Netgedichten

netgedicht (nr. 37.386):

schuiven

gestolen nacht
doorsnee donker rondt de buitenwacht
sluipend koude wind

gierend tussen ‘t open raam verschijnt hij
in mijn wapperend gordijn
zijn zuchten schuift mijn hart opzij,
adem proeft als pijn
huid als boter
langs plafonds spint filigrein

’t is daar mijn kind, waar ik wil zijn

jij maakt mijn hemel
groter

gedichtendag 2011
thema: nacht

http://www.switilobi.nl/fotogedichten/fotogedicht.php?fotogedicht=schuiven

Zie ook: http://www.switilobi.nl

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 27 januari 2011

acm.visser

quicknet.nl

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: emoties

nacht

2.9 met 8 stemmen

318

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Hilly Nicolay, 14 jaar geleden

De sterren kleuren zilverwit, de maan kleurt goud.
Een stukje openheid, een hemel, zo vertrouwt.

elze, 14 jaar geleden

bijzonder mooi dit, ik glij langs de nacht en weersta het donker ,,,

sydhart , 14 jaar geleden

Vol gevoel geschreven!
Ontroerend ook.
Hier vind ik je terug,
ben hier net aangekomen!
vroeger was ik 'inmij', weet je nog?
Mooi gedicht,
ik vind er ook je kind in terug,
de nacht waarin zij jouw hemel groter maakt,
mooi!

Geef je reactie op deze inzending: