inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 29.473):

Zweven

het is midden in de nacht
en vertel wat ik hoor
zo lijkt de stilte zacht
ervaar enkel gebrom van
de toren links voor

het klinkt als de snelweg A50
overdag
het dient misschien zo te zijn
de wereld draait immers door

toch is het zo
dat ik even niets moet
het is zweven tussen aarde
en de slaap waarop men wacht

ik ben alleen
het voelt heel goed aan
praat in mezelf
en denk:
geen mens die nu lacht
of ik hoor huilen

wat een genot
om zomaar kort
in mezelf
te mogen schuilen


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 9 december 2009


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 255

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Wee
Datum:
16 december 2009
Zo wil ik ook kunnen zweven! Een stil gedicht, heel mooi.
Naam:
Ludy
Datum:
9 december 2009
Email:
ludy.roumengmail.com
Dit gedicht ademt rust. Mooi!
Naam:
nonna
Datum:
9 december 2009
Het moment, tussen slapen en waken is er stilte, het moment van ziel tot ziel.
Het stille aanwezig zijn,in woordeloos begrijpen, innig contact met jezelf.
Volgens oosterse mystici, zou je doormiddel van verandering van je ademritme een trance kunnen bereiken.
Ben je bedreven in deze ademhalingstechniek, dan kan je zelfs de zwaartekracht opheffen. Levitatie: letterlijk zweven van lichaam en geest.
Heb me ook even mee laten zweven op jouw mooie woorden.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)