Alle inzendingen over nieuwe privacywet

Geef mij de ronde, groene kamers van distel wilg en oeverriet waar voor een uur de jongens wonen met lovers om hun tepelhof. Geef mij de schuifelende liefde van handen op een gladde buik terwijl de asfaltwegen zoemen en charters* prikken in de zon. Geef mij de blonde moordenaars die rokend langs de paden gaan, 's avonds, en stappen door…

Niet meer treuren om verlies zoveel licht die avondzon oranje geel en roze tussenin wil schilderen en kleuren nieuwe tinten in mijn leven die de schoonheid dienen Kracht van moed verzamelen jou de juiste afstand geven en een kunstwerk afleveren liefde schijnt door alles heen legt geen schaduw neer onvoorwaardelijk universeel…

Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

hoe hoog op de ladder van wereldleiders kan hij terecht komen op de A1 is het verkeer vastgelopen en de weg is dicht als uw dagen druk zijn wilt u een auto waarin u tot rust komt in Auschwitz worden meer dan 1 miljoen doden herdacht waaronder 110.000 Nederlanders. wat je voor 11 uur bestelt is morgen al in huis uw leeftijd x twee…

Het licht strijkt soms zo zachtjes over bekend tafereel dat het opeens als nieuw geworden is.…

Kinderlijfjes spoelen aan Van boten die zijn vergaan Mensen met de moed der wanhoop Voor een oorlog op de loop Crisis Europa voorbij Koppen alle kranten blij Alsof we blij kunnen zijn Mensen verdrinken per dozijn Hoe moet ik dat met welvaart rijmen Hoe kunnen we de wereld lijmen Hoe komt het ooit nog een keer goed Ik weet echt niet meer…

Ik kreeg een nieuwe heup in Bonn Dat is me goed bevallen Nu moet ik nog naar Wimbledon Dat is voor nieuwe ballen ------------------------------ uit: Olympische Verzen (2008)…

schaduw prijkt in kleur voor nieuw geboren geluk niet dat zij eerder zo fragiel aanvoelde toch is het vers net uit het ei gekropen danst de zon nog altijd daar waar zij geboren werd…

Bijna niet te harden op de radio niet alleen vanwege welk onderwerp er nu weer aan de beurt maar veel meer dat het ene naadloos over in het andere verteld lijkt door een computer van een oorlog naar honger naar het koningshuis dat geen belasting naar het salaris van een bankdirekteur naar een drugsimporteur naar overconsumptie naar kinderhandel…

de brug zonder weg, bij het kerkhof Er zitten wel eens stadsmensen om haar te schilderen Soms spelen er kinderen Voor mij is het een beeld van het leven en vanochtend trof ik er een vrouw Ze lag op het landhoofd en schrok, durfde niet met me mee te komen, door mij verloor ze haar niemandsland Verder gebeurt hier weinig Er is nooit nieuws…

ik lees een krant man steekt vrouw vrouw steekt man echtelijke ruzie mis verstand…

Met nieuwe plannen en ook nieuwe poppetjes: wat neo-Markjes en wat verse Woppetjes.…

Stil Stil Stil maar En het nieuwe.…

verder geen nieuws vannacht…

verder geen nieuws vannacht…

Dit was het nieuws niet, beste luisteraars, maar 'k ga er toch alvast een punt aan zetten.…

in iedere blik wist het zicht iets nieuws te ontdekken de plaatjes verschilden steeds in nuances die bij focussen verschillen lieten zien door bewegen en veranderingen in licht en contrast de herinneringsfilm liet in de diverse verschillen het natuurlijke lopende beeld zien een schitterende automatische animatie van…

Ik zou tot al mijn vrienden willen gaan - Ook wel tot hen, die niet mijn vrienden zijn - En vragen: Heb mij lief, gelijk ik ben En stel aan mij geen eisen. Zie, ik kan Niet onderhoudend praten, niet gevat Of geestig zijn, en niet vertrouwelijk Vertellen van mij zelf of van mijn ziel.... Wat zouden we ons vermoeien voor elkaar? Laat mij maar…

Leg je handje in mijn hand, Ik breng je naar het bloemenland, Het land, waar het hoge pijpkruid groeit En waar de witte meidoorn bloeit. Daar zijn bloemen in overvloed, Boven het hoofd en onder de voet, Met bloemen bekranst, met bloemen beladen, Zullen we door de bloemen waden, Langzaam aan, dat onze hakken Niet de stelen zouden knakken.…

Toen ik door het maanlicht liep En de paden meed, Bang, dat ik de tuin, die sliep, Wakkerschrikken deed Door het ritselend gerucht Van mijn kleed en voet - De oude bomen! die een zucht Wakkerschrikken doet. Toen ik naar de vijver ging Door het korte gras, Naar de boom die overhing In de vijverplas, Waar het water inkt geleek…

In alle dromen zullen saam we zijn en zul je vast mijn moeë handen houden In alle dromen zullen wij vertrouwden en lieve vrienden en genoten zijn Maar in het leven zal ik langs u gaan met verrë ogen en plechtstatig groeten; En iedre dag zal ik de straf uitboeten van zoeler nachte-gaven eindloos zoeten zalige huiver om herwonnen waan.…

verleden jaar was je nog niet gekomen, en nu ben je al weer weken weggegaan. het scheen, je zou je léven van mij dromen, en nog geen jaar heb je mij na gestaan. je kwam als stormwind, jong en fris en nukkig, je mond was zengend in mijn huivrend haar, en 'k borg mijn hoofd zo wonderlijk gelukkig weg aan je borst, als kenden wij elkaar. ik…

Scherp verstand wist te verzamelen klaar bewezen grief op grief. 't Domme hart kon enkel stamelen 'k heb je lief, ik heb je lief…

Ik keek in de gouden heerlijkheid Van een najaarslaan, Het was of ik de goudene deuren wijd Zag openstaan, Het werd mij, toen ik binnen ging, Of ik door gouden gewelven liep: Ik aarzelde even, ik ademde diep, Diep van verwondering. Ik voelde mij eerst als een kindje, dat stout Doet wat verboden is; Ik sprak: 'Zijn voor mij die gewelven gebouwd…

Op 't donkre buiten Boomkruinen ruisen; Stormwolken drijven: In 't lamplicht huis en Voor donkre ruiten, Zit 'n dromend beeld Woorden te schrijven, En 't kruinenruisen, En 't wolkendrijven, Staat, een geluid, in Schrift gepenseeld.…

Neem Uw harp en speel voor mij, Laat trillen de tonen, luid en blij, Want in mij brandt der liefde felste gloed, Toe speel, speel voor mij luid en zacht en zoet, En dan weer hartstochtelijk, wild en vol vuur, Zodat ik lachen en schreien moet, en o, dat op dit uur Ook in hem de liefde ontbranden moet, Ontbranden zoals mijner liefde felste…

er woont een wereld terug in mij waarin huizen vol met mensen lachen en leven bomen hoopvol wachten op bladeren uit hun knop vogels hun mooiste liederen fluiten kinderen onschuldig buiten spelen op het plein ik loop daar en denk wat heerlijk om hier weer te zijn…

Klein, fris plekje Groen gras in bronzen heide, Teergroen bosje Van lichte acacia's, Omringd door donker dennenhout, Hoe slaat mijn hart zo blijde! Hoe slaat mijn hart zo lustigjes, Zo jolig en zo dwaas! Bén ik een kind? Mijn jeugd moest lang voorbij zijn, Mat ik mijn ouderdom Naar mijner jaren tal.…

Nu zou ik willen slapen in een stille, Heel donkre kamer diep en dromeloos... Hoe kan ik slapen, als de maan zo schijnt, En heel mijn kamer vult met toverglans? Hoe kan ik slapen in dit felle licht, Terwijl mijn ziel, ook met de ogen dicht, Het maanlicht voelt, dat buiten staat en wacht? Hoe kan ik slapen in zo klaar een nacht, Terwijl mijn…

een nieuw begin... vol overgave laat ik mij gaan ik zweef... in mijn dromen een nieuw begin tegemoet zo puur, zo alleen in ademloze stilte zet ik mijn stappen in een wereld vol onrust zo breekbaar loop ik mijn leven in naar een nieuw begin...…