer dan zwevend in de lucht.…

Soms zit ze naast hem zo ineens vanuit het niets fluisterend in zijn oor streelt ze lieflijk zijn wang als warme wind dit verre elfenkind en hij voelt haar zilveren huid zo tastbaar dichtbij als slaap niet meer komen wil zijn tengere lijf rilt de koude voorbij verlangt naar betoverende dromen…

De duif naast het kantelraam op zolder maakt geluiden als van een krolse kat En aangezien ik de wereld ook vandaag wel weer niet zal begrijpen Zal ik van de kat gekoer verwachten Zelfs de vraagtekens in mijn hoofd klinken niet thuis te brengen vreemd Over de antwoorden maar helemaal te zwijgen…

je woorden aaien langs mijn wangen strelen zich een weg naar beneden en nestelen zich naast mijn lippen die ik stijf dichtgeknepen houd ik wil niet proeven met welke saus je déze keer je gerecht hebt bereid onsmakelijkheid voert de boventoon door het allesoverheersende ingrediënt dat volmondig naar hebzucht smaakt…