inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 33.149):

Nieuw

.



er vloog een meeuw voorbij: hij liet zijn spiegelbeeld
na aan het water, gevallen binnen rimpels die wat kringen draaiden
rond hun kern

stuurloos kolkte nog meandering langs witte plooien tijd
vaag verweven met ooit

ik droeg mijn uren, een ander leven lang
morgenstond en middagtij, tot in langgerekte avonden
klonk er toen een lied

als Afrika en alles dat natuurlijk zong
de zon kwam op, roze flarden zweefden tussen dromen en wat licht
uitzicht liep mijn raam voorbij
en ik

werd wakker binnen lakens, proper rond mijn oude lijf
en warmer rond de dag


Zie ook: http://www.switilobi.nl

Schrijver: switi lobi, 14 juni 2010


Geplaatst in de categorie: tijd

3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 242

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:
Quicksilver
Datum:
18 juni 2010
Email:
dvdvthhotmail.com
Adembenemend mooi gedicht.
Naam:
ingridvoerman
Datum:
17 juni 2010
Email:
steveniingridhotmail.com
heel mooi gedicht.
Naam:
kerima ellouise
Datum:
16 juni 2010
Email:
kerima.ellouisegmail.com
Jij draagt jouw uren en ook jouw woorden in genietstralende poëzie!
Naam:
Wee
Datum:
15 juni 2010
Tijdloos mooi.
Naam:
annabel
Datum:
15 juni 2010
Email:
annekestziggo.nl
Genoten van dit zo beeldend gedicht.
Naam:
marije Hendrikx
Datum:
14 juni 2010
Email:
maryama37hotmail.com
zo adembenemend mooi voorbijgevlogen en spiegelbeelden achtergelaten op mijn netvlies....

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)