Alle inzendingen over nacht

Slapeloze nachten, omdat je me verliet Alleen naar dat grote bed gaan trekt me nu dus niet Die ander lonkte naar je, en jij, je was verkocht Je zei ik ga nu terwijl ik de schuld bij mezelf zocht lag jij bij haar Slapeloze nachten, omdat je domweg ging Ze is wat jaren jonger, noemen het een lekker ding Oké ik word wat grijzer, wat rimpels…

het licht van het portaal brandt waakzaam onder de smalle rand bewaakt dat het ogenblik onbepaald aan eeuwig is onderschikt. wie de voordeur ingaat op een laat uur verbreekt de kalme betovering maar voor een korte duur. het huis biedt vast weerstand half dommelend half verlamd. binnen is de innerlijke kou zacht gedempt in de ruim geschikte…

het zwerk vertoont lichtjes de breekbaarheid sterren stralen sterren falen, schieten soms te kort een ster duikt de kroeg in omdat het hem teveel wordt en daar neem ik er 1 op u, proost…

De vloed nacht aantrekkingskracht het water verwacht dat zij om hoog getrokken wordt Door niets of niemand gestoord de maan heeft alles gehoord Trekt het water omhoog op naar die eeuwige regenboog de kracht van de maan mars brengt evenwicht de contouren van jouw gezicht Jupiter redt lekker draaien samen gek Het is het draaien…

Tot ik dat weet Blijf ik dromen Iedere nacht In diepe angst Want ik weet Dat je wacht Mijn onderbewustzijn…

verschenen dook de maan hoewel geen wolken de lijsterbes onaangeroerd boog takken strak geen levend wezen dat de stilte brak geen leger hart dan dat die nacht was zij de wolf…

de nacht De nacht is een stille pracht. waar je niet zo veel verwacht. Een duistere wereld Waar zomaar iemand word doodgeknuppeld Het is een tijd om te slapen En om over je geliefden te waken. Waarvan je misschien nooit meer van geniet. Of die je zelfs nooit meer ziet. Een tijd om te gaan. En morgen weer op te staan.…

Een auto passeert en als een licht in de nacht kijk jij me aan met een mond die lacht. Maar je ogen zien niet, je hebt geen tijd. je bent aan het zoeken, je bent iets kwijt. Ik kijk je na onopgemerkt ……… en zacht huil en glimlach ik in de nacht.…

Deze nacht ben ik opgestaan om naar nieuwe woorden op zoek te gaan maar ik kom niet verder dan wat onhandig stamelen de stilte weegt te zwaar verdriet komt door mijn letters beven mijn hand wuift onbeheerst naar de eeuwenoude maan dan denk ik aan jou mijn lief en hoe je met warmte over mij waakt dus ben ik maar weer naar bed gegaan…

het is midden in de nacht en vertel wat ik hoor zo lijkt de stilte zacht ervaar enkel gebrom van de toren links voor het klinkt als de snelweg A50 overdag het dient misschien zo te zijn de wereld draait immers door toch is het zo dat ik even niets moet het is zweven tussen aarde en de slaap waarop men wacht ik ben alleen het voelt…

de maan glinstert in een bleke schelp de sterren zwemmen als lichtjes in deze donkere nacht een nacht van wijn en fylosofische dromen om tegen de morgen koud wakker te schrikken met het krijsen van de meeuwen verveeld met de gedachten van de voorbije nacht de pijn opnieuw netjes in je binnenste verpakt…

doe je schoenen maar uit ik ga met je door het ijs maar kom eerst bij me zitten zo dicht, dat er geen streep twijfel meer is over ons bestaan of loze woorden hou me alleen maar vast dan zal ik je bijschijnen tot aan de bodem van de nacht waar wij zeker weten dat het weer morgen mag worden…

De nacht verzacht mijn gedachten Het moment van eindelijk rust Als alle mensen slapen En de maan de sterren kust Dit is mijn tijd voor ruimte Voor ontspanning en voor vree Want als de zon weer opkomt Moet ik een dag weer mee Weer mee in alle drukte Waar een mens zo moe van wordt Ik laat de gordijnen nog even dicht Mijn nacht…

Kijk, voel ontroering als de natuur rust in de nacht.…

De maan zover boven ons verheven hij geeft ons licht in de nacht. Schaduwen komen tot leven de sterren dansen er in het rond. Geflankeerd door drijvende wolken zijn het net voorbij trekkende figuren Dit nachtelijk schouwspel doet de donkere nacht laten leven.…

De schemering draagt de zwaarte van de nacht met zich mee stemmen roepen, vergeten namen uit het hart van oude bomen en ik val als een ster in de spiegel van de zee naar de bodem van een diep en donker dromen...…

aan jou geven en me overgeven Aan mijn verlangens, mijn lichaam hunkert En dan roept de zee mij terug Drijvend op de golven, sidderend van het genot dat jij me gaf Ik mocht je even aanschouwen Het wordt een wonder, deze nacht…

hoe de nacht stil verdwijnt in de lucht helblauw onder hier is het rustig gebleven nog steeds in leven vol op zoek naar de geesten waar wij ons zo aan vast houden geen vloek kan dat nog breken geen hek of binnen- zee houdt ons nog tegen het is nu rustig hier waar alles begon en opnieuw begint in chaos…

Stilte hangend blad geritsel in het duister natuur rust in nacht.…

Stilte, tot de nacht zijn taak overdraagt aan de nieuwe dag.…

2011 thema: nacht http://www.switilobi.nl/fotogedichten/fotogedicht.php?…

Lastige dingen zijn in de nacht, altijd zwaarder, moeilijke dingen zijn in de nacht onverdraaglijk. Ondraaglijke dingen zijn in de nacht, zo zwart, als de nacht zelf. Maar altijd wordt het morgen.…

De nacht duurt lang, geen vogel klinkt er, de stilte is zo groot als het huis nee groot als de maan nee net zo groot als het heelal.…

Wanneer na een nacht van volle maan, de dag verschijnt, de zon haar stralen naar beneden stuurt, weten we allemaal dat een nacht, altijd korter dan een dag duurt.…

N a uren te zitten zweten A chtte ik mij eindelijk in staat C ornflakes te eten H ad ik nu maar een kom van formaat T ot zover ben ik gekomen deze nacht…

tijd doden voor wat het moet zijn droom jij geen dromen die je bespelen in gewoon hetzelfde refrein want de nachten, worden langer…

op het ritme van jouw slaap komen mijn gedachten dichterbij intenser, nu de nacht zijn zwartheid tot fluwelig droomt jouw aangeraakte huid me zegt dat warmte schroomt ik vraag jouw handen rond mijn lijf jouw adem in de mijne tongen legen kussen tussen bloot hard verlangen laat de laatste nood in wakker rood verdwijnen…

Als de nieuwe wereld ontwaakt in een droom van doorlopend leven sluit de nacht zijn ogen voor eeuwig, voor heel even.…

Het is een donkere nacht. Mijn moeder staat op wacht. Voor het slapen zegt ze zacht: “Ik denk dat er iets gebeuren gaat deze nacht”. In mijn droom is het een mooie dag om buiten te spelen. Lekker in beweging zijn en eens niet met vrienden mailen. “Lieve mam, zal altijd alles buiten doen”, geef haar spontaan een dikke zoen.…

De sterren stralen als kristal het is de goudenregen van het heelal verblindend is de maan die zich totaal open heeft laten gaan het is een prachtig gezicht al dat flonkerende licht de juwelen van de nacht hebben een enorme aantrekkingskracht.…