Alle inzendingen over nieuw onderdak

De wind jaagt door de straten en leest een oude krant uit de tijd dat vrijheid als hoog goed om de hoek lag En wijsheid op trotse benen liep en de wind je vuile was schoon blies en de dieren nog in mensen geloofden maar daar zijn ze van teruggekomen (refrein) Het is niet de regen daar kun je je op kleden maar het is de wind die geen onderdak…

o ,liefde ik zuig je in mijn ogen als muts trek ik je over mijn oren fameuze klanken besprenkelen mijn tong – mijn huid in volvoering als satijn omhul je mijn lichaam geladen laaf ik mijn dorst grijpend in deze storm brand ze gaten in mijn kleren blijf maar liefde, dring maar binnen ik geef je wel onderdak o , liefde drink me jouw volheid…

Ik stuur met vaste hand strofen opgelegd in een zonnig schrijven strak geschreven over lengtes van tijd letters in openbaar van geur van papier en inkt op onbeschreven bladen in tuimel van vermaak gelezen onder een oogopslag in stijl van vermogen geeft het onderdak mijn pennenkracht het neemt je mee in woord en beeld in…

Die was aangesteld om verantwoord Onderdak te bieden aan hen die Feitelijk je leden zijn, Gewone mensen met een doorsnee beurs, Ging zich al snel als macho-jongen Gedragen, als projectontwikkelaar Met poenerige fratsen, daartoe in staat gesteld Door een overheid die faalt, die jou het grote Geld ter beschikking stelde waarmee jij Je…

de moeder is een boom een reusachtige eik het onvermijdelijke onderdak dat met machtige armen haar schaduw werpt over de kinderschaar wie waant zich veilig wie bedwingt haar schaduw wie ontbeert het licht wie heeft geen schaduw wie voelt gebrokenheid de moeder is de meesteres van de schaduw ze onderschept het licht na het schimmenspel…

drie dorstige mannen hebben onderdak gevonden in een abri op 't station van Nijverdal (ja ook daar...)…

moeder is een boom een reusachtige eik het onvermijdelijke onderdak dat met machtige armen schaduwen werpt over haar kinderschaar wie waant zich veilig wie zal zijn schaduw verliezen of kan haar bedwingen wie ontbeert het licht voelt zich ongezien moeder is een boom haar schaduw spant de kroon ze onderschept het licht in een schimmenspel…

jij denkt aan de ochtend jezelf nabij maar soms houd ik op met leven zet de wereld stil en het geluid uit zoek onderdak om de ongelijkheid in mij tegen de grond te drukken of wens een vogel die ik van buiten kan leren en in mijn buik trekken tot het schrijven, aangetast door de tweestrijd, een landschap neerlegt in het diepe…

Jij loopt op straat en eet uit een vuilnisbak Slechts een portiek is je enige onderdak Soms zit je op een bank en staart wat voor je uit Je schoenen zijn versleten en in je zak geen duit Mensen kijken je minachtend aan en lopen met een boog ver om je heen En jij je weet niet waarheen Wat is het verhaal achter jouw bedroefde…

Een droom Een droom Een droom komt voorbij Een droom waarbij Het licht bij bakken Naar binnen komt En de rotswand van het Donkerste donker van de nacht In stukken splijt - Openingen ontstaan, Grotten, holen, Scheuren worden schuren Waar het licht In schijnt, waar De zon warmte brengt Voor mensen op drift, En onderdak…

hun woonoord hun domein bij weer bij wind, hun onderdak Dagen rijgen zich aaneen tot weken zonder uitzicht ........'n gapend wak dat het daglicht niet verdragen kan geen troost biedt of bood ..........in een omarmen De straat...…

wind blaast leven In de leegte van mijn bestaan Laat me dit niet ontgaan Die nieuwe ontdekking van een samen zijn…

en de lucht En de straten vol zonnelicht goot Die de leeuwerik leidt tot zijn duizelende vlucht En de vlinder tot vlinderdood Een nieuw lied voor de Heer die een durend nieuw lied In de mond van mijn moedertje lei Die zijn licht in haar zuivere blik achterliet En haar zei wat zij zeide tot mij Een nieuw lied voor de Heer die van ieder nieuw…

Ik zag de hemel nieuw en nieuw de aarde, want d' eerste schepping was voorbijgegaan er was geen zee- haar dreigen is gedaan, nu onze God het koningschap aanvaardde. En uit de hemel zag ik nederdalen de heil'ge stad, een nieuw Jeruzalem, als bruid getooid voor haren man door hem wiens gramschap brandd' in zeven gouden schalen.…

ooit tevoren jaren was je er zo goed als uit verdwenen nu ben je weer terug in mij verschenen men zegt oude liefde roest niet het lijkt de waarheid zoals je ziet oude liefde komt weer boven het is nauwelijks te geloven maar je leeft opnieuw in mijn hart zoals vroeger jij en ik kom ook nu weer in mijn leven en laten we elkaar op nieuw…

De eerste sneeuwvlok Valt op het asfalt Van de straat Terwijl de kerkklok Slaat, kleurt De wereld wit Een kievit hipt En een vlucht Ganzen vliegt Over het kale Akkerland In de koude Avondlucht Richt de maan Zich op De arrestant Het stond In de ochtendkrant Naast Het weerbericht…

De eerste sneeuwvlok Valt op straat Terwijl de kerkklok Slaat Kleurt de wereld wit Voortaan Zit de oude man Niet langer voor het vensterraam En een vlucht Ganzen vliegt Over het kale akkerland In de koude avondlucht Richt het maanlicht Zich op de arrestant Het stond in de ochtendkrant Naast het weerbericht…

Met de wind in haar haren, steeds verder van huis Loopt zij weg voor haar problemen Op weg naar iets nieuws Waar ze zich aan vast kan houden En alles kan vergeten...…

Hoe zou het komen dat de krant minder boeit dan de site, waarop zielenroerselen worden tentoongespreid?…

kan lezen goed nieuws op de voorpagina en achterin het leedwezen…

. er vloog een meeuw voorbij: hij liet zijn spiegelbeeld na aan het water, gevallen binnen rimpels die wat kringen draaiden rond hun kern stuurloos kolkte nog meandering langs witte plooien tijd vaag verweven met ooit ik droeg mijn uren, een ander leven lang morgenstond en middagtij, tot in langgerekte avonden klonk er toen een lied…

Een brand, geweld, knorrende politici en een opgerolde bende Vriendschap en liefde, genegenheid; daarover lees je zelden!…

een kakker lakt de wolken zwart waardig zeker neem haar hart draag het weg zo ver mogelijk hier vandaan neem de eer de zon is geen maan maar neem van mij aan dat de weg niet recht zal zijn ga,maar doe het oprecht voel de strijd vol van pijn wie beter is is beter af ga en leef dat is je straf…

Ongerept is het nieuwe In gedachten sluimert het oude nog even na zo had iedere dag z'n eigen verhaal bewaar de mooie van 2010 in je hart koester ze allemaal en neem ze mee in het nieuwe jaar dat al in liefde is gestart…

Dat we de doden herdenken, is te begrijpen, dat we stil staan bij verlies eveneens, maar dat er nu ook weer volop aandacht geschonken wordt aan het feit dat van der Sloot een jaar in de bak zit, kan ik met mijn pet niet bij, dus die laat ik maar aan de kapstok hangen!…

Nuwe* inzichten Nopen mij Over het nu te dichten. Toen was het nu Nu is het nu Straks is het nu. Het is continu Nu.…

De lamp op de tafel gedoofd was het in kamerschemer dat ze nieuw leven begon, haar hart een ander lied verzon. Ze droomt en bij elke ademhaling daalt ze dieper verder dan haar huid. Elke blik creëert nieuwe scheuten van leven, die ze wakker maakt in haar toekomst, maar vooral in 't heden.…

Goed en degelijk, Dat behoort het nieuws Te zijn in een doorsnee krant - Roggebrood in plaats van Luxe pistoletjes, dat wil dit land: De tierlantijnen laten we wel over Aan tijdschriften en weekbladen, Waarin je maar naar het Gewone nieuws moet raden…

Hoe fout hij zat bleek maar weer, als zelfs het nieuws niet veilig is, meer, Angstige tijden en Ivo blijft maar vermijden, Wat moet er verder nog gebeuren, voor Ivo zelf wakker wordt en beseft dat dit op een andere wijze dient te worden beslecht! Wordt wakker Ivo en onderneem wat, voor je het weet, liggen we hier allemaal PLAT…

De nieuwslezer brengt monotoon Het nieuws elke dag, doodgewoon Hoe anders zou het zijn wanneer Hij zijn gevoel mee liet spreken Zo van: verdomme weer geen zon Verdomme weer een misdaad Verdomme weer een kind zoek Verdomme weer.... Maar; de nieuwslezer brengt het nieuws monotoon Elke dag, heel monotoon Misschien maar beter ook!…