Alle inzendingen over nogmaals

Graaf je maar in draai je nogmaals om al begrijp ik je nog zo goed het doet me pijn. Nu ben ik hier alleen en kijk soms naar boven of een ster naar mij lacht ik heb je nog steeds zo lief.…

zelfs toen ze bij het zingen van haar lied telkens uit de toon viel de dirigent haar verliet als een geslagen hond met gebogen hoofd het schouwtoneel afdroop weet ze achter de coulissen dat ze met open geest en voor een heel ander publiek nogmaals zal spelen…

zij was ontsnapt uit laag gebrom voortgebracht door vele kelen kaatste als zuivere diamant licht en geluid naar ijle sferen vloog langs toonladders omhoog om in de nok te keren dook de diepte in om het als echo nogmaals te proberen…

Zelensky hoopt de Rus terug te dringen Dus smeekt hij nu om tanks, het liefste snel Veel NAVO-landen gunnen hem die wel Maar anderen staan niet bepaald te springen Berlijn doet weinig meer dan discussiëren Daar willen ze niet nogmaals escaleren…

De vraag verwisselt van gedaante Zou ze genoeg van zichzelf hebben om hem uit zijn gedachten te redden, zou haar aandacht die troost zijn voor droge tranen zonder verdriet zou haar geduld blijven wachten tot ze nogmaals komen, en nogmaals Zou ze met haar nuchterheid nooit een droom een klap verkopen zou ze het kwaad weghouden van paden…

Heel Frankrijk is sinds kort in rep en roer Nu Armstrong die al zeven rondes won Na jaren terugkeert in het peloton En denkt nogmaals te winnen in de Tour. Dus ook voor Zoetemelk en voor Jan Janssen Zijn er wellicht weldra weer nieuwe kansen.…

Hij heft wanhopig zijn handen vangt het allerlaatste stof en breekt gedachten af zijn passen gaan moeizaam hij hoort alleen nog maar het gillen en krijsen van zoekenden naar een zilveren vogel verschuift het geluid hij kijkt nogmaals omhoog en huivert…

terug herboren zalig jouw genot te proeven nogmaals.... jouw geur blijft hangen laat ze niet vervliegen die streling... och liefste doe verder!…

het jaar nogmaals bekeken hoe dikwijls gingen wij niet aan onszelf voorbij wellicht leren we morgen dat het soms raadzaam is een pas op de plaats te maken en voortaan beter te kijken naar waar wij zoal aan voorbij gaan…

Haar lege ogen zwijgen allengs worden gedachten verborgen naast immermeer klanken laten in marstempo noten los en spelen hun eigen maat lettervrij de laatste groef draait zwart nogmaals rond de naald glijdt niet hij kerft…

je was mijn cerberus wachtte aan de hellepoort toen ik de styx afvoer met een boot vol mythische verhalen en jij verstond mijn vreemde talen parkeerde me aan lager wal en kwispelde je wist het allemaal al ik ben die hel niet nogmaals ingegaan want bij de poort had jij je piepie al gedaan…

Hij eet alleen, daar kan hij best mee leven Schept nogmaals op, een tweede glaasje wijn Maar hoeveel mooier had het kunnen zijn Met ouders, ooms en tantes, nichten, neven Weer vestigt hij de hoop op volgend jaar Komt zijn familie dan weer bij elkaar?…

Ik draag je niet op handen want die fout maak ik niet nogmaals liefde is het elkaar respecteren zonder vooroordeel of bezwaar. Ik draag je niet op handen maar ben wel weg van je dat laat ik je wel merken maar zeg het niet zo vaak.…

stel je voor dat het nooit regent achter gesloten deuren dat de gedachte niet gebonden is aan hersenschimmen zou er dan een reden tot klagen zijn, tot ondeelbaar voortbestaan stel dit jezelf nogmaals voor terwijl tijdsduur hetzelfde blijft beeld daarna nog één keer iets in dat er altijd zal zijn wat kan er dan nog misgaan tussen…

Mooie ogen, een prachtig lichaam en een lieve lach, je hoort het al…dit gaat over jou…nogmaals bedankt voor de heerlijke dag. Wat de toekomst zal brengen is ons onbekend, maar ik vind je in ieder geval een geweldige vent. Ook al wonen we dan wat ver uit elkaar, deze dag was voor mij zeker voor herhaling vatbaar……

Het blauwe gif geeft inkt haar zijden gloed vloeibaar drenkt een schaduwvlek zich in immer geheelde taal brakend schuilen letters onder een volgende aanval gebukt vangt ze de laatste druppels op het scherm terwijl zij de paraplu zijdelings laat liggen leest zij nogmaals…

Dit is de tweeledigheid der schepping, op en om, vervolgens op en nogmaals om. Zandberg, zanddal, stoffelijkkheid migreert. Onder en boven lopen, woeker, woeker, op het karkas van arme geelkuifkaketoe. ---------------------------------------------- uit: 'Tegenvoetig, tweebenig', 2004.…

Kruip tenslotte, uit jouw geboortenaam mijn kracht, geriefelijke verzenman van mijn ziel in het stille woorden duister sla die oevers maar te samen maak van die oerkreet een optelsom knijp nogmaals in die tepels laat haar rok op de stenen vloer vallen en voel haar heupen voel haar heupen.…

Ik wil niemand storen maar nu we toch hier Passarellenduet in een winkelpassage Forellenkwintet in parlando vivace Bij1 met z'n 2 Mallebabbe plezier Nee nogmaals, ik wil u in genen deel storen Met Apassionata finale allegro Passaggio in lento largo moderato Muziekintermezzo voor tussen de oren…

uit piëteit voor de grote Twentse dichter Willem Wilmink nam ik een duveltje uit een doosje schonk hem langzaam in en keek vol verlangen naar de schuimkraag liet hem dansen als vloeibare poëzie over mijn tong langs m'n huig naar de maag daarna nogmaals in slow-motion lekker traag...…

Wijs de weg nogmaals in de goede richting, krijs je naam in het hiernamaals voor verlichting. Raak mij lichtelijk aan als goed gebaar, wraak mij dichterlijk als licht ontvlambaar.…

Roze wolkjes vermengd met azijn gekleurde teentjes blanke vingers weeën voelen nooit echt fijn deze bleken onverdraaglijk niet omdat het zware waren `t zat hem in de nasleeppijn twee buikjes en een hoge hoed eureka, je kunt nogmaals ruilen niet `t pipetje maar het levende goed…

schakeringen wringen elke volgende lente tot in het transcendente dringen ze verder door en telkens dommelt ergens een verholen bloem in knop droomt alweer een meisje haar allermooiste doek ze wil nieuwe kleuren grijpen in het ijle en met felle vegen vatten tot nogmaals vruchten licht naar donker rijpen…

De zorg wordt nogmaals op de schop genomen Hoogervorst ventileerde hier zijn dromen Al is de grootste massa hier ook tegen gekant Op 2 oktober wordt de vonk een brand Heel dit regeringpendel zal ook dan niet horen De hele regeringskliek, heeft bonen in hun oren.…

De vraag is mag en kan ik je vergeten waarom zou ik en wanneer ik zou het niet weten Mag ik mij van jou verlossen waarom zou ik willen en wanneer de tijd zal het leren de tijd zal het oplossen Maar als ik het niet wil en jij toch langzaam naar de achtergrond van mijn gedachten verhuist Dan nogmaals de vraag mag ik jou vergeten wat…

het gedicht heeft een plaats op de kaart met een naam om te onthouden zo zijn er altijd bermen met haakse akkers en onderhuidse sloten als traanbuizen er past een afstand in de tijd tussen vertrek en de vraag waarheen nogmaals en met nadruk, op straffe van verdwalen een smal pad te betreden, alleen voor aanwonenden zodadelijk, op…

die donkere klank ik hoor het nog het zuigt zich vast en herhaalt zich herhaalt zich je riep nogmaals een paar passen liep ik richting jou een paar passen verwijderd van voorbij golven overspoelen heldere gedachten je zoog levendig leven brak reeds gebroken weerstand verdreef waan ik hoor het nog ik hoor het ik hoor ik…

Telkens als ik denk dat voelen beter bij de lente past jouw glimlach mij nogmaals met een prachtige droom verrast kam jij jouw haar door mijn gedachten wat had ik anders kunnen verwachten je doet alsof die jurk mij beter past maar ik zeg nee, en lach naar je kom dan dichter, naar je toe kom dan dichter, maak me moe.…

jij ensceneert bindt waar raken kwetsend kan zijn ziet de hint in lichaamstaal de schaamte al voorbij in het decor van alledag verschuif jij heel subtiel de macht past in choreografisch denken de posities aan zachte gebaren wenken om door te gaan zonder te confronteren weer dans ik lichtvoetig weg om het nogmaals te proberen…

Jouw gratie ontbrandt telkens, nogmaals energie uit, in mij op. Jouw glorie is mijn magie. Mijn magie houdt jouw glorie voor altijd vast. Onvoorwaardelijke liefde. Een kaars die blijft branden. Een kaars die mijn kaars heeft aangestoken.…