Barst
de ruit spiegelde licht
half doorzichtig
zag hij zich getekend
als volleerd figurant
transparant naast
een langbenige schone
met wenkende ogen
slechts gescheiden
door een breuk
ze verbeeldde meer
dan het tijdelijk verdrijven
van zijn alleenzaamheid
maar hij
was al gehard
door opgeloste
fata morgana’s
en knipoogde
alleen
naar de barst
Geplaatst in de categorie: individu