Alle inzendingen over natuur heden en verleden

Vloer vangt verleden, duizenden tegelijk, omarmt jouw heden. Toekomst treedt toe duizenden tegelijk, even geen gedoe. Gedachten gaan gebeuren, duizenden tegelijk, knippen of kleuren? Hierna heerlijk herkend, duizenden tegelijk, verbaal volgt compliment. Vlinders vliegen vrij, duizenden tegelijk, niets zei hij.…

verdiep me in oude foto’s generatie van m’n grootouders met m’n geest in spagaat overbrug ik heden en verleden geboorte en sterven meegesleept als in ‘n film voel ik de vergankelijkheid en de snelheid van de tijd voel de pijn van weemoed omdat ze er niet meer zijn hun verwondering bewaard gestold in de tijd lees verwachting…

Iedereen wordt ergens naartoe gejaagd om niet in het verleden te blijven steken; je gelooft je eigen ogen niet, wanneer je het heden even uit het oog verliest, als je er even bij stilstaat, omdat je even niets beters te doen hebt, blijken de anderen al lang van de aarde verdwenen: de geur van dood en aarde, vredig voorovergebogen, toevlucht…

“Nu” gedenkt gretig wat is verleden. Hoedt zich voor de toekomst in gebeden “Nu” volbrengt, wat nu begonnen was. Maar, zoals de lijn tussen olie en water zonder beiden niet bestaat, bestaat “Nu” niet zonder toen en zonder later. “Nu” is de dunne gouden draad die tijd knevelt in het heden en tot eeuwen weeft als eindeloos brokaat.…

en toekomst waar heden vluchtig en wankel is: ben jij *~ Duogedicht van Rob de Ronde & Lady Love ~*…

Oma Je rimpelige hand trekt me terug in het verleden Je troont me mee naar je kindertijd Je hebt geen band meer met het heden Het leven geeft je geen respijt Ik voel het beven van je hand Je woorden blijven on-af-gebroken zweven Je bent op weg naar de overkant Ik maak me van je los en laat de liftdeur tussen ons schuiven Buiten…

Na het vonnis ‘kanker’ Werd het een gevecht op leven en dood Lichaamsdelen,kwaliteit van leven,trots, ambitie, zekerheden, idealen, zelfs mantelzorgers werden geofferd Op de positieve uitslag volgde geen applaus, maar; gehavend in een nieuwe strijd: Heden, verleden en toekomst; nooit meer hetzelfde Vol dankbaarheid, pijn en onvermogen…

De hoogleraar in natuurwetenschappen rust even na zijn vernuftig onderzoek bidt tot God: U milde heerser en liefdevolle Vader over hetgeen bestaat en leeft veroorlooft mij nietig mensenkind steeds meer te bevinden hoe de ons omringende dingen en krachten in het verste verleden door Geesteshanden werden gewrocht _ heden nog werken maar…

in het heden houden thuis verberg ik me in jouw altijd jonge foto’s laat de avond toe en zucht…

datgene wat in mijn keel brandt het verlangen de liefde de hoop verslonden versplinterd vergaand verkast verhuist naar de planken naar hemelse kasten het rad draait voort en voort en voort en voorvluchtig ben ik voor het heden het verleden verhalend vertaald de taal geliefd de taal gehaat de tweestrijd mijn gespleten persoonlijkheid…

Ik tracht een tijd te doen herleven die waarde moet geven aan het heden, reëler dan wat wij vroeger deden en ook waren in onze fantasie. Bij ons thuis was in mijn memorie (ik kijk dus even terug in dat verleden) iedereen ook min of meer tevreden dus het meeste ging in harmonie.…

De journalistiek beschrijft De politiek moet verantwoorden Altijd in het vuur van de strijd De journalisten Leggen een vergrootglas over de tijd vergelijkingen met het verleden Die van belang zijn in het heden De journalist Bekritiseert en beschouwt De inhoud De politicus beredeneert En Discusieert De media Maakt de show de strijd is…

het najaar treedt vol lawaai in het heden opent haar deuren, de regen druilt bladeren verschrompelen, verkleuren het is uit met de zomer, de hemel huilt de zomer dwarrelt, is verleden vervalt in verlangen naar stilte, naar rust ten afscheid in een laatste schrede is zij het die de einder in goudgeel kust zompig blad, luid kreunende takken…

het najaar treedt vol lawaai in het heden opent haar deuren, de regen druilt bladeren verschrompelen, verkleuren het is uit met de zomer, de hemel huilt de zomer dwarrelt, is verleden vervalt in verlangen naar stilte, naar rust ten afscheid in een laatste schrede is zij het die de einder in goudgeel kust zompig blad, luid kreunende takken…

groen is in zijn bladeren gestorven de wind verritselt ze voorbij dood is op de grond geborgen beschermt haar voor het wintertij takken dromen van een lommerrijk verleden heden is alleen en kaal ze vertellen hoe ze door de kou hebben geleden een eeuwenoud en triest verhaal ze wachten op de lange nachten en de maan vorst laat…

je liep mijn woorden achterna verloor je in gedachten die ik als verstrooiing naar je lachte ik liet wolken dobberen op het hemelblauw jij zag immense diepte voelde de onmogelijke kou ik nam de tijd en brak haar tot verleden jouw toekomst deed meer pijn dan je lijden aan het heden we babelden in misverstaan rondom torens van verwarring…

Soms wil je het verdriet vergeten, blijkt het verleden waardevoller dan gedacht. Wil je de harde realiteit niet weten, is de toekomst onzekerder dan verwacht. Het heden is het meeste waard, de warmte om je heen. Herinneringen die je nu vergaart, je maakt ze niet alleen.…

ik liet handen groeien uit de muur we werden vrienden ik denk ze maar huur ze lichten wit uit beelden en verleden wat gebeurt ik proef het kale heden verdwenen is de kleur zwart beweegt de handen in schaduw zonder tijd streelt de diepe angsten voor dood en eeuwigheid bespeelt mijn ziel ogen heb ik dicht gelaten kijken hoe het mij…

Niets is gewaagder dan een nobel streven Ik zeg, zonder de noodklok te gaan luiden Dat, wil men heden en verleden duiden Geen sterveling weet hoe hij straks zal leven Er is één wet, die der grote getallen Ik hoop dat volgend jaar echt mee zal vallen…

Het zwarte heden balt zich samen in het wit van de speeltuin uit mijn jeugd, beelden van weleer vertalen zich tot contrastvolle beelden die wederklinken in zwart/wit op celluloid. De harde g klinkt zacht in de speeltuin uit mijn jeugd, lijnenspelen van het verleden wederklinken tot oude mechanismen die prachtige principes zijn.…

Plotseling komt het verlorene aanwaaien in flarden, tevoorschijn uit een wolk als toekomstig verleden. Het blijkt een ervaring die al snel verveeld, met alleen het heden als spiegelbeeld. Geen enkel moment ontspringt aan de dans, jager en prooi hebben elk maar één kans.…

enorme bergen als slapende reuzen in zwarte woestenij van as en lava verwrongen gesteente uitgespuwd door vurige monden vertellen verhalen uit een onrustig verleden grimmige wolken hangen boven een dessolaat landschap felle stukken groen omringd door een muur van ijs rijdend tussen beeldhouwwerken van moeder natuur bekruipt mij…

Ik weet bij God niet Nu en toen Of later is mijn heden…

Als jij mijn gewonde hart laat bloeien vlinderlicht onder mijn huid ontluikt de nacht en avond naar morgen ruikt regendruppels met stralen stoeien dan blijf ik in dit hof van Eden stil genieten van een boeketje heden…

Nu echter pluk ik de vruchten van mijn verleden Ik kan het écht, genieten van iets kleins en heel erg blij wezen!…

Zekerheden Zijn alleen zeker in het heden.…

ik besta ter plekke in de vouw van het moment in waar te nemen waarheid afzonderlijk, voortdurend misschien verplaats ik te weinig, onderling al denkend en tussentijds staande gehouden zonder vaste woon- of verblijfplaats…

het heden is aan mij verschenen, in ‘t openbaar op een verloren moment voor het raam in gespaarde ruimte, het snelt zijn roest vooruit zit onverstoorbaar de toekomst op de huid waar langs onvoltooide wegen mijn foto in geheugen is vergleden en alle huizen en straten zijn verdwenen in boventallig land dat ooit het heden aan mij deed…

Het klinkt misschien stom maar ja hoe zou zoiets nou eigenlijk heten echt hij zou er geen naam voor weten maar hij is toch tevreden en kom daar heden ten dage nog maar eens om…

Ook toen was dat er En dat En dat Gevoelens in lagen Dichtbij de oorsprong van de natuur Ook toen was dat er En dat En dat Een schat Een kennis Een weten Een bouwsel Dat vernietigd wordt iedere keer Draden in het vragen Naar de diepere lagen Het verleden blijft een ondoordringbare muur Wie wil weten Ontdekt dat de wereld schoon was…